“ใครบอกข้าได้บ้าง สรุปแล้วมันเกิดอะไรขึ้น?”
ชายวัยกลางคนที่มีใบหน้าทรงเหลี่ยมพูดขึ้นด้วยความโกรธ
“ผมได้ตรวจสอบวิดีโอกล้องวงจรปิดแล้วครับ ในวิดีโอนั้น คุณชายหยู่ไปกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อหลินเจียวจากตระกูลหลินครับ”
“ผู้หญิงที่ชื่อหลินเจียวคนนี้ยังยุยงให้คุณชายหยู่สั่งสอนแฟนของอ้ายหลิน แต่สุดท้ายแฟนของอ้ายหลินคนนี้กลับเหนือกว่าคุณชายหยู่ และในที่สุดก็หักแขนขาของคุณชายหยู่”
“หลังจากที่หลินเจียวผู้หญิงเลวคนนี้เห็นคุณชายหยู่สู้แฟนของอ้ายหลินไม่ได้ เธอยังคุกเข่าขอร้องอ้อนวอน ขอความเมตตาจากคนอื่น และสุดท้ายยังทิ้งคุณชายหยู่ให้อยู่คนเดียว”
“ดีที่พนักงานร้านขายเสื้อช่วยโทรเรียกรถพยาบาล แต่เมื่อรถพยาบาลมาถึงคุณชายหยู่ก็เสียแล้ว!”
ชายวัยกลางคนในชุดสูทและรองเท้าหนังอธิบายอย่างเร่งรีบ
ศพที่นอนอยู่บนพื้นไม่ใช่ใครที่ไหน เขาก็คือเถียนซินหยู่ทายาทของตระกูลเถียน และเป็นคนที่เพิ่งถูกหม่าชาวหักแขนและขาของเขา
ส่วนชายวัยกลางคนหน้าเหลี่ยมคนนี้ก็คือเถียนหวา พ่อของเถียนซินหยู่ เมื่อเห็นลูกชายนอนแข็งอยู่บนพื้นและยังถูกหักแขนขาด้วย ดวงตาของเขาก็โกรธจนลุกเป็นไฟ
“แล้วนังสารเลวหลินเจียวอยู่ที่ไหน?”
เถียนหวากัดฟันถาม
“ผมส่งคนไปแล้วครับ อีกไม่นานผู้หญิงก็จะถูกพาตัวกลับมาครับ”
ชายในชุดสูทก่อนหน้านี้พูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
“ผู้หญิงคนนี้ต้องตาย!”
เถียนหวากัดฟันและพูดต่อ “แต่คนที่ฆ่าซินหยู่คือแฟนของตระกูลอ้ายคนนั้น ตระกูลอ้ายจะต้องส่งตัวไอ้หมอนั่นออกมาให้เรา ไม่เช่นนั้นตระกูลอ้ายก็ไม่จำเป็นต้องมีอีก!”
ชายในชุดสูทตอบอย่างรวดเร็ว “ผมเจรจากับตระกูลอ้ายแล้วครับ ตระกูลอ้ายให้คำตอบผมว่าพวกเขาจะมีคำตอบที่สมเหตุสมผลให้ผม แต่ดูเหมือนว่ามันจะง่ายไปหน่อยครับ”
“แค่ตระกูลอ้ายเล็กๆ กล้ามองข้ามตระกูลเถียนของเรางั้นเหรอ? อยากถูกฆ่าล้างตระกูลมากเลยใช่ไหม?”
เถียนหวาตะโกนพูดด้วยความโกรธ “โทรหาไอ้แก่อ้ายชวนเดี๋ยวนี้ ภายในครึ่งชั่วโมงให้มันพาไอ้สารเลวคนนั้นมาตายที่บ้านตระกูลเถียนของเรา ไม่อย่างนั้น รับกรรมไปเอง!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ชายในชุดสูทก็รีบขานตอบ “ครับ!”
ถ้าเป็นคำพูดของคนอื่นเขาอาจจะดูถูกและไม่เห็นด้วยก็ได้ แต่นี่เป็นคำพูดของเถียนหวา ผู้ถูกเลือกในตำแหน่งผู้นำของตระกูลเถียน อีกอย่างตอนนี้เถียนหวาได้รับผิดชอบงานมากมายของตระกูลแล้ว ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเขากำลังเตรียมการสืบทอดตำแหน่งของผู้นำในตระกูลแล้ว
บอกได้อีกนัยหนึ่งก็คือ ตำแหน่งของเถียนหวาในตอนนี้เป็นอันดับสองรองลงมาจากเจ้าบ้านเท่านั้น
ดังนั้นถ้าเขาคิดจะกวาดล้างตระกูลอ้าย มันไม่ใช่เรื่องยากเลย
ในอีกด้านหนึ่ง หม่าชาวได้ขับรถส่งอ้ายหลินกลับไปถึงบ้านตระกูลอ้ายแล้ว
“คุณกลับไปก่อนเลย ถ้าเคลียร์กันไม่ได้ฉันค่อยโทรหาคุณ”
เมื่อไปถึงหน้าประตูบ้าน อ้ายหลินก็พูดกับหม่าชาว
ที่ผ่านมาหม่าชาวจะฟังอ้ายหลินอยู่เสมอ แต่ในครั้งนี้ เขากลับไม่ฟังเธอและลงจากรถพร้อมกับเธอด้วย
จากนั้นเขากุมมืออ้ายหลินและพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า “ผมรู้คุณกังวลเรื่องอะไร แต่คุณไม่ต้องห่วงนะ ผมเป็นต้นเหตุสำหรับเรื่องนี้ ไม่ว่าตระกูลอ้ายจะว่าผมยังไง ผมก็จะอดทนไว้”
อ้ายหลินรู้สึกหวั่นไหวมากเมื่อได้ยินเช่นนี้
อีกอย่างเธอกับหม่าชาวก็เป็นคู่หมั้นกันและใกล้จะแต่งงานกันแล้วด้วย ดังนั้นเธอจึงไม่ห้ามหม่าชาว และจับมือเขาเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกัน
"นังดื้อ เธอยังกล้ากลับมาอีกเหรอ!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...
ขออนุญาตถามค่ะ คนเขียนเปลี่ยนคนหรือไม่มีใครเขียนต่อแล้วคะ...
คืออ่านตอนที่ 1 เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ จนถึงตอนนี้อ่านถึงตอนที่ 2278 เเต่คนเขียนก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวอันใดเลยย อยากจะขออนุญาติถามว่าคนเขียนยังอยู่ดีหรือไม่...
รอข้ามปี...