The king of War นิยาย บท 399

“บางทีพ่อของนายอาจมีความลำบากใจอะไรก็ได้” ทันใดนั้นหญิงสูงศักดิ์ถอนหายใจทีหนึ่งแล้วพูดขึ้น

“เขาไม่คู่ควรเป็นพ่อของผม!”

หยางเฉินพูดอย่างไม่เหลือเยื่อใยสักนิด “ตั้งแต่วินาทีนั้นที่เขาไล่ผมกับคุณแม่ออกจากตระกูลอวี๋เหวิน ผมก็ไม่มีพ่ออีกแล้ว!”

“ต่อให้มีความลำบากใจแค่ไหน นั่นแล้วอย่างไรกัน?”

“ผู้ชายที่เห็นแก่อำนาจคนหนึ่ง คู่ควรเป็นสามีและพ่อได้เหรอ?”

คำพูดของหยางเฉินเย็นชาอย่างยิ่ง ไม่มีความรู้สึกแม้แต่นิดเดียว

หญิงสูงศักดิ์ส่ายหน้าแล้ว ไม่พูดถึงเรื่องของตระกูลอวี๋เหวินอีกต่อไป พลังอำนาจบนตัวระเบิดขึ้นมาฉับพลัน มองทางหยางเฉินแบบเย็นยะเยือกก่อนจะพูดว่า “ฉันชื่อเย่ม่าน วันนี้ที่มาหานาย เพื่อคุยเรื่องของฉินซี”

หยางเฉินพูดด้วยหน้าตาไร้อารมณ์ “เธอเป็นภรรยาของผม คุณเป็นแค่คนนอก มีอะไรมาพูดถึงเธอกัน?”

“เธอคือลูกสาวของฉัน!”

เย่ม่านดวงตาแดงก่ำ กัดฟันพูดว่า “ลูกสาวที่ฉันตั้งท้องมาสิบเดือนแล้วคลอดออกมา!”

พูดประโยคนี้ออกมา หยางเฉินตกตะลึงไปกับที่

เขารู้ว่าฉินต้าหย่งกับโจวยู่ชุ่ยไม่ใช่พ่อแม่ที่แท้จริงของฉินซี

เขาเคยคิดว่าอยากช่วยฉินซีตามหาพ่อแม่แท้จริงของหล่อน แต่ว่าอย่างไรเสียก็นึกไม่ถึงว่ามารดาแท้จริงของหล่อนจะมาตามหาถึงที่ด้วยตนเองแล้ว

โดยเฉพาะอีกฝ่ายหนึ่งยังเป็นคนของตระกูลเย่ หนึ่งในแปดตระกูลแห่งเยี่ยนตู!

ตั้งนาน หยางเฉินถึงได้สติกลับมา ถามว่า “คุณจะพิสูจน์ได้อย่างไรว่าเธอคือลูกสาวของคุณ?”

เย่ม่านกัดริมฝีปากแดง พูดด้วยท่าทางเศร้าใจ “ฉันเคยไปตรวจดีเอ็นเอมาแล้ว เธอคือลูกสาวของฉัน!”

สายตาของหยางเฉินตกอยู่บนใบหน้าที่งดงามของเย่ม่านในทันที

เย่ม่านสวยมากจริงๆ ดวงตากลมโต ตาสองชั้น จมูกโด่ง ใบหน้าสมมาตรอย่างมาก

ถึงแม้จะเป็นนักแสดงสวยงามวัยกลางคนที่มีเสน่ห์มากส่วนหนึ่ง ก็ยังเทียบกับบุคลิกและความงามบนตัวของเย่ม่านไม่ติด

จากบนหน้าของเย่ม่าน หยางเฉินมองเห็นเงาของฉินซีอยู่ในระดับหนึ่งจริง

ในที่สุดเขาก็มั่นใจว่าผู้หญิงตระกูลเย่ตรงหน้าคนนี้ เป็นมารดาแท้จริงของฉินซีจริง และคือแม่ยายของเขา

“ในเมื่อคุณเป็นแม่แท้ๆ ของเธอ คุณไม่คิดว่าคนที่คุณควรเจอมากที่สุดในตอนนี้ คือเธอเหรอ?”

ไม่นาน หยางเฉินใจเย็นลงมาแล้ว พูดจาด้วยหน้าตานิ่งสงบ

บุคลิกเย่ม่านสง่าผ่าเผยมาก กลิ่นอายบนตัวก็เย็นมากด้วย พูดจาเฉยเมย “นายคิดว่าฉันไม่อยากเหรอ?”

“พวกนี้ไม่ใช่เรื่องที่นายควรมากังวล วันนี้ที่ฉันมาหานาย มีเพียงเรื่องเดียว!”

“เรื่องอะไร?” หยางเฉินขมวดคิ้ว

“ออกไปจากลูกสาวของฉัน!”

เย่ม่านเอ่ยปากบอก ในสายตาเต็มไปด้วยความเย็นชา ไม่เห็นหยางเฉินอยู่ในสายตาสักนิดเดียว

สีหน้าของหยางเฉินค่อยๆ เย็นลงไปแล้ว

โจวยู่ชุ่ยแม่ยายจอมปลอมในตอนแรก ก็อยากจะแยกหยางเฉินกับฉินซีมาตลอด ปัจจุบันนี้แม่ยายตัวจริงคนนี้ คาดไม่ถึงอยากจะแยกพวกเขาออกเช่นกัน

“คุณมีสิทธิ์อะไร อยากแยกพวกเราจากกัน?” หยางเฉินเอ่ยปากถาม

ถ้าไม่ใช่เพราะอีกฝ่ายเป็นมารดาผู้ให้กำเนิดของฉินซี จากสิ่งที่เธอพูดมาเมื่อสักครู่ เพียงพอให้หยางเฉินไล่เธอออกไป

“ก็สิทธิ์ที่ฉันคือแม่แท้ๆ ของเธอไง!” ท่าทีของเย่ม่านแข็งกร้าวอย่างมาก

“ผู้หญิงที่ไม่เคยเลี้ยงดูเธอมาเลย มีสิทธิ์พูดประโยคนี้เหรอ?”