The king of War นิยาย บท 934

“ผมเป็นห่วงหม่าชาว พรุ่งนี้เช้าคุณไปที่หมอเทวดาเฝิง หากคุณมีข่าวเกี่ยวกับหม่าชาว แจ้งให้ผมทราบโดยเร็วที่สุด”

หยางเฉินกล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น

ต่งจ้านกังรู้ว่าหยางเฉินไม่ต้องการดึงผู้อาวุโสเฝิงเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ เขาไม่กล้าที่จะขัดคำสั่ง เขาทำได้เพียงกัดฟันแล้วพูดว่า "ครับ!"

หลังจากค่ำคืนแห่งความเงียบงันผ่านไป หยางเฉินก็ตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อออกกำลังกายยามเช้า

ถ้าไม่ใช่เพราะทราบจุดประสงค์ของการมาที่เมืองกษัตริย์กวนของหยางเฉิน ต่งจ้านกังจะคิดว่า หยางเฉินมาที่เมืองกษัตริย์กวนเพื่อพักผ่อนหย่อนใจ

“คุณหยาง!”

ทันทีที่หยางเฉินกลับมาที่ห้องของเขา ต่งจ้านกังก็รออยู่ที่ประตูแล้ว

"มีธุระ?"

หยางเฉินถือผ้าเช็ดตัวและถามขณะเช็ดเหงื่อออกจากใบหน้า

“เมื่อกี้ได้ข่าวสำคัญมาว่า วันนี้เป็นวันหมั้นของตระกูลคิงกวนและตระกูลอู่หวง คนจากตระกูลอู่หวงมาถึงตระกูลคิงกวนแล้ว”

“ว่ากันว่า การแต่งงานกันครั้งนี้มีความสำคัญมากสำหรับทั้งตระกูลอู่หวงและตระกูลคิงกวน”

“ถ้าคุณไปคฤหาสน์คิงกวนในเวลานี้ เกรงว่าคุณจะทำให้ตระกูลอู่หวงขุ่นเคืองด้วย”

ต่งจ้านกังกล่าวด้วยใบหน้าที่เป็นกังวล

"การแต่งงาน?"

หยางเฉินขมวดคิ้ว “ใครคือคนที่ตระกูลคิงกวนจะไปแต่งงาน?”

“ลูกสาวนอกสมรสของลูกชายคนที่สามของกษัตริย์กวน กวนเย่ว!”

ต่งจ้านกังรู้ดี และกล่าวในทันที

จริงด้วย!

ครั้งนี้ที่มาเยี่ยนตู นอกเหนือจากการช่วยเหลือหม่าชาวแล้ว หยางเฉินยังต้องการนำกวนเย่วไปด้วย

กวนเย่วเคยบังกระสุนให้กับหยางเฉิน แค่เรื่องนี้ ก็เพียงพอแล้วที่หยางเฉินจะยอมรับเธอเป็นลูกศิษย์

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ สาเหตุส่วนใหญ่ที่หยางเฉินปะทะกับตระกูลคิงกวนก็เพื่อกวนเย่ว

“คุณหยาง คุณรู้จักกวนเย่วคนนี้หรือ?”

ต่งจ้านกังถามอย่างระมัดระวัง

เขารู้เพียงว่า หยางเฉินมาที่เยี่ยนตูเพื่อช่วยหม่าชาว แต่เขาไม่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างหยางเฉินกับกวนเย่ว

“เธอเป็นลูกศิษย์ของผม!”

หยางเฉินกล่าวอย่างไร้ความรู้สึก

"อะไรนะ?"

ต่งจ้านกังเบิกตากว้างขึ้นทันใด

หลังจากติดต่อกันระยะสั้น เขาก็รู้แล้วว่าหยางเฉินเป็นคนที่เห็นคุณค่าของความรักและความชอบธรรม

เพื่อหม่าชาว หยางเฉินยอมที่จะเป็นศัตรูกับทั้งตระกูลคิงกวน

ตอนนี้ มีศิษย์อีกคนของตระกูลคิงกวน ยังถูกบังคับให้แต่งงาน เป็นไปได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างหยางเฉินและตระกูลคิงกวนจะแย่ลงขนาดไหน

“สถานการณ์ของตระกูลอู่หวงเป็นอย่างไร?”

หยางเฉินถามอย่างกะทันหัน “อู่หวงพาคนมาที่ตระกูลคิงกวนเป็นการส่วนตัวหรือไม่?”

ต่งจ้านกังรีบส่ายหัว "มันเป็นญาติของอู่หวงเป็นคนพามา และผู้นำคืออู่หนิง คราวนี้ที่ตระกูลอู่หวงแต่งงานกับตระกูลคิงกวน คือลูกชายของอู่หนิงที่ชื่ออู่จื่อไค"

“ว่ากันว่า อู่หนิงพาอู่จื่อไคไปที่คฤหาสน์คิงกวนเพื่อขอแต่งงานเมื่อเดือนก่อน แต่กวนเย่วหนีจากตระกูลคิงกวนในขณะนั้น”

“คราวนี้ กวนเย่วได้รับบาดเจ็บจากกระสุนปืนและยังไม่หายดี แม้ว่าเธอจะต้องการหนี ก็หนีไม่พ้น”

เมื่อพูดอย่างนั้น ต่งจ้านกังก็รู้สึกประหม่าเล็กน้อย และมองหยางเฉินอย่างระมัดระวัง

เมื่อเห็นว่าหยางเฉินไม่เป็นไร เขาพูดต่อ “ผมได้ยินมาว่า หลังจากงานเลี้ยงหมั้นสิ้นสุดลงในวันนี้ ผู้คนจากตระกูลอู่หวงจะพากวนเย่าไปที่เมืองอู่หวง”

“ตระกูลอู่หวงช่างเด็จการจริงๆ แค่หมั้นกัน ก็จะพาคนไปที่เมืองอู่หวง?”

หยางเฉินกล่าวอย่างประชดประชัน เขาไม่ได้เห็นตระกูลอู่หวงอยู่ในสายตาของเขาเลย

ตั้งแต่วินาทีที่เขาตัดสินใจมาที่เมืองกษัตริย์กวน บางสิ่งก็ได้ถูกลิขิตไว้แล้วว่าหนีไม่พ้น