ไม่นาน ทีมผู้พิทักษ์เงาลับก็มาถึง หยางเฉินจึงออกจากโรงพยาบาล
ยี่สิบนาทีต่อมา หยางเฉินขับรถมาถึงซินเฉ่ากรุ๊ป
“พี่เฉิน!”
หม่าชาวมาถึงก่อนเวลา เมื่อเห็นหยางเฉินก็เดินเข้ามาทักทายทันที
“คุณได้รับบาดเจ็บภายในเหรอ?”
เมื่อเห็นหม่าชาว หยางเฉินก็หน้านิ่วคิ้วขมวด
เมื่อดูจากแดนของหยางเฉิน เขาสามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่า ลมหายใจของ หม่าชาวนั้นยุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบ เห็นได้ชัดว่าเป็นอาการบาดเจ็บภายใน
หม่าชาวยิ้มและพูดว่า “พี่เฉิน ความสามารถในการฟื้นตัวของผมแข็งแกร่งแค่ไหน คุณยังไม่ชัดเจนอีกเหรอ? จะว่าไปแล้วเมื่อมีภรรยาเป็นแพทย์ผู้เชี่ยวชาญอย่างอ้ายหลิน อาการบาดเจ็บเล็กน้อยก็ไม่มีปัญหาอะไร”
“ขี้โม้จัง!”
หยางเฉินด่ายิ้มๆ
แม้ว่าหม่าชาวจะได้รับบาดเจ็บภายใน แต่ก็ไม่ร้ายแรงมาก สามารถฟื้นตัวได้ภายใน 35 วัน
“พี่เฉิน คุณเรียกฉันมาที่ซินเฉ่ากรุ๊ปทำไมเหรอ?”
หม่าชาวเอ่ยปากถาม
“พานายไปทำความคุ้นเคยกับที่นี่ก่อน”
หยางเฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม
หม่าชาวมีสีหน้ามึนงง “ผมได้ยินมาว่าบริษัทนี้มีตระกูลเซวแห่งตระกูลเดอะคิงอยู่เบื้องหลัง แล้วทำไมต้องทำความคุ้นเคยกิจการของตระกูลเซวด้วย?”
“เข้าไปดูข้างในก่อนเถอะ”
หยางเฉินพูดจบก็เดินนำเข้าไปก่อน
“ขอโทษนะครับ พวกคุณกำลังหาใครอยู่ครับ?”
เมื่อทั้งสองเข้ามาในซินเฉ่ากรุ๊ป ก็มีคนเข้ามาถามทันที
“ผมต้องการพบผู้จัดการของพวกคุณ”
หยางเฉินกล่าว
“ขอโทษนะครับ คุณได้นัดไว้หรือเปล่า?”
เมื่อได้ยินว่าคนที่หยางเฉินกำลังมองหาคือผู้จัดการ อีกฝ่ายก็สุภาพขึ้นกว่าเดิมมาก
“ไม่ได้นัดไว้ คุณช่วยบอกเขาว่าผมชื่อหยางเฉิน”
ตอนนี้ซินเฉ่ากรุ๊ปทั้งหมดเป็นของหยางเฉิน ถ้าเขาต้องการพบผู้จัดการ จะต้องนัดหมายด้วยหรือ?
“ขอโทษครับ หากไม่ได้นัดไว้ ผมก็ไม่สามารถพาคุณไปพบผู้จัดการได้”
น้ำเสียงของพนักงานต้อนรับเริ่มแข็งกร้าวขึ้นอีกครั้งหลังจากรู้ว่าไม่ได้มีการนัดหมาย
หยางเฉินขมวดคิ้วและพูดว่า “คุณไปบอกผู้จัดการของคุณหน่อย ไม่ได้เหรอ?”
โดยทั่วไปแล้วต่อให้เป็นที่เยี่ยนเฉินกรุ๊ปเอง หากมีบุคคลที่ไม่ได้นัดหมายต้องการพบหยางเฉิน พนักงานต้อนรับจะโทรแจ้งหยางเฉินเพื่อบอกชื่อและจุดประสงค์ของบุคคลนั้น
พนักงานต้อนรับของซินเฉ่ากรุ๊ป ทำไมมีตาหามีแววไม่
“ผู้จัดการจะพบใครก็ได้งั้นเหรอ? ถ้าใครๆ ก็อยากพบเขา แล้วผู้จัดการจะเอาเวลาที่ไหนไปทำงานล่ะ?”
สีหน้าของพนักงานต้อนรับเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที “พวกคุณกรุณาออกไปเดี๋ยวนี้ มิฉะนั้นฉันจะเรียกรปภ.!”
“คุณกำลังรนหาที่ตาย!”
หม่าชาวโกรธขึ้นมาทันที
“รปภ.! รปภ.! มีคนมาก่อความวุ่นวาย!”
พนักงานต้อนรับตะโกนเสียงดังขึ้นมาทันที
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในเครื่องแบบหลายคนรีบปรี่เข้ามารุมล้อมหยางเฉินและหม่าชาวไว้
หยางเฉินหน้านิ่วคิ้วขมวดขึ้นมาทันที คุณตู้เพิ่งมอบซินเฉ่ากรุ๊ปให้กับเขา เขาไม่รู้ว่าต้องติดต่อใคร ก็เลยมาด้วยตนเอง
แต่ที่คิดไม่ถึงก็คือ เขาเป็นเจ้าของบริษัทนี้แต่กลับพบผู้จัดการไม่ได้ ตรงกันข้ามกลับถูกมองว่าเป็นคนที่มาก่อความวุ่นวายไปอีก
“พวกชอบดูถูกคนอื่น พี่เฉินมาถึงบริษัทพวกคุณด้วยตัวเอง มันเป็นเกียรติกับบริษัทของพวกคุณด้วยซ้ำ พวกคุณยังกล้ามาขัดขวาง คุณนี่มันแกว่งเท้าหาเสี้ยน”
หม่าชาวพูดเย้ยหยัน
หม่าชาวกำลังจะระเบิดอารมณ์อีกคน แต่ถูกหยางเฉินห้ามไว้
“ผมคือหยางเฉินประธานเยี่ยนเฉินกรุ๊ป พวกคุณโทรหาผู้จัดการของพวกคุณ เขาจะมาหาผมด้วยตัวเอง”
หยางเฉินพูดอย่างใจเย็น
ถึงอย่างไรนี่คือกิจการที่จะมอบให้หม่าชาวเป็นของขวัญ ถ้าต้องการก่อเรื่องที่นี่ ก็มีแต่จะทำให้ตัวเองเสียชื่อเสียง
“ประธานเยี่ยนเฉินกรุ๊ป?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...
ขออนุญาตถามค่ะ คนเขียนเปลี่ยนคนหรือไม่มีใครเขียนต่อแล้วคะ...
คืออ่านตอนที่ 1 เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ จนถึงตอนนี้อ่านถึงตอนที่ 2278 เเต่คนเขียนก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวอันใดเลยย อยากจะขออนุญาติถามว่าคนเขียนยังอยู่ดีหรือไม่...