The king of War นิยาย บท 673

แน่นอนว่าซุนเหม่ยจวนไม่เชื่อ เธอหัวเราะพรืด “เอาล่ะ เลิกเสแสร้งแกล้งทำได้แล้ว ฉันยอมรับว่าประเมินนายต่ำไป แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น นายในตอนนี้ก็ไม่มีสิทธิ์ปะทะกับตระกูลซุนของเรา

“เรื่องราวระหว่างสามีของฉันและซ่งหวาหย่าจบไปแล้ว ส่วนหนี้แค้นระหว่างพวกเขาก็ปล่อยให้จบๆไปซะ”

ซุนเหม่ยจวนพูดจบก็หันไปบอกกับคนอื่นๆ “เอาล่ะ เราไปกันเถอะ”

“จบๆไป?”

หยางเฉินขำพรืด “เธอบอกว่าจบก็จบเหรอ เมื่อกี้พวกเธอยังสุดแสนจะโอหัง บอกให้ฉันขอโทษอยู่ไม่ใช่หรือไง?”

“ทำไมตอนนี้จะไปซะล่ะ ต่อให้จะไป พวกเธอก็ควรจะขอโทษน้องสาวฉันก่อนหรือเปล่า?”

“ถ้าเธอไม่ให้อภัย พวกเธอห้ามไปไหนแม้แต่ก้าวเดียว”

หยางเฉินถามพลางยิ้มเย็น

ได้ยินดังนั้น พวกซุนเหม่ยจวนหน้าเปลี่ยนกันหมด

“หยางเฉิน นายอย่าให้มันเกินไปนัก ถ้าทำให้ตระกูลซุนโกรธ นายได้เจอดีแน่” ซุนเหม่ยจวนพูดอย่างเกรี้ยวกราด

ในเมื่อเธอมั่นใจในตระกูลซุนขนาดนั้น ก็ให้ซุนซวี่มารับเธอแล้วกัน” หยางเฉินกล่าว

สิ้นเสียงเขา ชายกำยำกลุ่มใหญ่ก็พุ่งเข้ามาในห้อง ขวางประตูไว้ไม่ให้ใครออกได้

หยางเฉินนั่งอยู่บนโซฟา เมินซุนเหม่ยจวนไปเลย

โม่ตงซวี่เงียบมาตลอด เขายืนอยู่ตรงที่เดิม สีหน้าบิดเบี้ยวจนถึงขีดสุด

ทีแรกเขาคิดว่ากลับมาครั้งนี้จะได้แก้แค้นซ่งหวาหย่าซะที แต่คิดไม่ถึงว่าเพิ่งจะเริ่มก็ดูเหมือนจะล้มเหลวเสียแล้ว

สีหน้าของซุนเหม่ยจวนยิ่งย่ำแย่ เธอกัดฟันกรอด “หยางเฉิน ในเมื่อนายให้พ่อฉันมารับก็อย่าเสียใจทีหลังแล้วกัน”

หยางเฉินหัวเราะอย่างดูแคลน “เธอวางใจเถอะ สุดท้ายแล้วคนที่ต้องเสียใจมีแต่พวกเธอเท่านั้น”

พูดจบหยางเฉินก็กวาดสายตาผ่านซางเสี่ยวเซีย หวางหวน และหยางซง “พวกเธอสามคนด้วย ไปบอกผู้ใหญ่ในตระกูลพวกเธอเดี๋ยวนี้เลยว่าให้มาขอโทษฉัน ภายในครึ่งชั่วโมงนี้หากผู้นำตระกูลไหนไม่มาถึงนี่ด้วยตัวเอง เช่นนั้นหลังจากคืนนี้ไป เยี่ยนตูก็จะไม่มีตระกูลนั้นอีก”

“พวกเธออย่าคิดว่าฉันพูดเล่นนะ มิฉะนั้นตระกูลไช่ก็คือตัวอย่างของตระกูลพวกเธอ”

พอได้ยินหยางเฉินพูดถึงตระกูลไช่ พวกหยางซงกลัวจนแทบร้องไห้

ขนาดตระกูลไช่ยังโดนตระกูลอื่นแทนที่ในคืนเดียว มิหนำซ้ำตระกูลของพวกเขาห่างชั้นกับตระกูลไช่โข หากหยางเฉินคิดจะล้มล้างตระกูลของพวกเขาจริงๆ ง่ายยิ่งกว่าง่าย

ชั่วขณะนั้น ทั้งหมดรีบติดต่อกับตระกูล

ซุนเหม่ยจวนเองก็ต่อสายไป “คุณพ่อคะ ฉันโดนคนหนึ่งขังไว้ที่เย่ชั่ง เขาบอกว่าให้พ่อมารับหนูด้วยตัวเอง ไม่อย่างนั้นจะฆ่าหนูทิ้งค่ะ”

“ว่ายังไงนะ บังอาจยุ่งกับลูกสาวของฉันซุนซวี่ อยากตายใช่มั้ย?”

ซุนซวี่ได้ฟังดังนั้นก็เดือดขึ้นมาทันที เขารีบบอก “ลูกไม่ต้องกลัวนะ พ่อจะพาผู้แข็งแกร่งชั้นยอดของตระกูลไปเดี๋ยวนี้ พ่อจะดูซิว่าใครกันที่กล้ามายุ่งกับลูกสาวของพ่อ”

“ได้ค่ะ หนูจะรอพ่ออยู่ที่นี่” ซุนเหม่ยจวนพูดจบก็วางสาย

“หยางเฉิน พ่อฉันพาผู้แข็งแกร่งของตระกูลมุ่งหน้ามาแล้ว นายรอรับความตายซะ” ซุนเหม่ยจวนวางสายปุ๊บก็พูดด้วยสีหน้าโอหัง

เธอยอมรับว่าประเมินหยางเฉินต่ำไป แต่เธอไม่เชื่อว่าหยางเฉินจะทำอะไรตระกูลซุนได้

ถึงยังไงในความทรงจำของเธอ 2คือไฮโซระดับสูงสุดของเยี่ยนตู ต่อให้หยางเฉินจะมีเบื้องลึกเบื้องหลังแข็งแกร่งแค่ไหนก็ไม่ใช่คู่มือของ2หรอก

หยางเฉินไม่สนใจ เขาเพียงแต่นั่งอยู่บนโซฟาและพูดกับซ่งหวาหย่า “ตอนนี้เธอปล่อยวางได้รึยัง?”