The king of War นิยาย บท 888

ไม่นาน ทีมผู้พิทักษ์เงาลับก็มาถึง หยางเฉินจึงออกจากโรงพยาบาล

ยี่สิบนาทีต่อมา หยางเฉินขับรถมาถึงซินเฉ่ากรุ๊ป

“พี่เฉิน!”

หม่าชาวมาถึงก่อนเวลา เมื่อเห็นหยางเฉินก็เดินเข้ามาทักทายทันที

“คุณได้รับบาดเจ็บภายในเหรอ?”

เมื่อเห็นหม่าชาว หยางเฉินก็หน้านิ่วคิ้วขมวด

เมื่อดูจากแดนของหยางเฉิน เขาสามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่า ลมหายใจของ หม่าชาวนั้นยุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบ เห็นได้ชัดว่าเป็นอาการบาดเจ็บภายใน

หม่าชาวยิ้มและพูดว่า “พี่เฉิน ความสามารถในการฟื้นตัวของผมแข็งแกร่งแค่ไหน คุณยังไม่ชัดเจนอีกเหรอ? จะว่าไปแล้วเมื่อมีภรรยาเป็นแพทย์ผู้เชี่ยวชาญอย่างอ้ายหลิน อาการบาดเจ็บเล็กน้อยก็ไม่มีปัญหาอะไร”

“ขี้โม้จัง!”

หยางเฉินด่ายิ้มๆ

แม้ว่าหม่าชาวจะได้รับบาดเจ็บภายใน แต่ก็ไม่ร้ายแรงมาก สามารถฟื้นตัวได้ภายใน 35 วัน

“พี่เฉิน คุณเรียกฉันมาที่ซินเฉ่ากรุ๊ปทำไมเหรอ?”

หม่าชาวเอ่ยปากถาม

“พานายไปทำความคุ้นเคยกับที่นี่ก่อน”

หยางเฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม

หม่าชาวมีสีหน้ามึนงง “ผมได้ยินมาว่าบริษัทนี้มีตระกูลเซวแห่งตระกูลเดอะคิงอยู่เบื้องหลัง แล้วทำไมต้องทำความคุ้นเคยกิจการของตระกูลเซวด้วย?”

“เข้าไปดูข้างในก่อนเถอะ”

หยางเฉินพูดจบก็เดินนำเข้าไปก่อน

“ขอโทษนะครับ พวกคุณกำลังหาใครอยู่ครับ?”

เมื่อทั้งสองเข้ามาในซินเฉ่ากรุ๊ป ก็มีคนเข้ามาถามทันที

“ผมต้องการพบผู้จัดการของพวกคุณ”

หยางเฉินกล่าว

“ขอโทษนะครับ คุณได้นัดไว้หรือเปล่า?”

เมื่อได้ยินว่าคนที่หยางเฉินกำลังมองหาคือผู้จัดการ อีกฝ่ายก็สุภาพขึ้นกว่าเดิมมาก

“ไม่ได้นัดไว้ คุณช่วยบอกเขาว่าผมชื่อหยางเฉิน”

ตอนนี้ซินเฉ่ากรุ๊ปทั้งหมดเป็นของหยางเฉิน ถ้าเขาต้องการพบผู้จัดการ จะต้องนัดหมายด้วยหรือ?

“ขอโทษครับ หากไม่ได้นัดไว้ ผมก็ไม่สามารถพาคุณไปพบผู้จัดการได้”

น้ำเสียงของพนักงานต้อนรับเริ่มแข็งกร้าวขึ้นอีกครั้งหลังจากรู้ว่าไม่ได้มีการนัดหมาย

หยางเฉินขมวดคิ้วและพูดว่า “คุณไปบอกผู้จัดการของคุณหน่อย ไม่ได้เหรอ?”

โดยทั่วไปแล้วต่อให้เป็นที่เยี่ยนเฉินกรุ๊ปเอง หากมีบุคคลที่ไม่ได้นัดหมายต้องการพบหยางเฉิน พนักงานต้อนรับจะโทรแจ้งหยางเฉินเพื่อบอกชื่อและจุดประสงค์ของบุคคลนั้น

พนักงานต้อนรับของซินเฉ่ากรุ๊ป ทำไมมีตาหามีแววไม่

“ผู้จัดการจะพบใครก็ได้งั้นเหรอ? ถ้าใครๆ ก็อยากพบเขา แล้วผู้จัดการจะเอาเวลาที่ไหนไปทำงานล่ะ?”

สีหน้าของพนักงานต้อนรับเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที “พวกคุณกรุณาออกไปเดี๋ยวนี้ มิฉะนั้นฉันจะเรียกรปภ.!”

“คุณกำลังรนหาที่ตาย!”

หม่าชาวโกรธขึ้นมาทันที

“รปภ.! รปภ.! มีคนมาก่อความวุ่นวาย!”

พนักงานต้อนรับตะโกนเสียงดังขึ้นมาทันที

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในเครื่องแบบหลายคนรีบปรี่เข้ามารุมล้อมหยางเฉินและหม่าชาวไว้

หยางเฉินหน้านิ่วคิ้วขมวดขึ้นมาทันที คุณตู้เพิ่งมอบซินเฉ่ากรุ๊ปให้กับเขา เขาไม่รู้ว่าต้องติดต่อใคร ก็เลยมาด้วยตนเอง

แต่ที่คิดไม่ถึงก็คือ เขาเป็นเจ้าของบริษัทนี้แต่กลับพบผู้จัดการไม่ได้ ตรงกันข้ามกลับถูกมองว่าเป็นคนที่มาก่อความวุ่นวายไปอีก

“พวกชอบดูถูกคนอื่น พี่เฉินมาถึงบริษัทพวกคุณด้วยตัวเอง มันเป็นเกียรติกับบริษัทของพวกคุณด้วยซ้ำ พวกคุณยังกล้ามาขัดขวาง คุณนี่มันแกว่งเท้าหาเสี้ยน”

หม่าชาวพูดเย้ยหยัน

หม่าชาวกำลังจะระเบิดอารมณ์อีกคน แต่ถูกหยางเฉินห้ามไว้

“ผมคือหยางเฉินประธานเยี่ยนเฉินกรุ๊ป พวกคุณโทรหาผู้จัดการของพวกคุณ เขาจะมาหาผมด้วยตัวเอง”

หยางเฉินพูดอย่างใจเย็น

ถึงอย่างไรนี่คือกิจการที่จะมอบให้หม่าชาวเป็นของขวัญ ถ้าต้องการก่อเรื่องที่นี่ ก็มีแต่จะทำให้ตัวเองเสียชื่อเสียง

“ประธานเยี่ยนเฉินกรุ๊ป?”

หยางเฉินพูดอย่างราบเรียบ

ท่าทางคางคกขึ้นวอของเซียวจื่อฉิง ทำให้เขาอึดอัดมาก

“ต้อนรับ? ประธานคนใหม่ยังไม่มา ผู้จัดการหลิวมาจะมารับใคร?”

เซียวจื่อฉิงชะงักไปครู่หนึ่งแล้วจึงกระจ่างว่า หยางเฉินหมายความว่าต้องการให้หลิวฉีมาต้อนรับเขา

“หยางเฉิน คุณคงไม่ได้จะบอกฉันหรอกนะว่า คุณคือประธานคนใหม่ของซินเฉ่ากรุ๊ป?”

เธอหัวเราะลั่นออกมา

“ช่างคุยโวอย่างหน้าไม่อาย เมื่อกี้บอกว่าตัวเองเป็นประธานของเยี่ยนเฉินกรุ๊ป มาตอนนี้บอกว่าตัวเองเป็นประธานคนใหม่ของซินเฉ่ากรุ๊ป ทำไมคุณไม่บอกไปเลยล่ะว่า คุณคือคิงแห่งเยี่ยนตู?”

พนักงานต้อนรับที่เพิ่งต้อนรับหยางเฉินพูดอย่างประชดประชัน

“หยางเฉิน ฉันแนะนำว่าอย่าทำให้ตัวเองขายหน้าเลย รีบออกไปจากที่นี่เถอะ!”

เซียวจื่อฉิงยังจำเหตุการณ์เมื่อวานได้ เธอจึงไม่เสแสร้งอีก แต่พูดประชดประชันเพื่อฉีกหน้าเขาทันที “ถ้าคุณยังไม่ไปอีก ฉันจะให้รปภ.ไล่คุณออกไป”

“คุณกล้าเหรอ!”

หม่าชาวโกรธทันที เขาก้าวไปข้างหน้าและยืนขวางอยู่หน้าหยางเฉิน แววตาดุร้าย กวาดสายตามองไปยังเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่รอบๆ

“เซียวจื่อฉิง คุณแน่ใจเหรอว่าต้องการไล่ผมออกไป?”

หยางเฉินถามด้วยสีหน้านิ่งเฉย แต่ในน้ำเสียงมีความยั่วเย้าปนอยู่

ไม่รู้ทำไม เซียวจื่อฉิงจึงอดตื่นตระหนกอยู่ภายในใจไม่ได้

เมื่อวานที่ฝ่ายขายของเมืองในฝัน เธอได้เห็นภาพประธานของเมืองในฝันแสดงความเคารพหยางเฉินเองกับตา

นี่ก็เพียงพอแล้วที่จะบอกว่าหยางเฉินในตอนนี้มีหน้ามีตาในเมืองเยี่ยนตูแค่ไหน

ถ้าเธอต้องการขับไล่หยางเฉินออกไปจริงๆ เธอจะเจอปัญหาอะไรไหม?

แต่เธอก็นึกขึ้นได้อย่างฉับพลันว่าเบื้องหลังซินเฉ่ากรุ๊ป มีตระกูลที่แข็งแกร่งหนุนหลังอยู่ แม้แต่แปดตระกูลแห่งเยี่ยนตูก็ไม่กล้าที่จะล่วงเกินซินเฉ่ากรุ๊ป

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ความกังวลที่เคยมีของเซียวจื่อฉิงก็หายไปในทันที

“รปภ. ไล่สองคนนี้ออกไป!”

เมื่อเซียวจื่อฉิงนึกถึงเรื่องที่ตัวเองถูกไล่ออกจากฝ่ายขายของเมืองในฝันเมื่อวานนี้ ในใจก็เต็มไปด้วยไฟโทสะ เธอแผดเสียงอย่างโกรธจัด

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสิบกว่านายตรงเข้ามาหาหยางเฉินและหม่าชาวทันที