The king of War นิยาย บท 334

ในเวลาเดียวกัน ณ บ้านตระกูลเมิ่งในเจียงโจว

ในห้องโถงใหญ่ หญิงวัยกลางคนที่ดูสง่านั่งอยู่ในเก้าอี้หลัก

ส่วนเมิ่งหงเย่ หัวหน้าครอบครัวตระกูลเมิ่งได้แต่นั่งอยู่ข้างหญิงวัยกลางคนคนนั้นด้วยรอยยิ้มที่ไม่ค่อยเต็มใจมากนัก

“คุณหญิงหวงมาเจียงโจวตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ ทำไมไม่แจ้งผมล่วงหน้าก่อน? ผมจะได้ไปรับคุณที่สนามบินครับ”

ใบหน้าเมิ่งหงเย่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม แต่ลึกๆ ในดวงตาของเขากลับเต็มไปด้วยความกลัว

คุณหญิงหวงสีหน้านิ่งเฉย ดวงตาที่เหมือนตาเหยี่ยวจ้องมองไปที่เมิ่งหงเย่และดูเหมือนจะสามารถมองทะลุความกลัวในใจของเมิ่งหงเย่ได้

“ฉันขอถามคุณว่า ลูกชายฉันเมิ่งฮุย เขาตายยังไง? แล้วเมิ่งเทียนเจียว สามีเก่าของฉันตายยังไง?”

คุณหญิงหวงตรงเข้าประเด็นทันที ในขณะที่เธอถามคำถามนี้ นัยน์ตาก็เต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งการฆ่าที่รุนแรง ซึ่งก็ทำให้เมิ่งหงเย่กลัวจนขนหัวลุก

คุณหญิงนามสกุลหวงคนนี้ เธอกลับเป็นแม้แท้ๆ ของเมิ่งฮุย ซึ่งก็คือลูกสะใภ้ของเมิ่งหงเย่

แม้จะเป็นเช่นนี้ เมิ่งหงเย่ก็ไม่กล้าที่จะละเลยแม้แต่น้อย เขากลับให้คุณหญิงหวงคนนี้นั่งอยู่ในที่นั่งสำคัญของห้องรับแขกในบ้าน

คนที่ได้รับความเคารพเป็นพิเศษจากเมิ่งหงเย่ และยังมีนามสกุลหวงอีกด้วย ซึ่งมีเพียงครอบครัวเดียวเท่านั้น นั่นก็คือตระกูลหวง หนึ่งในแปดของตระกูลแห่งเย็นตู

และเธอคนนี้ก็คือหวงเหมย

ซึ่งการมาเจียงโจวในครั้งนี้ก็เพื่อเมิ่งฮุยกับเมิ่งเทียนเจียว

เมิ่งหงเย่กลัวจนหัวใจเต้นรัว ดวงตาของเขาแดงก่ำและพูดอย่างขมขื่นว่า “คุณหญิงหวงครับ ฮุยเอ๋อกับเทียนเจียวตายด้วยน้ำมือของชายหนุ่มคนหนึ่งที่ชื่อหยางเฉินครับ!”

จากนั้นเขาก็เล่าเรื่องของเมิ่งฮุยกับเมิ่งเทียนเจียวอย่างละเอียด

และสิ่งที่ควรเล่าเขาได้เล่าไปหมดแล้ว แต่เหลือเพียงสองเรื่องที่เขายังเก็บเป็นความลับ นั่นก็คือเรื่องที่เขาไล่เมิ่งฮุยออกจากบ้านต่อหน้าทุกคน และการปฏิเสธการแก้แค้นของเมิ่งเทียนเจียว

หลังจากฟังสิ่งที่เมิ่งหงเย่พูด ดวงตาทั้งคู่ของหวงเหมยก็กลายเป็นสีแดง นัยน์ตาก็เต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งการสังหาร

“ทำไมฉันยังได้ข่าวว่าคุณไม่ชอบลูกชายฉัน แล้วไล่เขาออกจากบ้านต่อหน้าทุกคนไม่ใช่เหรอ? แล้วเมิ่งเทียนเจียวก็เคยขอความช่วยเหลือจากตระกูลเมิ่งเพื่อทำการล้างแค้นให้ลูกชายฉัน แต่คุณกลับปฏิเสธ?”

หวงเหมยยังดูสงบ แต่บุคลิกที่โดดเด่นของเธอก็ยิ่งทำให้ดูน่าเกรงขามมากขึ้น

หลังจากได้ยินคำถามนี้ สีหน้าของเมิ่งหงเย่ก็เปลี่ยนไปทันที ถ้าหากเขารู้ว่าหวงเหมยเป็นคนของตระกูลหวงในแปดตระกูลแห่งเย็นตู แล้วเขาจะไล่เมิ่งฮุยออกจากบ้านทำไม? แล้วเขาจะปฏิเสธคำขอของเมิ่งเทียนเจียวทำไม?

เขาไม่รู้แม้กระทั่งความสัมพันธ์ของหวงเหมยกับเมิ่งเทียนเจียวด้วยซ้ำ

เขารู้เพียงว่า วันหนึ่งเมื่อสามสิบปีก่อน จู่ ๆ เมิ่งเทียนเจียวได้พาเด็กทารกชายกลับมาคนหนึ่ง และยังบอกว่าเป็นลูกชายของเขา

ซึ่งเด็กทารกชายคนนี้ก็คือเมิ่งฮุย

เมิ่งหงเย่ยังเคยแอบให้เมิ่งฮุยไปตรวจดีเอ็นเอว่าเขาเป็นลูกชายแท้ๆ ของเมิ่งเทียนเจียว และเมื่อชัดเจนแล้วเขาถึงจะยอมรับในตัวของเมิ่งฮุยได้

แต่ในวันนี้ หวงเหมยกลับบุกมาถึงบ้านของเขาเพื่อมาถามสาเหตุการตายของเมิ่งเทียนเจียวกับเมิ่งฮุย

ด้วยเหตุนี้เมิ่งหงเย่จึงรู้สึกเสียดายมาก แต่ ณ เวลานี้ ในใจของเขาเหลือเพียงความตื่นตระหนกเท่านั้น

“คุณหญิงหวง ผมไม่มีทางเลือกจริงๆ นะครับ”

เมิ่งหงเย่พูดด้วยความกลัวและสีหน้าซีดเซียว “ความคาดหวังของผมที่มีต่อเทียนเจียวกับฮุยเอ๋อทุกคนก็เห็นแล้ว ผมกระทั่งแหกกฎให้ฮุยเอ๋อได้มีโอกาสแย่งชิงตำแหน่งผู้สืบทอดตระกูลกับทายาทคนอื่นๆ ด้วยซ้ำ”

“แต่หยางเฉินคนนี้มีอิทธิพลจริงๆ มันคนเดียวสามารถกระทบทั้งตระกูลเมิ่งของเราได้”

“เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้น เดี๋ยวรอคุณหญิงหวงตรวจสอบเสร็จก็จะรู้เองว่าผมไม่ได้ปิดบังคุณเลยแม้แต่นิด”

“ถึงอย่างไรแล้ว เทียนเจียวก็เป็นลูกชายที่ภาคภูมิใจที่สุดของผม และฮุยเอ๋อก็เป็นหลานชายที่ภาคภูมิใจที่สุดของด้วยผมเช่นกัน ถ้าไม่ใช่ด้วยเหตุสุดวิสัยจริงๆ ผมจะยอมทิ้งพวกเขาได้ยังไงล่ะ?”

เมิ่งหงเย่ถึงกับลุกขึ้นยืนและไม่กล้านั่งลงไปอีก ถ้าหากไม่ใช่เพราะหวงเหมยเป็นรุ่นลูกของเขา ตอนนี้เขาคงคุกเข่าขอความเมตตาจากเธอไปนานแล้ว

หวงเหมยเองก็รู้ดีว่าเมิ่งหงเย่ไม่กล้าโกหกเธอ

อีกอย่างเมิ่งหงเย่ก็ยังเป็นพ่อของเมิ่งเทียนเจียว และยังเป็นปู่ของเมิ่งฮุยอีกด้วย ไม่เช่นนั้นเธอคงไม่เสียเวลาคุยกับเขาแล้ว

“หยางเฉินที่คุณพูดถึง มันเก่งขนาดนั้นเลยเหรอ? ถึงขั้นจัดการกับยอดฝีมือของตระกูลเมิ่งของคุณภายในครั้งเดียวได้?” หวงเหมยขมวดคิ้วถาม

ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ แม้ว่าเธอจะไม่เคยมาที่ตระกูลเมิ่ง แต่เธอก็รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับครอบครัวตระกูลเมิ่งเป็นอย่างดี

เธอรู้อย่างชัดเจนว่าภูมิหลังของตระกูลเมิ่งนั้นดีแค่ไหน

แต่ไม่คิดเลยว่าครอบครัวยิ่งใหญ่อย่างตระกูลเมิ่งกลับเกือบถูกทำลายโดยเด็กหนุ่มคนหนึ่ง

“คุณหญิงหวง สิ่งที่ผมพูดไปล้วนเป็นความจริงหมด ผมไม่กล้าโกหกคุณแม้แต่คำเดียวเลยนะครับ!”

เมิ่งหงเย่พูดอย่างรีบร้อนเพราะกลัวว่าหวงเหมยจะอารมณ์เสียแล้วสั่งฆ่าเขา

แต่หวงเหมยไม่ได้พูดอะไร และสีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเคร่งขรึม