The king of War นิยาย บท 365

“ที่รัก คุณเก่งมากเหลือเกินจริงๆ ฉันเชื่อคุณค่ะ จะมีสักวันหนึ่งที่ได้รับเชิญไปโรงแรมจงโจวแน่นอน ได้เข้าร่วมประชุมแลกเปลี่ยนของจริง!”

ในดวงตาสวุเจีย เต็มไปด้วยประกายวิบวับ

ฉินยีมองหยางเฉินด้วยความจำใจพอสมควรทีหนึ่ง ทันใดนั้นเธอรู้สึกทนไม่ไหวเท่าไร อยากบอกความจริงกับสวุเจียและถังคุนไป

ถ้าให้พวกหล่อนรู้ว่าหยางเฉินเป็นประธานของต้าเหอกรุ๊ป และเป็นประธานของเยี่ยนเฉินกรุ๊ปด้วย และได้รับบัตรเชิญของตระกูลเมิ่งอีก พวกเขาจะพังทลายหรือไม่?

“งานประชุมแลกเปลี่ยนครั้งนี้ จะต้องโดดเด่นมากแน่นอน!”

“เหมือนแบบเดียวกับตระกูลเมิ่ง หาน และหนิง “สามตระกูลใหญ่”แห่งเมืองเอก ล้วนเป็นตระกูลใหญ่ที่ยืนอยู่บนยอดสุดของมณฑลเจียงโจวอย่างแท้จริง”

“ยังมีตระกูลเฉินแห่งเมืองโจวเฉิงของพวกเรา หลังจากตระกูลหยวนพังพินาศ ตระกูลเฉินก็จะกลายมาเป็นตระกูลเดอะคิงของเมืองโจวเฉิง ภายใต้สามตระกูลใหญ่แห่งเมืองเอก เป็นตระกูลเฉินที่แกร่งที่สุด

“แต่ว่าสี่พรรคแห่งเมืองเจียงโจวก็แกร่งมากเหมือนกัน ว่ากันว่าได้รับบัตรเชิญของตระกูลเมิ่งแล้ว แต่เมื่อเทียบกับตระกูลเฉิน ยังห่างไกลกันอยู่มากเลยล่ะ”

ถังคุนทำท่าทางพูดจาใหญ่โต เหมือนกับว่าเข้าใจเสียดิบดีต่อสถานการณ์ของแต่ละตระกูลใหญ่ของมณฑลเจียงผิง

ตอนที่พูดเรื่องพวกนี้ ยังมองฉินยีอยู่เรื่อยๆ

เพียงแค่ที่ทำให้เขาผิดหวังคือ ตั้งแต่ต้นจนจบ ฉินยีทำหน้านิ่งสงบ ราวกับว่าเรื่องที่เขาพูดพวกนี้ เธอล้วนไม่เข้าใจ

แต่ที่ทำให้เขาโกรธเคืองคือหยางเฉินส่ายหน้าอย่างคาดไม่ถึง

“ไอ้หนุ่ม ฉันพูดผิดตรงไหนแล้วเหรอ? ทำไมนายถึงส่ายหน้า?” ถังคุนถามอย่างโมโห

เมื่อสักครู่หยางเฉินเพียงแค่ทนฟังไม่ไหวเท่านั้น ถึงส่ายหน้าโดยจิตใต้สำนึก นึกไม่ถึงจะถูกอีกฝ่ายเห็นเข้าแล้ว

“ฉันทำเหรอ?”

หยางเฉินทำท่าทางไร้ความผิด

“นายทำ!” ถังคุนตวาดใส่

เมื่อสักครู่เขาพูดมากมายขนาดนั้น คือเพื่อดึงดูดความสนใจของฉินยี แต่ฉินยีกลับไม่มีปฏิกิริยาใดๆ นั่นทำให้เขาไม่สบายใจมากพอแล้ว ผลปรากฏว่ายังมองเห็นหยางเฉินส่ายหน้าอีก

“ยียี สรุปแฟนเธอหมายความว่าอะไรกันแน่?”

“ตัวเองไม่มีความสามารถ แฟนของฉันแค่เล่าด้านที่เดิมทีเขาไม่มีทางสัมผัสได้ให้เขาฟังสักหน่อย เขายังกล้ามาเยาะเย้ยแฟนของฉัน!”

“เขาจำเป็นต้องให้คำอธิบายกับแฟนฉันสักอย่างสิ!”

ชั่วขณะนั้นสวุเจียพูดด้วยหน้าตาโกรธแค้น

ฉินยีขมวดคิ้วแล้ว เดิมทีเจอกับเพื่อนสนิทสมัยมัธยมต้นคนนี้เข้า เธอยังรู้สึกตื่นเต้นมาก

แต่ผลสุดท้ายกลับทำให้เธอผิดหวังอย่างมาก สวุเจียไม่ใช่สวุเจียคนนั้นในอดีตอีกต่อไปแล้ว

“สวุเจีย แฟนของฉันไม่ได้มีความหมายจะเยาะเย้ยแฟนเธอ ถ้าเธอยืนยันจะให้เขาขอโทษ ขอโทษทีนะ ฉันไม่เห็นด้วย!”

ฉินยีพูดแบบหน้าตาจริงจัง เวลานี้ ทั่วทั้งตัวของเธอล้วนเป็นความน่าเกรงขามของผู้นำ

เป็นผู้จัดการใหญ่ที่เยี่ยนเฉินกรุ๊ปมานานขนาดนี้ ถ้าไม่มีพลังอำนาจของผู้จัดการใหญ่สักนิดเลย จะควบคุมดูแลกิจการหนึ่งที่ใหญ่ขนาดนั้นได้อย่างไรกัน?

ในเมื่ออีกฝ่ายอยากเข้าใจผิด ฉินยีก็ไม่คิดจะอธิบาย แต่ทว่ายอมรับโดยปริยายว่าหยางเฉินเป็นแฟนของเธอ

หยางเฉินตกใจอยู่บ้างนิดหน่อย นึกไม่ถึงเพื่อตนเองแล้ว ฉินยีอยากต่อต้านกับเพื่อนสนิทของตนเอง

สวุเจียรู้สึกตกใจมากเหมือนกัน หล่อนรู้สึกได้ทันใด ที่ตนเองเผชิญหน้าไม่ใช่เพื่อนสนิทคนนั้นในอดีตอีกแล้ว แต่ว่าเป็นคุณผู้หญิงตระกูลใหญ่คนหนึ่ง

“ยียี เธอยังมาโกรธฉันด้วยเหรอ?”

สวุเจียรีบเปลี่ยนเป็นหน้ายิ้มแย้มทันที ควงแขนของฉินยีเอาไว้อย่างแนบชิด หัวเราะแล้วพูดว่า “ฉันก็แค่ล้อเล่นกับเธอเองเท่านั้น”

ฉินยีพูดแบบท่าทางจริงจัง “ฉันเห็นค่าความสัมพันธ์ของเพื่อนสนิทระหว่างพวกเรามากนะ แต่จะไม่เห็นด้วย ที่มีคนมาเหยียดหยามแฟนของฉัน”

“เอาล่ะ! ฉันผิดไปแล้ว ยังไม่พอเหรอ?”

สวุเจียรีบพูดทันที

หล่อนยังแสดงต่อหน้าฉินยีไม่จบ จะฉีกหน้าให้พังเร็วขนาดนี้ได้อย่างไรกัน?

หล่อนอยากให้ฉินยีรู้ว่าคู่หมั้นของตนเองดีต่อตนเองมากแค่ไหน อยากให้ฉินยีอิจฉาริษยาต่อหล่อน