TRICK TO LOVE หลอกให้รัก TRICK 52

“อือ แกรีบไปเถอะ” ยังไงตอนนี้เธอกับลูแปงก็เลิกลากันไปแล้ว คำสัญญาที่ว่าจะไม่ให้มาที่ห้องคงไม่จำเป็นต้องทำตามอีกต่อ

“งั้นเราฝากดูทิชาด้วยนะไมล์ เผื่อมันไข้ขึ้นอีกรอบ”

“ครับ” เมื่อเอนจอยได้ยินแบบนั้นจึงก้าวเดินออกมาจากห้องของเพื่อนรัก โดยมีพันไมล์เดินเข้ามายืนอยู่ในห้องแทน ไม่นานนักเสียงประตูก็ถูกปิดลง โดยที่ชายหนุ่มยังยืนอยู่ที่หน้าประตูไม่กล้าขยับเขยือนโดยไม่ได้รับคำอนุญาต

“มานั่งก่อนสิ อยากยืนอยู่ตรงนั้นตลอดเหรอ”

“ทิชาเป็นยังไงบ้าง ไหวใช่ไหม” พันไมล์ก้าวเดินมานั่งบนโซฟาชุดฝั่งตรงข้าม ทันทีที่ได้ยินเสียงอนุญาตจากเจ้าของห้อง

“ไหว เราเริ่มดีขึ้นแล้ว”

“รอบนี้เป็นเหมือนเดิมเหรอ”

“ไม่ใช่ อยู่ดีๆ ก็เป็นเฉยเลย” คงเป็นเพราะเธอเอาแต่ร้องไห้ไม่ยอมกินข้าวกินปลา ร่างกายก็เลยรับกับความอ่อนแอที่ถาโถมเข้ามาไม่ไหว ทิชาสบสายตาคู่นั้นของพันไมล์ก็พบว่าเขาดูอ้ำอึ้งเหมือนอยากจะถามอะไร แต่ก็ไม่กล้าพูดออกมา “ไมล์ดูเหมือนมีอะไรอยากถามเรานะ”

“เลิกกับเขาแล้วเหรอ”

“…”

“เราไม่ได้ตั้งใจแอบฟังนะ แต่พอดีเราอยู่กับมาร์คพอดีเลยได้ยินน่ะ”

“เราไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย ไม่เห็นต้องอธิบายเลย” ร่างเล็กยิ้มตอบ พันไมล์ก็ยังคงเป็นพันไมล์อยู่เสมอ เขายังมีท่าทีอบอุ่นให้กับเธอตลอดเวลา “ก็อยากที่ไมล์รู้นั่นแหละ”

“ทะเลาะกันนักเลยเหรอ เราขอโทษที่ถามนะ”

“ก็หนักเหมือนกัน” จะว่าไปแล้วมันคงหนักที่สุดในชีวิตของเธอเลยก็ได้ เพราะมันเป็นความผิดหวังที่มาจากรักครั้งแรกที่ไม่ได้เผื่อใจยอมรับ

“ตอนนี้โอเคบ้างหรือยัง เราหมายถึงความรู้สึกไม่ใช่อาการป่วยนะ”

“…” ถ้าถามว่าโอเคไหม ทิชาสามารถตอบได้ทันทีว่าเธอไม่โอเค…แต่จะทำยังไงได้ในเมื่อทุกอย่างมันเกิดขึ้นไปแล้ว และไม่รู้ว่าเมื่อไรจะกลับมาเป็นคนเดิมได้สักที “ยังหรอก”

“เรายังมีโอกาสอยู่บ้างไหม” พันไมล์เอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาราวกับจะพูดกับตัวเองเท่านั้น แต่ทว่าภายในห้องมันเงียบสนิทจึงทำให้ทิชาได้ยินสิ่งที่เขาพูดได้อย่างชัดเจน

“เราไม่รู้ว่าตัวเองยังกล้าจะมีความรักอยู่อีกไหม เพราะความรักมันทำให้เราไม่กล้าเปิดใจยอมรับใครอีกแล้วน่ะ ขอโทษนะไมล์”

“ไม่เป็นไรๆ เราแค่ถามเฉยๆ เผื่อว่าเรายังโชคดีมีโอกาสหลงเหลืออยู่ ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้คุยกับทิชาตั้งนาน แต่เราก็ไม่เคยลืมทิชาเลยนะ…เรายังรู้สึกกับทิชาเหมือนเดิม”

“…” หากวันนั้นเธอเลือกพันไมล์ ทุกอย่างมันคงไม่ลงเอยแบบนี้ นี่อาจจะเป็นบทลงโทษของเธอที่กล้าทิ้งเขาแล้วไปมีความรักกับผู้ชายอีกคนละมั้ง

“อีกสองวันถ้าทิชาหายดีไปกินข้าวกับเราไหม ในฐานะเพื่อนก็ได้”

“ไปก็ได้” ร่างเล็กชั่งใจอยู่สักพักกว่าจะยอมตอบตกลง หากในฐานะเพื่อนมันก็คงไม่มีอะไรแอบแฝง แต่ถ้าไปในฐานะที่เขากำลังจีบเธอมันคงจะไม่สมควร ทิชาไม่ต้องการเอาพันไมล์เข้ามาเป็นตัวช่วยเพื่อให้ลืมผู้ชายอีกคน เพราะเขาดีเกินไปที่จะให้เธอทำแบบนั้นได้