The king of War นิยาย บท 741

หยางเฉินไม่ได้สนใจอีกฝ่ายแต่กลับเดินไปที่ริมสระพร้อมกับมองไปที่ท่านกรรมการจินด้วยใบหน้าที่สงบ “สวัสดีครับท่านกรรมการจิน ผมคือประธานของเยี่ยนเฉินกรุ๊ป หยางเฉินครับ！”

ในเมืองเยี่ยนตูแทบไม่มีใครไม่รู้จักเยี่ยนเฉินกรุ๊ป แต่ประธานของเยี่ยนเฉินกรุ๊ปนั้นน้อยมากที่จะมีคนรู้จัก

ในเวลานี้ที่หยางเฉินปรากฏตัวออกมาและบอกว่าตนคือประธานของเยี่ยนเฉินกรุ๊ป มันก็ได้ทำให้ท่านกรรมการจินและเพื่อนของเขาตะลึงไปครู่หนึ่ง

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า…”

ทั้งสองเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะหัวเราะเสียงดังออกมาพร้อมกัน

“ตลกจริงๆ นี่ไอ้หนู นายกล้าเรียกตัวเองว่าเป็นประธานของเยี่ยนเฉินกรุ๊ปงั้นเหรอ？”

ท่านกรรมการจินพูดขณะที่หัวเราะออกมาเสียงดัง “ถ้านายเป็นประธานของเยี่ยนเฉินกรุ๊ป กูก็คงจะเป็นผู้นำของแปดตระกูลแห่งเยี่ยนตูแล้วล่ะว่ะ”

ชายวัยกลางคนบนเตียงนวดยิ้มพร้อมกับพูดว่า “ไอหนูน้อย ถ้านายมาที่นี่เพื่อหยอกล้อเราล่ะก็รีบไสหัวออกไปซะในตอนที่พวกเรายังอารมณ์ดีกันอยู่！”

ทั้งสองคนไม่ได้มีหยางเฉินอยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย เนื่องจากหยางเฉินนั้นยังอ่อนวัยจึงทำให้พวกเขาไม่เชื่อว่าคนที่ยังหนุ่มยังแน่นคนนี้จะเป็นประธานของเยี่ยนเฉินกรุ๊ป

เยี่ยนเฉินกรุ๊ปเข้าสู่ความแข็งแกร่งห้าร้อยอันดับของโลกเมื่อหลายปีก่อน บริษัทขนาดใหญ่เช่นนี้จะถูกดูแลโดยเด็กหนุ่มคนนี้ได้อย่างไรกัน？

หยางเฉินไม่ได้โกรธอะไร เขาเพียงแค่ยิ้มออกมาเบาๆ “ท่านกรรมการจิน ผมล่ะอยากรู้จริงๆว่าตระกูลเซวสัญญาจะให้ประโยชน์อะไรกับคุณมากมายขนาดนั้นกัน？ถึงได้ทำให้คุณยกเลิกการร่วมมือกับบริษัทใหญ่อย่างเยี่ยนเฉินกรุ๊ปได้”

บูม！

เมื่อหยางเฉินพูดประโยคนี้ออกมา สีหน้าของท่านกรรมการจินก็เปลี่ยนไปอย่างมาก ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง

ชายวัยกลางคนที่อยู่บนเตียงนวดด้านข้างก็ลุกขึ้นมาทันที รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก

โดยเฉพาะท่านกรรมการจิน ที่ในใจของเขาตอนนี้ตกตะลึงไปกว่าเดิม

เนื่องจากตระกูลเซวเคยได้เตือนเอาไว้ว่าเขาไม่อนุญาตให้เปิดเผยความสัมพันธ์ระหว่างเขากับตระกูลเซวสู่โลกภายนอกได้

แม้แต่หลิวหลงที่เป็นเพื่อนสนิทของเขาก็ยังไม่รู้เรื่องนี้ คาดไม่ถึงเลยว่าหยางเฉินจะรู้

หลิวหลง ชายวัยกลางคนที่อยู่บนเตียงนวดได้มองปฏิกิริยาของท่านกรรมการจิน จึงรู้ได้ทันทีเลยว่าสิ่งที่หยางเฉินพูดนั้นถูกต้อง

“ไอ้หนู หยุดพูดจาไร้สาระได้แล้ว！การที่กูยกเลิกสัญญากับร่วมมือกับเยี่ยนเฉินกรุ๊ปก็เป็นสิ่งที่ตัดสินใจเอง ไม่ได้เกี่ยวข้องกับคนอื่น”

ท่านกรรมการจินรีบปฏิเสธความสัมพันธ์ระหว่างเขากับตระกูลเซวในทันที

หยางเฉินยิ้มออกมาอย่างแผ่วเบา “คุณจะไม่ยอมรับก็ไม่เป็นไรหรอก ที่ผมมาในวันนี้นั้นก็เพื่อเรื่องๆหนึ่งเท่านั้นเอง”

“เรื่องอะไร？” ท่านกรรมการจินถามออกไปอย่างไม่รู้ตัว

มุมปากของหยางเฉินโค้งขึ้นแสดงความขี้เล่น “มาซื้อบริษัทวัสดุก่อสร้างเจิ๊นหลงน่ะสิ！”

เมื่อได้ยินว่าหยางเฉินต้องการซื้อบริษัทวัสดุก่อสร้างเจิ๊นหลง ทั้งท่านกรรมการจินและหลิวหลงก็ตกตะลึง

จากนั้นไม่นาน สติของท่านกรรมการจินก็ค่อยๆกลับมาพร้อมกับพูดด้วยใบหน้าที่เย็นชาว่า “ไอ้หนู นายเป็นใครกัน？มาพูดต่อหน้าฉันว่าจะซื้อบริษัทวัสดุก่อสร้างเจิ๊นหลง นายแน่ใจนะว่าไม่ได้ล้อเล่นอยู่น่ะ？”

“นี่คุณเห็นเหมือนผมกำลังล้อเล่นกับคุณอยู่เหรอไง？” หยางเฉินพูดด้วยรอยยิ้ม

ด้วยเหตุผลอะไรบางอย่างที่ทำให้ท่านกรรมการจินและหลิวหลงรู้สึกว่ารอยยิ้มของหยางเฉินช่างน่าขนลุกเสียจริง

“ออกไป！”

ทันใดนั้นท่านกรรมการจินก็โกรธจัดพร้อมกับตะโกนออกมาว่า “ตอนที่กูก่อตั้งบริษัทวัสดุก่อสร้างเจิ๊นหลงขึ้นมาแกยังไม่ทันเกิดเลยด้วยซ้ำ？ต้องการซื้อบริษัทของกู คู่ควรกับมันเหรอไง？”

“หนึ่งแสนล้าน！”

หยางเฉินพูดออกมาตรงๆ

เมื่อได้ยินคำพูดของหยางเฉิน สีหน้าของท่านกรรมการจินก็ดูมืดมนในทันที มูลค่าทางการตลาดของบริษัทวัสดุก่อสร้างเจิ๊นหลงมีถึงสามแสนล้าน คาดไม่ถึงว่าหยางเฉินต้องการจ่ายหนึ่งแสนล้านเพื่อซื้อบริษัทวัสดุก่อสร้างเจิ๊นหลงอย่างนั้นเหรอ

“ไอ้หนู ฉันจะให้โอกาสแกในการขอโทษและขอความเมตตาจากฉัน ไม่อย่างนั้นฉันจะทำให้แกต้องรู้สึกเสียใจที่ได้มาเกิดบนโลกใบนี้เป็นแน่”

ท่านกรรมการจินพูดด้วยใบหน้าที่เย็นชา

หยางเฉินกล่าวด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์ว่า “แปดหมื่นล้าน！”

ท่านกรรมการจินและหลิวหลงมองไปที่หยางเฉินอย่างโง่งม

“ไอ้หนู แกเสียสติไปแล้วเหรอไง？แกเป็นลูกตระกูลไหนกันเนี่ย？รีบโทรหาพ่อให้มารับกลับบ้านได้แล้ว”