The king of War นิยาย บท 676

สีหน้าโม่ตงซวี่แข็งทื่อไป เขารู้ว่าวันนี้ตัวเองคงหนีไม่พ้นแล้วจริงๆ

เป็นครั้งแรกที่เขาได้ลิ้มรสการถูกทรยศหักหลังจากทุกคน

ซุนเหม่ยจวนเองก็ยิ้มอย่างเหยียดหยัน “โม่ตงซวี่ คุณนี่ไร้เดียงสาจริงๆเลยนะ คิดจริงๆรึว่าทุกคนจะโง่เหมือนฉันกับซ่งหวาหย่า”

“ที่จริงพวกเราไม่ได้โง่หรอก แต่เพราะพวกเราต่างเคยรักคุณมาก คิดว่าคุณคือที่พึ่งของพวกเราในชีวิตนี้ แต่แล้วความเป็นจริงล่ะ? คุณทำให้พวกเรารู้ความจริงทุกอย่าง”

ได้ยินคำพูดของซุนเหม่ยจวนแล้ว ซ่งหวาหย่าพลันรู้สึกเข้าอกเข้าใจ

ถ้าเธอโง่มากจริงๆๆ แล้วความสามารถด้านธุรกิจที่แสดงออกมาล่ะ จะอธิบายเรื่องนั้นยังไง

แต่เพราะเธอเคยรักโม่ตงซวี่ ถึงได้เชื่อคนที่ตัวเองรักโดยไม่มีข้อแม้

และเพราะตัวเองรักอย่างตาบอดถึงได้เกือบฆ่าตัวตาย ที่เธอนึกขอบคุณในตอนนี้คือเธอถูกช่วยไว้ได้ในตอนนั้น ไม่อย่างนั้นถ้าตัวเองตายไปก็คงไม่ได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของโม่ตงซวี่

“คุณหยาง ลูกสาวของผมสำนึกผิดแล้วครับ ได้โปรดไว้ชีวิตเธอเถอะครับ”

ซุนซวี่เองก็ปริปาก “ถ้าคุณหยางไม่รังเกียจ หลังจากนี้ไปคุณก็คือคนที่มีเกียรติที่สุดของตระกูลซุน ผมยอมรับคำสั่งจากคุณ”

“คุณหยางคะ ฉันสำนึกผิดแล้ว ถ้าคุณยังไม่หายโมโหจะฆ่าฉันก็ได้ค่ะ ขอเพียงคุณเหลือทางรอดให้ตระกูลซุน”

ซุนเหม่ยจวนก็พูดด้วยตาแดงก่ำ

ทีแรก เธอเองก็รักโม่ตงซวี่มาก ดังนั้นตอนที่โม่ตงซวี่รังแกหยางเฉินและซ่งหวาหย่า เธอจึงดูถูกหยางเฉินและซ่งหวาหย่ามาก

แต่ตอนนี้เธอเห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของโม่ตงซวี่แล้ว ถึงได้พบว่าหยางเฉินนั้นบุคลิกสูงส่ง ไม่ใช่คนธรรมดา

เพียงแต่ ทุกอย่างสายไปแล้ว

“เสี่ยวหย่า เรื่องนี้ให้เธอตัดสินใจแล้วกัน ถ้าเธอรู้สึกว่าให้อภัยผู้หญิงคนนี้ได้ฉันจะไว้ชีวิตผู้หญิงคนนี้ ถ้าเธอไม่ให้อภัย งั้นหลังจากคืนนี้เยี่ยนตูจะไม่มีตระกูลซุนอีก ผู้หญิงคนนี้ก็มีแต่ต้องตายเท่านั้น”

จู่ๆหยางเฉินก็มองซ่งหวาหย่าและถาม

ซ่งหวาหย่าเองก็ตกใจ ตอนนั้นตระกูลซ่งไม่ต้องการตัวเอง บีบบังคับครอบครัวของเธอให้ออกจากตระกูลซ่ง คิดไม่ถึงว่าในวันนี้เพียงประโยคเดียวของตัวเองก็สามารถตัดสินชะตากรรมของตระกูลไฮโซชั้นสูงที่อยู่ระดับเดียวกับตระกูลซ่งได้

ชั่วขณะนั้น ทุกคนเพ่งสายตามาที่ซ่งหวาหย่า

“พี่หยาง เธอเองก็เหมือนกับฉัน เป็ยคนน่าสงสาร เราให้โอกาสเธออีกครั้งดีมั้ยคะ” ซ่งหวาหย่าถามด้วยท่าทีระมัดระวัง

หยางเฉินภูมิใจมากที่เห็นซ่งหวาหย่าจิตใจดีขนาดนี้

เขาไม่คิดจะล้างบางตระกูลซุนจริงๆ และไม่ได้จะฆ่าซุนเหม่ยจวน ที่มอบสิทธิ์การตัดสินชะตากรรมของตระกูลซุนให้เธอก็เพื่อให้ตระกูลซุนรู้ว่าซ่งหวาหย่าเป็นคนช่วยตระกูลซุนไว้

“ขอบคุณคุณหนูซ่ง ขอบคุณคุณหนูซ่ง!”

หลังจากซุนซวี่และซุนเหม่ยจวนอึ้งไปชั่วขณะก็มีสีหน้าซาบซึ้ง ซุนซวี่พูดด้วยท่าทีตื้นตัน “คุณหนูซ่ง จากนี้ไปคุณเองก็เป็นหนึ่งในแขกผู้มีเกียรติสูงสุดของพวกเราตระกูลซุน หากมีตรงไหนที่ตระกูลซุนของเรามีประโยชน์ต่อคุณ ว่ามาได้เลย ฉันไม่ปฏิเสธเด็ดขาด”

“ขอบคุณนะ คุณหนูซ่ง” ซุนเหม่ยจวนเองก็ตาแดงก่ำ พูดด้วยสีหน้าซาบซึ้ง

หยางเฉินพยักหน้า มองซุนซวี่พร้อมเอ่ย “ในเมื่อน้องสาวของฉันตัดสินใจแล้วว่าจะปล่อยลูกสาวของคุณไป ฉันจะไว้ชีวิตลูกสาวคุณไปก่อน หากมีอีกครั้ง ฉันไม่ปล่อยไว้แน่”

“คุณหยางวางใจได้เลยครับ ไม่มีครั้งหน้าแน่นอน!” ซุนซวี่รีบรับประกัน

ซุนเหม่ยจวนก็เอ่ยขึ้น “คุณหยาง ฉันสำนึกผิดแล้วจริงๆค่ะ หลังจากนี้หากเป็นคนที่มีความเกี่ยวข้องกับคุณ ฉันจะปฏิบัติด้วยอย่างมีมารยาททั้งหมด”

“คุณหยางครับ ขอร้องล่ะไว้ชีวิตผมเถอะครับ หลังจากนี้ไปผมเป็นเพียงสุนัขรับใช้ข้างกายคุณ คุณให้ผมกัดใครผมก็จะไปกัดคนนั้น โฮ่งๆๆ!”

จู่ๆโม่ตงซวี่ก็เงยหน้า ขอร้องพลางโขกหัวลงกับพื้นไม่หยุด และเลียนแบบท่าหมาเห่า

ทุกคนต่างมีสีหน้าดูแคลน โม่ตงซวี่เปลี่ยนโลกทัศน์ของพวกเขาเสียใหม่ได้ครั้งแล้วครั้งเล่าจริงๆ

หยางเฉินกลับนิ่งเฉย เขาหัวเราะเย็นๆ “อยากเป็นหมาของฉันต้องมีค่าพอนะ ส่วนนาย ไม่มีค่า”

เมื่อได้ฟังดังนั้น โม่ตงซวี่รู้สึกถูกหยามเหยียดอย่างแรง เมื่อไหร่กันที่เขาตกต่ำถึงขั้นที่ยอมเป็นหมายังโดนคนอื่นรังเกียจเลย

“เพราะผู้หญิงชั่วๆอย่างเธอ เธอเป็นคนทำลายฉัน ต่อให้ตายฉันก็จะลากเธอไปด้วย”

โม่ตงซวี่ยืนขึ้นกะทันหันและพุ่งไปหาซ่งหวาหย่าด้วยสีหน้าบิดเบี้ยว

เขาคุกเข่าอยู่ตรงหน้าซ่งหวาหย่าแต่แรก ลุกขึ้นปุ๊บจึงอยู่ใกล้ซ่งหวาหย่าที่สุด ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ในมือเขาปรากฏกริชสั้นเป็นประกาย และแทงไปที่ซ่งหวาหย่า

ซ่งหวาหย่าอยู่แค่ตรงหน้าโม่ตงซวี่ เธอคิดไม่ถึงเลยว่าจู่ๆโม่ตงซวี่จะทำร้ายเธอ

ขณะนั้น เธอยืนอยู่ที่เดิมหน้าตาตะลึง สายตาเต็มไปด้วยความหวาดผวา คิดจะหลบแต่ทำไม่ได้เลย

เธอได้แต่ยืนมองกริชสั้นในมือโม่ตงซวี่ที่เข้าใกล้ตัวเองขึ้นเรื่อยๆ

นาทีนี้ ในหัวของเธอพลันมีภาพจำแวบผ่านไปมา ล้วนแต่เป็นอดีตที่เคยใช้ร่วมกับโม่ตงซวี่

แต่จนนาทีนี้เธอถึงตระหนักได้ว่าโม่ตงซวี่ในตอนนั้นไม่ได้คบกับเธอเพราะความรัก