สีหน้าโม่ตงซวี่แข็งทื่อไป เขารู้ว่าวันนี้ตัวเองคงหนีไม่พ้นแล้วจริงๆ
เป็นครั้งแรกที่เขาได้ลิ้มรสการถูกทรยศหักหลังจากทุกคน
ซุนเหม่ยจวนเองก็ยิ้มอย่างเหยียดหยัน “โม่ตงซวี่ คุณนี่ไร้เดียงสาจริงๆเลยนะ คิดจริงๆรึว่าทุกคนจะโง่เหมือนฉันกับซ่งหวาหย่า”
“ที่จริงพวกเราไม่ได้โง่หรอก แต่เพราะพวกเราต่างเคยรักคุณมาก คิดว่าคุณคือที่พึ่งของพวกเราในชีวิตนี้ แต่แล้วความเป็นจริงล่ะ? คุณทำให้พวกเรารู้ความจริงทุกอย่าง”
ได้ยินคำพูดของซุนเหม่ยจวนแล้ว ซ่งหวาหย่าพลันรู้สึกเข้าอกเข้าใจ
ถ้าเธอโง่มากจริงๆๆ แล้วความสามารถด้านธุรกิจที่แสดงออกมาล่ะ จะอธิบายเรื่องนั้นยังไง
แต่เพราะเธอเคยรักโม่ตงซวี่ ถึงได้เชื่อคนที่ตัวเองรักโดยไม่มีข้อแม้
และเพราะตัวเองรักอย่างตาบอดถึงได้เกือบฆ่าตัวตาย ที่เธอนึกขอบคุณในตอนนี้คือเธอถูกช่วยไว้ได้ในตอนนั้น ไม่อย่างนั้นถ้าตัวเองตายไปก็คงไม่ได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของโม่ตงซวี่
“คุณหยาง ลูกสาวของผมสำนึกผิดแล้วครับ ได้โปรดไว้ชีวิตเธอเถอะครับ”
ซุนซวี่เองก็ปริปาก “ถ้าคุณหยางไม่รังเกียจ หลังจากนี้ไปคุณก็คือคนที่มีเกียรติที่สุดของตระกูลซุน ผมยอมรับคำสั่งจากคุณ”
“คุณหยางคะ ฉันสำนึกผิดแล้ว ถ้าคุณยังไม่หายโมโหจะฆ่าฉันก็ได้ค่ะ ขอเพียงคุณเหลือทางรอดให้ตระกูลซุน”
ซุนเหม่ยจวนก็พูดด้วยตาแดงก่ำ
ทีแรก เธอเองก็รักโม่ตงซวี่มาก ดังนั้นตอนที่โม่ตงซวี่รังแกหยางเฉินและซ่งหวาหย่า เธอจึงดูถูกหยางเฉินและซ่งหวาหย่ามาก
แต่ตอนนี้เธอเห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของโม่ตงซวี่แล้ว ถึงได้พบว่าหยางเฉินนั้นบุคลิกสูงส่ง ไม่ใช่คนธรรมดา
เพียงแต่ ทุกอย่างสายไปแล้ว
“เสี่ยวหย่า เรื่องนี้ให้เธอตัดสินใจแล้วกัน ถ้าเธอรู้สึกว่าให้อภัยผู้หญิงคนนี้ได้ฉันจะไว้ชีวิตผู้หญิงคนนี้ ถ้าเธอไม่ให้อภัย งั้นหลังจากคืนนี้เยี่ยนตูจะไม่มีตระกูลซุนอีก ผู้หญิงคนนี้ก็มีแต่ต้องตายเท่านั้น”
จู่ๆหยางเฉินก็มองซ่งหวาหย่าและถาม
ซ่งหวาหย่าเองก็ตกใจ ตอนนั้นตระกูลซ่งไม่ต้องการตัวเอง บีบบังคับครอบครัวของเธอให้ออกจากตระกูลซ่ง คิดไม่ถึงว่าในวันนี้เพียงประโยคเดียวของตัวเองก็สามารถตัดสินชะตากรรมของตระกูลไฮโซชั้นสูงที่อยู่ระดับเดียวกับตระกูลซ่งได้
ชั่วขณะนั้น ทุกคนเพ่งสายตามาที่ซ่งหวาหย่า
“พี่หยาง เธอเองก็เหมือนกับฉัน เป็ยคนน่าสงสาร เราให้โอกาสเธออีกครั้งดีมั้ยคะ” ซ่งหวาหย่าถามด้วยท่าทีระมัดระวัง
หยางเฉินภูมิใจมากที่เห็นซ่งหวาหย่าจิตใจดีขนาดนี้
เขาไม่คิดจะล้างบางตระกูลซุนจริงๆ และไม่ได้จะฆ่าซุนเหม่ยจวน ที่มอบสิทธิ์การตัดสินชะตากรรมของตระกูลซุนให้เธอก็เพื่อให้ตระกูลซุนรู้ว่าซ่งหวาหย่าเป็นคนช่วยตระกูลซุนไว้
“ขอบคุณคุณหนูซ่ง ขอบคุณคุณหนูซ่ง!”
หลังจากซุนซวี่และซุนเหม่ยจวนอึ้งไปชั่วขณะก็มีสีหน้าซาบซึ้ง ซุนซวี่พูดด้วยท่าทีตื้นตัน “คุณหนูซ่ง จากนี้ไปคุณเองก็เป็นหนึ่งในแขกผู้มีเกียรติสูงสุดของพวกเราตระกูลซุน หากมีตรงไหนที่ตระกูลซุนของเรามีประโยชน์ต่อคุณ ว่ามาได้เลย ฉันไม่ปฏิเสธเด็ดขาด”
“ขอบคุณนะ คุณหนูซ่ง” ซุนเหม่ยจวนเองก็ตาแดงก่ำ พูดด้วยสีหน้าซาบซึ้ง
หยางเฉินพยักหน้า มองซุนซวี่พร้อมเอ่ย “ในเมื่อน้องสาวของฉันตัดสินใจแล้วว่าจะปล่อยลูกสาวของคุณไป ฉันจะไว้ชีวิตลูกสาวคุณไปก่อน หากมีอีกครั้ง ฉันไม่ปล่อยไว้แน่”
“คุณหยางวางใจได้เลยครับ ไม่มีครั้งหน้าแน่นอน!” ซุนซวี่รีบรับประกัน
ซุนเหม่ยจวนก็เอ่ยขึ้น “คุณหยาง ฉันสำนึกผิดแล้วจริงๆค่ะ หลังจากนี้หากเป็นคนที่มีความเกี่ยวข้องกับคุณ ฉันจะปฏิบัติด้วยอย่างมีมารยาททั้งหมด”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...
ขออนุญาตถามค่ะ คนเขียนเปลี่ยนคนหรือไม่มีใครเขียนต่อแล้วคะ...
คืออ่านตอนที่ 1 เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ จนถึงตอนนี้อ่านถึงตอนที่ 2278 เเต่คนเขียนก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวอันใดเลยย อยากจะขออนุญาติถามว่าคนเขียนยังอยู่ดีหรือไม่...