The king of War นิยาย บท 698

เซวหยวนป้าที่ยังชื่นชมหยางเฉินอยู่เมื่อครู่เปลี่ยนสีหน้าทันที ต้องการจะทำลายวรยุทธหยางเฉินแทน

สำหรับผู้มีวรยุทธนั้น การถูกทำลายวรยุทธนั้นอยู่ก็เหมือนตาย

เป็นเพียงเพราะเซวหยวนป้าถูกใจความสามารถของหยางเฉิน แต่หยางเฉินไม่ยินดีติดตามเขา จึงต้องการทำลายวรยุทธเขา จะเห็นได้ว่าเซวหยวนป้าเป็นคนเผด็จการแค่ไหน

หานเซี่ยวเทียนรู้จักตัวตนของหยางเฉิน จึงไม่มีความหวาดกลัวเลยแม้แต่นิด เขายิ้มเยาะ “ไม่เจียมกะลาหัว!”

กวนเจิ้งซานและซูเฉิงอู่ที่ยืนอยู่ถัดจากหานเซี่ยวเทียน ทั้งสองตกใจเมื่อได้ยินประโยคที่หานเซี่ยวเทียนพูดออกมาเบาๆ

เซวหยวนป้าคือคนที่มีโอกาสจะขึ้นเป็นเจ้าตระกูลเซวในอนาคต เหตุใดหานเซี่ยวเทียนจึงคิดเช่นนี้ เซวหยวนป้าไม่เจียมกะลาหัวเมื่ออยู่ต่อหน้าหยางเฉินงั้นเหรอ?

“เตรียมรับให้ดี!”

เหมิงตันคำราม กระทืบเท้าอย่างแรง อาศัยแรงดีดตัวพุ่งเข้าหาหยางเฉินอย่างฉับพลัน

แต่หยางเฉินยังคงยืนอยู่กับที่ ไม่มีแม้แต่ทีท่าว่าจะหลบหลีก

เมื่อเซวข่ายเห็นภาพนี้แววตาก็เต็มไปด้วยการเย้ยหยัน “ที่แท้ก็คนโง่ แม้ในตระกูลเซว ความสามารถของเหมิงตันก็สามารถติดห้าอันดับแรก คุณยังไม่รู้จักหลบหลีก ถ้าไม่ใช่รนหาที่ตายแล้วเรียกว่าอะไร?”

แต่ทว่าทันทีที่เขาพูดจบ เหมิงตันก็พุ่งเข้าไปถึงตรงหน้าหยางเฉินแล้ว เขาปล่อยหมัดเข้าชกหน้าอกของหยางเฉิน

“พรึ่บ!”

เมื่อเห็นว่ากำปั้นของเหมิงตันกำลังจะกระแทกหน้าอกของหยางเฉิน ในช่วงเวลาที่สำคัญหยางเฉินก็เหยียดแขนออกมาและคว้าข้อมือของเหมิงตันที่ชกเข้ามาเอาไว้

“อะไรนะ?”

“เป็นแบบนี้ได้ยังไง?”

เมื่อเซวหยวนป้าและเซวข่ายเห็นภาพนี้ ใบหน้าก็ถอดสีทันที พลันอุทานด้วยความตกใจ

ส่วนเหมิงตันที่ถูกหยางเฉินคว้าข้อมือไว้ ยิ่งหวาดกลัวมากขึ้นไปอีก

หมัดเมื่อครู่นั้น เขารู้ดีที่สุดว่าใช้กำลังไปเท่าไหร่ แม้แต่สิงโตก็อาจตายได้ด้วยหมัดนี้

แต่ทว่าในเวลานี้ หยางเฉินกลับคว้าข้อมือของเขาไว้ได้อย่างคาดไม่ถึง

ประเด็นคือหมัดของเขาได้สัมผัสเสื้อผ้าของหยางเฉินแล้ว

ถ้าบอกว่าเป็นเรื่องบังเอิญ เหมิงตันไม่มีทางเชื่ออย่างเด็ดขาด

หรือพูดได้อีกอย่างว่า หยางเฉินจงใจลงมือในขณะที่หมัดของเขาสัมผัสถูกเสื้อผ้าของตัวเอง

พลังควบคุมที่แข็งแกร่งเช่นนี้ แม้แต่ยอดฝีมืออันดับหนึ่งของตระกูลเซว ก็อาจจะไม่มีก็ได้?

เหมิงตันพยายามสะบัดให้หลุดจากมือของหยางเฉิน แต่กลับต้องตกใจเมื่อพบว่า มือของหยางเฉินจับข้อมือของเขาไว้แน่นเหมือนคีม เขาสะบัดอย่างไรก็ไม่หลุด

ไม่เพียงแต่สายตาเท่านั้น แต่ยังมีความรวดเร็วในการตอบสนอง รวมถึงพละกำลังอย่างสมบูรณ์ ล้วนทำให้เหมิงตันรู้สึกไร้เรี่ยวแรง

“นี่น่ะหรือความสามารถของยอดฝีมืออันดับหนึ่งของตระกูลเซว?”

หยางเฉินหัวเราะเยาะ มองไปที่เซวหยวนป้าอย่างยั่วเย้า

เซวหยวนป้าตกใจอึ้งไปแล้ว ภายในดวงตาเต็มไปด้วยความตกตะลึง จนกระทั่งในตอนนี้เขาถึงตระหนักได้ว่า ตัวเองนั้นดูผิดไป

หยางเฉินมีอายุเพียง 27 ปี ก็มีความแข็งแกร่งที่น่ากลัวเช่นนี้แล้ว ในอีกสิบปีข้างหน้าเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน?

แม้แต่ยอดฝีมืออันดับหนึ่งของตระกูลเซว ถึงตอนนั้นก็อาจจะยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาก็ได้?

แม้จะผ่านไปอีกสิบปี หยางเฉินก็มีอายุไม่เกิน 38 ปี ส่วนยอดฝีมืออันดับหนึ่งของตระกูลเซว ก็จะเป็นยอดฝีมือขั้นสุดยอดที่ดื่มด่ำอยู่ในเส้นทางวรยุทธมาเป็นเวลา 40-50 ปี

ในแง่ของพรสวรรค์ในทางวรยุทธ หยางเฉินนั้นทิ้งห่างยอดฝีมืออันดับหนึ่งของตระกูลเซวหลายขุม

“ปล่อยผม!”

เหมิงตันกัดฟันพูด