The king of War นิยาย บท 615

แต่เมื่อนึกถึงความสัมพันธ์ของหยางเฉินกับจอมพลของดินแดนเหนือแล้ว เขาก็พอเข้าใจได้

เพียงแต่ว่า เมื่อทั้งสามคนกำลังจะออกไป ทันใดนั้นก็มีชายฉกรรจ์หลายๆ คนเดินเข้ามาขวางทางพวกเขาไว้

เมื่อเห็นการแต่งตัวของคนพวกนี้ รูม่านตาของซ่งหวายี่ก็หดตัวลง เพราะเครื่องแบบพวกนั้นก็คือคนของ คลับหวงจิน

"คุณหยางครับ การแข่งขันยังไม่จบเลย แต่คุณจะไปแล้วหรือ? คงไม่เหมาะสมเท่าไหร่มั้ง?"

จู่ ๆ ก็มีเสียงพูดขึ้นอย่างเย้ยหยัน

หยางเฉินคิ้วขมวดและแสยะยิ้มกับชายหนุ่มที่กำลังเดินเข้ามาหาเขา "การแข่งขันจะจบหรือไม่ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผมล่ะ?"

เด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ หยางเฉินเคยเห็นเขามาก่อนแล้ว เขาชื่อเฉาฮุย ทายาทของตระกูลเฉาซึ่งเป็นหนึ่งในสี่แห่งตระกูลเดอะคิง และเป็นคนที่พยายามจะแย่งซื้อที่ดินในเขตชานเมืองทิศใต้ไปจากมือขอหยางเฉินเมื่อเช้านี้

ณ เวลานี้ ทั้งซ้ายและขวามือของเขายังมีผู้เฒ่าที่แต่งตัวด้วยชุดจีนราชวงศ์ถังติดตามเขามาด้วยอีกสองคน ซึ่งทั้งสองคนนั้นอบอวลไปด้วยกลิ่นอายของความแข็งแกร่ง

แม้แต่ชายชราในชุดจีนที่ยืนอยู่ข้างอวี๋เหวินปิงยังไม่แน่ใจว่าจะแข็งแกร่งกว่าคนใดคนหนึ่งในสองคนนั้นไหม

“คุณเป็นผู้ที่จะกวาดแชมป์ในคืนนี้เชียวนะ ผู้ชมกว่าครึ่งที่อยู่ในนี้ก็เดิมพันแล้วว่าคุณคือผู้ชนะ ถ้าคุณจากไปแบบนี้ แล้วผมจะอธิบายกับคนเหล่านั้นยังไงล่ะ?” เฉาฮุยพูดด้วยรอยยิ้ม

และคำพูดเหล่านี้ ก็แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ของเขากับคลับหวงจิน

ที่แท้ คลับหวงจินเป็นทรัพย์สินของตระกูลเฉาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ไม่น่าหล่ะที่นี่ถึงเป็นที่ทำเงินของคนในแปดตระกูลแห่งเยี่ยนตู

ซ่งหวายี่ที่ยืนอยู่ข้างหยางเฉินในเวลานี้ก็ตกใจจนพูดอะไรไม่ออก

คำพูดของเฉาฮุยได้แสดงให้เห็นแล้วว่าเขากับคลับหวงจินนั้นมีความสัมพันธ์กันอย่างไร และเขายังรู้ว่าเบื้องหลังของคลับหวงจินนั้นก็คือตระกูลเฉาผู้ซึ่งเป็นหนึ่งในสี่ของตระกูลเดอะคิง

แล้วไม่ได้หมายความว่าชายหนุ่มที่อายุคราวเดียวกับเขาที่ยืนอยู่ตรงหน้านี้ เป็นทายาทของตระกูลเฉาหรือ?

แต่ว่าคำพูดถัดไปของหยางเฉินทำให้เขาตกใจจนวิญญาณแทบหลุดออกจากร่าง “ถ้าผมจะไป แล้วคุณคิดว่าจะห้ามผมได้ไหม?”

เฉาฮุยแสยะยิ้มเบาๆ “ไอ้หนู เมื่อตอนเช้านายทำร้ายคนของข้า ข้าไม่ถือสาก็ได้ แต่ถ้านายกล้าทำอะไรใครที่นี่ ข้ารับรองว่านายกับเพื่อนของนาย จะไม่มีใครออกไปจากที่นี่ได้แน่!"

จากนั้น ชายฉกรรจ์ร่างใหญ่พวกนั้นก็ล้อมหยางเฉินไว้ และทุกคนก็หยิบปืนออกมาแล้วหันปลายกระบอกปืนไปที่หยางเฉินและเพื่อนของเขาทั้งสามคน

ซ่งหวายี่กับซ่งหวาหย่าตกใจจนทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะซ่งหวาหย่ายิ่งตกใจจนสุดขีด เธอได้แต่จับชายเสื้อของหยางเฉินไว้อย่างแนบแน่น ซึ่งดูเหมือนในเวลานี้ คงจะมีแค่หยางเฉินเท่านั้นที่จะทำให้เธอรู้สึกพึ่งพาได้

ถึงแม้ซ่งหวายี่อยากให้หยางเฉินแข่งขันต่อ แต่ว่าหยางเฉินเคยลงแข่งให้เขาแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นหยางเฉินยังมีเรื่องกับซ่งหวาเหว่ยไปแล้วด้วย แต่หยางเฉินยังรับปากเขาว่าจะไว้ชีวิตตระกูลซ่งของเขา ฉะนั้นเขาจึงไม่กล้าขออะไรมากไปกว่านี้อีก

และถ้าหากถูกในตอนนี้ เขาก็คงต้องยอม

ในที่ห่างออกไปไม่ไกล อวี๋เหวินปิงกับชายชราชุดจีนยังอยู่ด้วยกัน

อวี๋เหวินปิงที่เห็นหยางเฉินถูกปิดล้อมไว้ก็รู้สึกแปลกใจ “ท่านถังครับ คนพวกนั้นก็คือคนที่อยู่เบื้องหลังของคลับหวงจินหรือ?”

ชายชราชุดจีนยิ้มอ่อนๆ “พ่อหนุ่มคนนั้นคือญาติของตระกูลเฉา ชื่อเฉาฮุย เมื่อไม่กี่วันก่อนเขาเพิ่งถูกส่งมาดูแลการแข่งขันชิงแชมป์ประจำปีของคลับหวงจิน”

แววตาของอวี๋เหวินปิงเต็มไปด้วยความตกใจ นึกไม่ถึงเลยว่าจะได้เจอกับคนตระกูลเฉาเร็วขนาดนี้

แต่ภายหลังความตกใจ เขารู้สึกมีความสุขที่มากกว่า

เพราะว่า ระหว่างหยางเฉินกับเฉาฮุยนั้นต้องเผชิญหน้ากันอย่างแน่นอน และจากที่เขาสังเกตุหยางเฉินมานั้น หยางเฉินต้องไม่ยอมอ่อนข้อให้ใครแน่

เฉาฮุยในฐานะทายาทตระกูลเฉา ถึงแม้ไม่ใช่ทายาทสายตรง แต่อย่างน้อยเขาก็มีสายเลือดของตระกูลคิง แล้วใครจะข่มเขาได้ล่ะ?

ด้วยเหตุนี้ ระหว่างสองคนนี้ต้องตายไปข้างหนึ่งแน่

“ท่านถัง ผมเข้าใจแล้วครับว่าทำไมคุณถึงบอกว่าหยางเฉินฆ่าผมไม่ได้ เพราะคลับหวงจินเป็นทรัพย์สินของตระกูลเฉา ณ ที่นี้ ต่อให้หยางเฉินติดปีกก็บินออกไปจากที่นี่ไม่ได้หรอก” อวี๋เหวินปิงพูดไปหัวเราะไป

ชายชราชุดจีนพยักหน้าตอบ “ข้ายอมรับนะว่ามันเป็นคนแข็งแกร่งมาก และพรสวรรค์ทางด้านศิลปะการต่อสู้ของมันก็ยอดเยี่ยมเช่นกัน แต่ว่าถ้าต่อกรกับตระกูลคิงแล้ว มันก็มีแต่ตายอย่างเดียว”

"แกเห็นผู้เฒ่าสองคนที่อยู่ข้างหลังเฉาฮุยมั้ย? พวกเขาเป็นยอดฝีมือของตระกูลเฉา ความแกร่งอยู่เหนือข้าทั้งนั้น ต่อให้หยางเฉินจะแกร่งกล้าสักแค่ไหน มันก็ไม่ใช่คู่ปราบของพวกเขาอยู่ดี"