The king of War นิยาย บท 290

เว่ยเสียงมองหยางเฉินที่ได้ขับรถออกไปอย่างรีบร้อน ใบหน้าก็ได้เต็มไปด้วยความดีใจที่รอดมา

“แม่งเอ๋ย ยังเป็นคนหรือเปล่าว่ะ?” เขาก็ได้พูดบ่นออกมาเสียงเบา

ถึงแม้ว่าบนตัวยังเจ็บอยู่ แต่เวลานี้ เขากลับไม่มีท่าที่จะมีความรู้สึกอยากล้างแค้นหยางเฉินเลยแม้แต่นิด

ขนาดตระกูลเว่ยได้ส่งบอดี้การ์ดให้ตัวเองสิบกว่าคน แต่ก็ไม่มีทางทำให้หยางเฉินเจ็บได้แม้แต่น้อย คนแบบนี้ เป็นคนที่ตระกูลเว่ยกล้ามีเรื่องด้วยได้เหรอ?

“ไม่ได้ ฉันจำเป็นต้องไปรายงานกับทางตระกูล อย่าไปคิดต่อกรกับหยางเฉินอีก ไม่อย่างนั้น ตระกูลเว่ยต้องถูกล้างโคตรแน่!”

อยู่ๆ เว่ยเสียงก็ได้พูดด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด

เขาสามารถที่จะถูกตระกูลเว่ยมอบหมายให้ไปติดต่อตระกูลเมิ่ง ก็มากพอที่จะอธิบาย จุดยืนของเขาในตระกูลเว่ย

สามารถที่จะเป็นหนึ่งในคนที่มีอำนาจในตระกูลเว่ย เขาก็ไม่ใช่ไอ่โง่

“พ่อครับ ผมมีเรื่องหนึ่ง จำเป็นต้องรายงานกับท่าน!”

เว่ยเสียงก็ได้โทรไปหาเว่ยเฉิงโจว เสียงได้ดูเครียดมาก

“ว่ามา!”

เสียงที่น่าเกรงขามของเว่ยเฉิงโจวได้ส่งมา

เขาเป็นหัวหน้าของตระกูลเว่ย กับคนในตระกูล ก็ได้เข้มงวดมากๆ มาโดยตลอด

“พ่อครับ เมื่อกี้......”

“ปัง!”

เว่ยเสียงยังไม่ได้พูดจบ อยู่ๆ ก็ได้มีเสียงปืนที่แสบหูดังขึ้น

ในการตกใจของบอดี้การ์ดสิบกว่าคน ระหว่างคิ้วของเว่ยเสียง ก็ได้มีรูขนาดใหญ่ที่มีเลือดไหล

เวลาต่อมา ร่างกายของเว่ยเสียงก็ได้ล้มไปกับพื้น ตายตาไม่หลับ

“ปังๆๆ !”

จากนั้น ก็ได้มีเสียงปืนดังติดกัน บอดี้การ์ดสิบกว่าคนของเว่ยเสียง ตายไปทั้งหมด ไม่มีคนรอด

เจียงโจว ตระกูลเว่ย!

ในคฤหาสน์ส่วนตัวหลังหนึ่ง ผู้นำตระกูลเว่ยเว่ยเฉิงโจว กำลังฟังการรายงานของเว่ยเสียง แต่ตอนที่เว่ยเสียงพูดไปได้ครึ่งหนึ่ง อยู่ๆ ก็ได้มีเสียงปืนดังขึ้น เสียงของเว่ยเสียงก็ได้หายไปเลย

จากนั้นต่อด้วย เสียงปืนที่ได้ดังติดกันไม่หยุด

“เว่ยเสียง!”

เว่ยเฉิงโจวเหมือนรู้อะไรแล้ว สีหน้าก็ได้เปลี่ยนไปเลยทันที ก็ได้ตะโกนอย่างโมโห

แต่ว่าเว่ยเสียงได้ถูกฆ่าไปแล้ว แล้วจะตอบได้ยังไง?

“ตึ้ง!”

เว่ยเฉิงโจวก็ได้รีบโยนโทรศัพท์ไปที่พื้นอย่างแรง ตะโกนอย่างโมโหว่า “รีบส่งคนไปหาเว่ยเสียง!”

“ครับ ผู้นำ!”

เว่ยเฉิงโจวในเวลานี้ ก็ได้โมโหเอามากๆ ดวงตาก็ได้แดงก่ำ

เสียงปืนเมื่อกี้หมายความว่าอะไร เขารู้ดี

แต่ว่า ต่อให้ตายแล้ว เขาก็ต้องเห็นศพ

ไม่นาน คนที่หน้าตาสกปรก บอดี้การ์ดที่ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผล ก็ได้ไปหาเว่ยเฉิงโจว

“ซาหลัง!เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

เห็นบอดี้การ์ด สีหน้าของเว่ยเฉิงโจวก็ได้เต็มไปด้วยความตกใจ

ซาหลังเป็นบอดี้การ์ดที่เก่งมากในตระกูลเว่ย เป็นคนที่เขาส่งไปเอง ไปปกป้องความปลอดภัยของเว่ยเสียง

“ตุ้บ!”

สองเข่าของซาหลังก็ได้คุกเข่าไปกับพื้นตรงหน้าเว่ยเฉิงโจวอย่างแรง พูดด้วยความเจ็บปวดว่า “ผู้นำครับ ซาหลังทำให้ท่านผิดหวังแล้วครับ ได้มารับโทษกับท่านโดยเฉพาะ!”

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”

ตาของเว่ยเฉิงโจวก็ได้แดงตะโกนอย่างโมโห

“ประธานเว่ย ตายแล้วครับ!”

ซาหลังเช็ดน้ำตา พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า “เป็นเด็กหนุ่มที่ชื่อว่าหยางเฉิน เขาฆ่าประธานเว่ยแล้วครับ!”

ได้ยินลูกน้องพูด ลูกชายของตัวเองถูกฆ่า สีหน้าของเว่ยเฉิงโจวก็ได้เคร่งเครียดจนถึงขีดสุด