The king of War นิยาย บท 272

ครั้งก่อนในงานแต่งของตระกูลโจว หยางเฉินถูกพวกเศรษฐีของเมืองโจวเฉิงแทบทั้งหมดเล่นงาน แต่สุดท้ายเจ้าบ้านตระกูลหานแห่งเมืองเอก ก็ได้ปรากฏตัวอย่างยิ่งใหญ่ และช่วยหยางเฉินให้รอดพ้นจากการถูกรุมไปได้

ด้วยความที่เจิ้งเหม่ยหลิงนั้นขัดแย้งกับหยางเฉิน ทำให้ตระกูลโจวและตระกูลเจิ้งพลอยติดร่างแหไปด้วย ถูกบรรดาตระกูลเศรษฐีของเมืองโจวเฉิงมาตามกดขี่

เดิมที่ตระกูลโจวก็เป็นแค่ตระกูลเล็กๆ ในชนบทอยู่แล้ว จึงได้รับผลกระทบไม่มาก

แต่ตระกูลเจิ้งนั้นแตกต่างออกไป พวกเขายังมีเจิ้งเหอกรุ๊ปที่เป็นธุรกิจอยู่ เนื่องจากการถูกกดขี่ ทำให้เจิ้งเหอกรุ๊ปในวันนี้ใกล้ล้มละลายเข้าไปทุกทีแล้ว

ด้วยเหตุนี้ตัวเจิ้งเหม่ยหลิงเองจึงกลายเป็นตัวตลกในสายตาของพวกตระกูลเศรษฐีของเมืองโจวเฉิงไปแล้ว ไม่มีใครอยากที่จะคบหากับเธอเลย

ในใจของเจิ้งเหม่ยหลิงนั้น ทุกอย่างมันเป็นเพราะหยางเฉินคนเดียว

โจวยู่ชุ่ยนั้นมองเห็นความเกลียดชังที่เจิ้งเหม่ยหลิงนั้นมีต่อหยางเฉิน ก่อนที่จะออกจากเมืองโจวเฉิง เธอถึงได้ตั้งใจไปคุยเป็นการส่วนตัวกับเจิ้งเหม่ยหลิง

“เหม่ยหลิง ป้าขอถามอะไรเธออย่างหนึ่งนะ เธอน่ะตั้งใจที่จะกัดการกับหยางเฉินยังไง?”

โจวยู่ชุ่ยไม่ได้รีบตอบคำถามของเจิ้งเหม่ยหลิง แต่เธอกลับตั้งคำถามกลับไป

สายตาของเจิ้งเหม่ยหลิงนั้น เต็มเปี่ยมไปด้วยความเกลียดชัง กัดฟันแล้วตอบไปว่า “ฉันอยากให้มันตายค่ะ!”

“เยี่ยม!”

เมื่อโจวยู่ชุยได้รับคำตอบแบบนี้ เธอก็รู้สึกพึงพอใจมาก ราวกับไม่ต้องการปกปิดความตั้งใจของตัวเอง จึงได้พูดด้วยสีหน้าที่โหดเหี้ยมว่า “ป้าจะพูดกับเธออย่างไม่ปิดบังนะ ความจริงฉันอยากให้มันตายตั้งนานแล้ว แต่วันนั้นเธอเองก็เห็นแล้ว ว่าหยางเฉินในตอนนี้ มีตระกูลหานแห่งเมืองเอกคอยคุ้มกะลาหัวอยู่ การที่จะเอามันให้ตายจึงเป็นเรื่องที่ยากมาก ด้วยเหตุนี้ ฉันถึงได้มาหาเธอ ร่วมมือกับเธอเพื่อไปจัดการมัน!”

เจิ้งเหม่ยหลิงรู้สึกตกใจเล็กน้อย ไม่นึกเลยว่าโจวยู่ชุ่ยจะเกลียดชังหยางเฉินถึงขนาดนี้

เธอจึงรีบถามไปว่า “แล้วคุณป้ามีแผนยังไงคะ?”

“การจะเอาหยางเฉินให้ตายนั้นง่ายมาก แต่ก่อนจะถึงตอนนั้น เราจำเป็นต้องฆ่าคนคนหนึ่งก่อน!” โจวยู่ชุ่ยทำหน้าบ้าคลั่ง

“ใครเหรอคะ?” เจิ้งเหม่ยหลิงถาม

“ฉินต้าหย่ง!”

ความโหดเหี้ยมปรากฏขึ้นมาในแววตาของโจวยู่ชุ่ยแวบหนึ่ง

เจิ้งเหม่ยหลิงเองก็ช็อกไปเหมือนกัน โจวยู่ชุ่ยในตอนนี้ ทำให้เธอรู้สึกไม่คุ้นเคยซะเลย

การที่เธออยากให้หยางเฉินตาย เพราะเธอคิดว่า การที่ตระกูลเจิ้งต้องมาเป็นอย่างทุกวันนี้ สาเหตุมาจากหยางเฉิน

ไม่เพียงเท่านั้น หยางเฉินยังเหยียบย้ำศักดิ์ศรีของเธอต่อหน้าผู้คนมากมาย ทำให้เธอไม่สามารถเงยหน้าในเมืองโจวเฉิงได้ ไม่มีหน้าไปพบใครอีก

“คุณป้าคะ ฉันต้องการแก้แค้นหยางเฉิน แล้วนี่มันเกี่ยวอะไรกับฉินต้าหย่งเหรอคะ?”

เจิ้งเหม่ยหลิงไม่ได้โง่ เธอรู้ดีว่าโจวยู่ชุ่ยนั้นเป็นคนยังไง ตอนแรกก็เรียกเธอมาเพื่อวางแผนกันว่าจะจัดการกับหยางเฉินยังไง แต่ตอนนี้กลับดึงตัวฉินต้าหย่งเข้ามาเกี่ยวข้องแล้ว

ระหว่างเธอกับฉินต้าหย่งนั้น ไม่ได้มีความแค้นอะไรต่อกันเลย

โจวยู่ชุ่ยนั้นได้เตรียมคำพูดไว้นานแล้ว จึงได้พูดไปด้วยรอยยิ้มที่น่ากลัวว่า “สงสัยเธอจะยังไม่รู้ เนื่องจากหยางเฉินได้ไปช่วยชีวิตของเศรษฐีอันดับหนึ่งแห่งเมืองเจียงโจว ซูเฉิงอู่เข้า ซูเฉิงอู่จึงได้มอบเงินให้มันก้อนใหญ่ และยังยกวิลล่าที่หรูที่สุดของเมืองเจียงโจวให้มันอีกหลังหนึ่ง”

“เธอเองก็เห็นแล้วนี่ ว่าตอนนี้ฉันอยู่ในที่แบบไหน? นี่มันเป็นความผิดของฉินต้าหย่ง เป็นเขา ที่ดึงดันจะย้ายออกจากวิลล่าให้ได้ ขอแค่ฉินต้าหย่งตายไป ฉันก็สามารถกลับไปที่วิลล่าได้อีกครั้ง

“ตอนนี้ ตระกูลเจิ้งก็ใกล้ล้มละลายแล้ว สิ่งที่ขาดแคลนที่สุดก็คือเงิน ขอแค่ฉันสามารถกลับไปที่วิลล่าได้อีกครั้ง ฉันก็สามารถหาเงินได้ ถึงตอนนั้นฉันก็เอาเงินมาให้เธอยืมก้อนหนึ่ง จากนั้นเธอก็ใช้เงินก้อนนี้ไปช่วยเหลือเจิ้งเหอกรุ๊ป เวลานั้น เธอก็จะกลายเป็นฮีโร่ของตระกูลเจิ้งทันที”

“เมื่อคุณปู่ของเธอพอใจ บางที่ท่านก็อาจจะยกเจิ้งเหอกรุ๊ปให้เธอก็ได้! เมื่อถึงตอนนั้น เธอก็จะกลายเป็นคุณหนูที่แสนวิเศษของตระกูลเจิ้งไง!”

“ถึงตอนนั้น หลังจากที่ฉันได้กลับไปที่วิลล่า โอกาสที่จะได้เจอกับหยางเฉินก็มีมากขึ้น การที่จะฆ่ามันให้ตาย มันก็เป็นเรื่องที่ง่ายแสนง่ายไม่ใช่รึไง?”

การที่เจิ้งเหม่ยหลิงอยากให้หยางเฉินตาย มันก็เป็นแค่คำพูดที่ใหญ่โตเท่านั้น ขอแค่ทำให้หยางเฉินได้ชดใช้อย่างแสนสาหัส เธอก็รู้สึกพอใจมากแล้ว

แต่ว่าตอนนี้ สิ่งที่โจวยู่ชุ่ยกำลังพูดกับเธอนั้นกลับเป็นการตายจริงๆ แถมยังต้องตายตั้งสองคนด้วย

มันทำให้ความชั่วส่วนลึกในใจของเธอนั้นปะทุขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง แววตาที่บ้าคลั่งของเธอก็ยิ่งเด่นชัดขึ้นไปทุกที

“คุณป้าคะ สิ่งที่คุณป้าต้องการจะสื่อก็คือ ให้ฉันช่วยฆ่าฉินต้าหย่งให้ตาย พอคุณป้าได้กลับไปที่วิลล่าแล้ว คุณป้าก็จะช่วยฉันฆ่าหยางเฉินใช่มั้ยคะ?” เจิ้งเหม่ยหลิงถาม

โจวยู่ชุ่ยพยักหน้า “ใช่ แบบนั้นแหละ!”

“คุณป้าคะ ฉันจะเอาความสามารถอะไรไปฆ่าฉินต้าหย่งได้เหรอคะ?”

เจิ้งเหม่ยหลิงพูดด้วยรอยยิ้ม แต่ในใจนั้นกลับระมัดระวังมากขึ้น

เรื่องนี้มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ถ้าเกิดถูกคนอื่นรู้เข้า ผลที่ตามมานั้นมันร้ายแรงมาก