The king of War นิยาย บท 821

คุณอาหลีเป็นผู้อาวุโสสูงที่สุดในสายของเย่ชัง ศักดิ์ศรีในตระกูลเย่ก็ใหญ่อยู่ พูดได้ว่ามีคุณอาหลีสนับสนุน เพิ่มความมั่นใจให้เย่ชังได้ไม่น้อย

นัยน์ตาที่ดูฝ้ามัวของคุณอาหลี จู่ ๆ ฉายแววการฆ่าออกมา หยีตาแล้วพูดว่า “เมื่อทันทีที่เราลงมือ ก็คือเดินเข้าไปสู่ทางสิ้นสุด ถึงแม้เย่ม่านจะเปิดทางออกให้ แต่สายตระกูลของพวกเรานี้ คงต้องดับสูญสลายหมด”

“และแก เย่ชัง เย่ม่านจะไม่มีทางเปิดทางรอดใด ๆ ให้แกทั้งสิ้น พูดถึงแกเป็นเฉพาะ ต้องชนะสถานเดียวแพ้ไม่ได้！”

“แกเป็นสายเดียวกันกับพวกเรา ห่างกับตำแหน่งผู้นำตระกูลใกล้มากที่สุด จึงเป็นที่คาดหวังของพวกเราทุกคน”

ได้ยินที่คุณอาหลีพูด เย่ชังสีหน้าเข้มหนักขึ้นเป็นอย่างมาก ผงกหัว “ครับคุณอาหลี ผมเข้าใจครับ！”

คุณอาหลีผงกหัว “สำหรับพวกเรานี่ ตอนนี้ที่คิดกันยากที่สุดคือสภาพที่แท้จริงของเย่ม่าน ในเมื่อไม่สามารถมั่นใจได้ เราก็ต้องตั้งสมมติฐานที่อาการเย่ม่านไม่ได้หนัก”

“เป็นการหมายถึงว่า เย่ม่านแกล้งปล่อยข่าวว่าอาการสาหัสออกมา ก็เพื่ออาศัยช่วงเวลานี้ ส่องดูว่าใครกำลังจ้องจะชิงเอาตำแหน่งผู้นำตระกูล”

“ฉะนั้นจึงจะบอกว่า พอเราก้าวออกมายืนแล้วเวลานี้ ก็จะต้องถูกเย่ม่านมองเป็นศัตรูคู่อริ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเราทำไมไม่คิดกำจัดเย่ม่านทิ้งก่อนหละ？”

พอพูดคำพูดนี้ออกไป ทุกคนต่างหวาดผวากันสันหลังหนาว

เย่ชังก็ยังรู้สึกสะท้านสั่นไปทั้งตัว “คุณอาหลี ถ้าพวกเรามุ่งหวังเพียงชิงตำแหน่งผู้นำตระกูล นั้นยังคงมีทางเหลือชีวิตรอด แต่ถ้าถึงคิดลงมือกับเย่ม่าน นั่นโทษจะต้องถึงตายสถานเดียว！”

คุณอาหลีหัวเราะเสียงเยือก “ใครบอกแกว่าพวกเราจะลงมือกับเย่ม่าน？”

“อื๋อ？”

เย่ชังสะอึก “คุณอาหลีหมายถึง？”

“มือ ฆ่า ！”

คุณอาหลีพูดชัดทีละตัว

“ป้าบ！”

เย่ชางตบโต๊ะพรวดลุกยืนขึ้นในฉับพลัน ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น “ใช่เลย ทำไมข้าไม่คิดถึงเลยว่าน่าจะหามือฆ่า？”

“คุณอาหลี ยอดเยี่ยมเลยไม้นี้！”

“เย่ม่านเป็นหินก้อนใหญ่ขวางทางพวกเราอยู่ ถ้าหล่อนตายไปแล้ว ในตระกูลเย่จะมีใครชิงกับเราได้อีก？”

“มือฆ่าออกหน้า ถึงถ้าจะพลาด ก็สาวเรื่องมาไม่ถึงพวกเรา”

ทุกคนต่างเข้าใจกันแจ่มแจ้ง แต่ละคนแสดงออกถึงความตื่นเต้น

“เพียงแต่ว่า ในเมื่อจะจ้างมือฆ่า ก็ต้องหาให้ได้พวกในวงการ ให้ถ้าว่าปฏิบัติการผิดพลาด ก็ต้องสาวมาไม่ถึงพวกเรา”

เย่ชังก็ยังรู้สึกกังวล เกิดมือฆ่าที่หามาไม่มีจรรยาบรรณในอาชีพ

“พวกแกน่าจะเคยได้ยินชื่อหงเฉินนะ？”

คุณอาหลีพูดเสียงทุ้มลึก “ในวงการนักฆ่า หงเฉิน จัดว่ามีชื่อเสียงมาก นักฆ่าในทีมงานของเขา เป็นนักฆ่ามืออาชีพที่มีจรรยาบรรณมากที่สุด หากแม้นว่างานเกิดพลาดท่า นักฆ่าจะกัดถุงยาพิษที่อยู่ในปากปลิดชีวิตตัวเองทันที”

“แต่ว่า การจะให้คนของหงเฉินออกมาทำงานให้ ค่าตัวจะสูงมาก อย่างระดับผู้นำในแปดตระกูลเยี่ยนตู ก็ต้องมีหนึ่งหมื่นล้านเป็นอย่างน้อย！”

ทุกคนต่างทำหน้าตื่น ปฏิบัติการลอบฆ่าครั้งหนึ่ง ถึงขนาดตั้งหนึ่งหมื่นล้าน

แต่ว่าเมื่อคิดไปถึงฐานะของเย่ม่าน พวกเขาก็ต้องยอมเข้าใจ

คนระดับนี้ ทั้งเยี่ยนตู ก็มีแค่แปดคนเท่านั้น และจะมีนักฆ่าสักกี่คนที่กล้าจะรับงานระดับนี้？

“เป็นที่วางใจได้ ผลงานภาระกิจที่หงเฉินรับไปนั้นร้อยทั้งร้อยต้องสำเร็จ ถ้ามือฆ่าคนแรกทำพลาด ก็จะมีมือฆ่าที่เก่งขึ้นไปอีกทำต่อ ๆ ไป ทำจนบรรลุภาระกิจ”

คุณอาหลี “ข้าจึงไม่เชื่อ ต่อให้เย่ม่านมีสามเศียรหกกร แล้วขนาดหงเฉิน จะทำอะไรหล่อนไม่ได้”

“คุณอาหลี ผมยินดีจ่ายหนึ่งหมื่นล้าน มาว่าจ้างนักฆ่าจากหงเฉิน”

เย่ชังพอได้ยินถึงผลงานเต็มร้อยทั้งร้อย รีบตัดสินใจไปในทันทีให้ว่าจ้างนักฆ่าจากหงเฉิน

ในขณะเวลาเดียวกันนั้นเอง ที่โรงพยาบาลประชาชนแห่งเยี่ยนตู ในห้องผู้ป่วยเดี่ยวVIP ตามปกตินั้นเย่ม่านจะนอนอยู่ประจำ ตอนนี้กลับเดินไปยืนอยู่ริมช่องหน้าต่าง

สองตาของหล่อนมองทอดออกไปไกล ในทิศทางด้านบ้านตระกูลเย่

นอกจากบนใบหน้าจะดูซีดเซียวของคนป่วยให้เห็นอยู่ นอกนั้นก็เหมือนคนปกติทั่วไปไม่มีอะไรต่าง

ฟูว์.......

สายลมแผ่ว ๆ พัดมาในทันใดนั้น เงาร่างคนในชุดดำปรากฏขึ้นข้างหลังหล่อน

“ท่านผู้นำ！”

ร่างคนชุดดำค้อมหัวเล็กน้อย รอบตัวแผ่พลังอานุภาพที่แกร่งกล้า