The king of War นิยาย บท 958

เจอกับสองคนที่มาอย่างน่ากลัว เจียงสยงไม่ตระหนกแม้แต่น้อย เขาแสยะยิ้ม “พูดไพเราะยิ่งกว่าร้องเพลงเสียอีก พูดให้ถูก ก็คือจะบังคับให้ฉันแต่งตั้งผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำตอนนี้ใช่ไหม”

“ไม่ว่าคุณจะพูดยังไง วันนี้คุณต้องแต่งตั้งผู้สืบทอดตำแหน่ง”

หัวหน้าสามท่าทีดึงดันมาก

ถึงหัวหน้ารองไม่ได้เห็นดีเห็นงาม แต่เขามากับหัวหน้าสาม ต้องมีความคิดเดียวกันอยู่แล้ว

“จะแต่งตั้งผู้สืบทอดก็ได้ แต่ไม่ใช่ตอนนี้!”

เจียงสยงพูดอย่างเย็นชา

“แล้วถ้าเราจะให้คุณแต่งตั้งผู้สืบทอดตอนนี้ล่ะ”

หัวหน้าสามหรี่ตาทั้งสองข้างลง ในน้ำเสียงแฝงไปด้วยการข่มขู่

หัวหน้ารองก็พูดว่า “ผู้นำ คุณออกคำสั่งผู้นำตอนนี้ แต่งตั้งว่าผู้สืบทอดเป็นใคร”

“พวกนายเกินไปแล้ว!”

แววตาของเจียงสยงเต็มไปด้วยความเย็นชา

ถ้าไม่เห็นแก่ความรู้สึกทางสายเลือด หัวหน้ารองกับหัวหน้าสาม จะรอดมาถึงวันนี้ไหม

ตอนที่เขาอยู่ในสถานะสูงสุด อย่าว่าแต่หัวหน้ารองกับหัวหน้าสามเลย ขนาดกษัตริย์กวน ก็ไม่กล้าเอาชนะเขา

ตอนนี้ เพราะอาการป่วยหลายปีก่อนหน้านี้ กลับโดนมดสองตัว ที่เขาเคยสามารถขยี้ให้ตายอย่างง่ายดาย มาบีบบังคับเช่นนี้

ตอนนี้ สีหน้าของหัวหน้ารองกับหัวหน้าสามเคร่งขรึม รู้สึกเหมือนเจียงสยงตอนสถานะสูงสุดกลับมาแล้ว

“งั้นคุณให้เวลาที่แน่ชัดกับเรา!”

หัวหน้ารองไม่สามารถต้านทานความกดดัน ที่ออกมาจากตัวเจียงสยง จึงพูดออกมา หัวหน้าสามก็ไม่ได้พูดอะไร

“พวกนายอยากให้ฉันให้คำตอบวันนี้ไม่ใช่หรือไง”

เจียงสยงพูดเย็นชา “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นวันนี้ฉันจะให้คำตอบพวกนาย แต่ตอนนี้ไม่ว่าง รอหลังจากฉันรับการรักษา ฉันจะให้คำตอบพวกนาย”

“ได้ งั้นเราจะรอ ก่อนตะวันลับขอบฟ้าวันนี้ หวังว่าคำพูดของผู้นำจะเชื่อได้!”

หัวหน้ารองพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม

หัวหน้าสามก็พูดว่า “ผมล่ะคาดหวังจริงๆ หมอเทวดาที่ผู้นำหามารักษา เป็นผู้สูงส่งจากไหน โรคที่ขนาดหมอเทวดาของตระกูลคิงกวน ยังรักษาไม่หาย จะมีใครรักษาหายได้”

“ไม่นาน เดี๋ยวพวกนายก็เห็น”

เจียงสยงพูดอย่างเย็นชา

เขามั่นใจในตัวเฝิงเสียวหว่านมาก

เพราะสามวันก่อนหน้านี้ เฝิงเสียวหว่านให้ยาเขามาสามเม็ด ตอนนี้กินไปเพียงสองเม็ด ก็ทำให้อาการบาดเจ็บของเขาดีขึ้นมาก

เขาเชื่อว่า ให้เวลาเขาอีกสักระยะ เขาจะต้องกลับไปอยู่ในสถานะสูงสุดอีกครั้ง

“ผู้นำ หยางเฉินกับหมอเทวดาเฝิงมาแล้วครับ!”

ขณะนั้น พ่อบ้านของเจียงสยง วิ่งเข้ามา พูดด้วยสีหน้าตื่นเต้น

“เสี่ยวเฟย เสี่ยวลี่ รีบไปต้อนรับกับฉัน!”

เจียงสยงดีใจขึ้นมาทันที

ถ้าให้เทียบกับการรักษา เขาอยากต้อนรับหยางเฉินที่ตระกูลเจียง ด้วยตัวเองมากกว่า

หัวหน้ารองกับหัวหน้าสามสีหน้าตกตะลึง พวกเขายังไม่เคยเห็นเจียงสยง ตื่นเต้นขนาดนี้มาก่อน

ทั้งสองมองหน้ากัน ต่างก็เห็นแววตาเคร่งขรึมของกันและกัน

“อย่าบอกนะว่า หมอเทวดาที่เขาหามา ฝีมือแข็งแกร่งจริงๆ”

หัวหน้าสามมองเจียงสยงที่รีบออกไป แล้วถามอย่างเคร่งขรึม

สีหน้าของหัวหน้ารองไม่สู้ดีเป็นอย่างมาก เขาส่ายหน้า “ใครจะไปรู้ล่ะ รอดูแล้วกัน”

“ไม่รู้ฉันรู้สึกไปเองหรือเปล่า แต่ฉันรู้สึกว่า อาการของเขาดีขึ้นนะ”

หัวหน้าสามพูดด้วยสีหน้ากังวล

หัวหน้ารองอึ้งไป จากนั้นจึงพยักหน้า “ฉันก็รู้สึกเหมือนกัน”

“เชิญข้างในครับ เตรียมงานเลี้ยงไว้แล้วครับ รอให้พวกคุณมา”

เจียงสยงต้อนรับอย่างเป็นกันเองมาก เชิญทั้งสองคนเข้าไปในตระกูลเจียง

หัวหน้ารองกับหัวหน้าสามก็พาคนเดินเข้ามา เมื่อพวกเขาเห็นหยางเฉินกับเฝิงเสียวหว่าน ใจที่พะว้าพะวงเมื่อครู่ ถึงกับโล่งอกทันที

“ผู้นำ คุณอย่าบอกนะว่า สองท่านนี้ คือแขกวีไอพีที่คุณรออยู่ กับหมอเทวดาที่มารักษาคุณ”

หัวหน้ารองหัวเราะ แล้วถามขึ้น

หัวหน้าสามปรายตามองหยางเฉินกับเฝิงเสียวหว่าน จากนั้นแสยะยิ้มแล้วพูดว่า “ผมว่า ผู้นำป่วยเกินเยียวยาแล้ว ตอนแรกเข้าใจว่าผู้นำบาดเจ็บแค่ร่างกาย ตอนนี้ดูท่า ขนาดสายตาก็มีปัญหาด้วยนะ”

“เด็กสองคนนี้ กลายเป็นแขกวีไอพีของตระกูลเจียงตั้งแต่ตอนไหน แถมอีกคนยังเป็นหมอเทวดาด้วย”

เมื่อได้ยินคำพูดของหัวหน้ารองกับหัวหน้าสาม สีหน้าของเจียงสยงชะงักไปทันที ความเย็นยะเยือกแผ่ออกมาจากตัวเขา

“นี่พวกนายกำลังดูถูกคุณหยางเหรอ”

ดวงตาทั้งสองข้างของเจียงสยง ฉายแววอาฆาต จ้องทั้งสองคนแล้วถามขึ้น

หยางเฉินก็คาดไม่ถึงเล็กน้อย เขามาตระกูลเจียงวันนี้ เพราะพาเฝิงเสียวหว่าน มารักษาอาการบาดเจ็บของเจียงสยงเท่านั้น

เขาคิดไม่ถึงว่า ภายในตระกูลเจียง จะไม่ปรองดองกันขนาดนี้

สีหน้าของเจียงสยงเต็มไปด้วยความโกรธ ในแววตายังมีความอาฆาตอย่างรุนแรง ถึงหัวหน้ารองกับหัวหน้าสาม จะเป็นสายเลือดทางตรงของตระกูลเจียง ไม่ว่ายังไง พวกเขาก็มีความสัมพันธ์กันทางสายเลือด

แต่สำหรับเจียงสยง ห้ามดูถูกผู้รักษาดินแดน หัวหน้ารองกับหัวหน้าสาม ไม่เห็นหยางเฉินในสายตาเลยสักนิด

“ผู้นำ เราแค่พูดความจริงเท่านั้น ทำไมคุณต้องโมโหเราด้วย”

หัวหน้ารองหัวเราะแล้วเอ่ยขึ้น

หัวหน้าสามตรงไปตรงมายิ่งกว่า เขาแสยะยิ้ม แล้วย้อนถามว่า “เราพูดอะไรผิดเหรอ เด็กสองคนนี้ จะกลายเป็นแขกวีไอพีของตระกูลเจียงเหรอ”

“ถ้าการเป็นแขกวีไอพีของตระกูลเจียงง่ายขนาดนี้ ผมไปดึงคนข้างถนนมาสองสามคน ก็เป็นแขกวีไอพีของตระกูลเจียงได้เหมือนกันหรือเปล่า”

“ดูเหมือนว่าคุณแก่จนเลอะเลือนแล้ว ถึงเวลาวางมือให้คลื่นลูกใหม่แล้วล่ะ”