TRICK TO LOVE หลอกให้รัก นิยาย บท 37

สองเดือนต่อมา…

@ปารีส,ฝรั่งเศส

“ชาลูกตื่นหรือยัง”

“ตื่นแล้วค่ะแม่” เสียงเคาะประตูห้องทำให้ทิชาที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำหันหนาไปมอง แต่เมื่อได้ยินเสียงของคนข้างนอกจึงรู้ว่าเป็นแม่ของเธอ

“แม่ขอเข้าไปในห้องได้ไหม”

“ได้ค่ะแม่ แต่ชาขอแต่งตัวแป๊บนึง” หญิงสาวรีบแต่งตัวด้วยชุดลำลองสบายๆ ก่อนจะรีบวิ่งไปเปิดประตูเพราะกลัวว่าผู้เป็นแม่จะรอนาน “กู๊ดมอร์นิ่งค่ะ”

“จ้ะ เมื่อคืนหลับสบายไหม”

“สบายค่ะแม่ โรงแรมใหญ่มาก”

“หายเจ็ตแล็กหรือยัง มาก็ตั้งสามวันแล้ว” ทิวาเอ่ยถามลูกสาวด้วยความเป็นห่วง ทิชายิ้มบางๆ ส่งให้ผู้เป็นแม่แล้วโน้มเข้าไปหอมแก้มนวลฟอดใหญ่

“ยังมีปรับตัวไม่ได้บ้างค่ะ แต่ไม่เป็นปัญหา”

“แม่กับพ่ออาจจะไม่ได้ไปเที่ยวกับชานะ ครั้งนี้มาทำงาน แต่ชาลองชวนพี่ชายเราดูก่อน”

“ชาไม่ได้อยากไปเที่ยวไหนหรอกค่ะแม่ แค่ได้มาพักผ่อนรับอากาศเย็นก็โอเคมากๆ แล้ว”

“อยู่ง่าย เลี้ยงง่าย”

“เหมือนใครล่ะคะ” ทิชาหยอกล้อผู้เป็นแม่กลับไป จะให้พูดตามตรงว่านิสัยเธอเหมือนใครก็คงจะไม่พ้นแม่ของเธอเลย ทั้งวิธีการใช้ชีวิตเรียบง่ายหรือกินง่ายๆ อะไรก็ไม่เกี่ยง “แถมยังสวยเหมือนกันอีก”

“ลูกสาวใครทำไมปากหวาน”

“ฮ่าๆ”

“ลงไปทานข้าวพร้อมพ่อกับแม่ไหม หรือลูกจะสั่งรูมเซอร์วิสขึ้นมาทานข้างบน”

“ชาว่าจะสั่งขึ้นมาค่ะ พอดีชารู้สึกปวดท้องนิดหน่อย”

“ทานข้าวเสร็จก็นอนพักสักหน่อยนะลูกจะได้ดีขึ้น งั้นแม่ไม่กวนชาแล้วดีกว่า แม่ไปก่อนนะ”

“ค่ะแม่” ทิชาไม่ลืมที่จะหอมแก้มผู้เป็นแม่อีกครั้ง ก่อนที่ประตูห้องพักของเธอจะถูกปิดลง เธอก้าวขาเดินกลับมาที่เตียงแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลาบนหน้าจอที่บอกว่าตอนนี้เป็นเวลาแปดโมงสี่สิบห้านาที

LUPIN : เหงาจัง อยากให้หนึ่งอาทิตย์ไวๆ จะได้กอดสักที

LUPIN : ตื่นแล้วโทรหาหน่อย คิดถึง

“…” ร่างเล็กอมยิ้มให้กับข้อความที่แฟนหนุ่มฝากทิ้งไว้ตั้งแต่เมื่อช่วงเย็นตามเวลาประเทศไทย เธอเองก็รู้สึกคิดถึงเขามากเหมือนกัน แต่เป็นเพราะเธอตกลงที่จะมาเยี่ยมพี่ชายที่นี่จึงผิดคำพูดไม่ได้

…ระยะเวลาที่คบกันในสถานะแฟนที่ไม่ใช่แค่คนในความลับ มันทำให้ทิชากล้าที่จะเปิดเผยความรู้สึกทั้งที่มีคนอื่นอยู่ด้วยมากขึ้น จนใครๆ ก็ให้ฉายาพวกเธอว่าเป็นคู่รักสุดฮอตแห่งปี กว่าจะผ่านช่วงนั้นมาได้มันก็มีช่วงที่เกิดความรู้สึกผิดต่อพันไมล์ผู้ชายที่ตามจีบเธอตั้งแต่ปีหนึ่งจนถึงวันที่เขารู้ว่าเธอมีใครคนอื่นแล้ว แต่อย่างน้อยเธอก็ได้พูดคุยกับพันไมล์อย่างตรงไปตรงมาเพื่อที่จะไม่ให้ความหวังใดๆ ต่อเขาอีก

ครืดดดดด ครืดดดดด~

LUPIN : ตื่นแล้วเหรอ

TICHA : รู้ได้ไง

LUPIN : ก็มันขึ้นว่าเธออ่านแล้ว

TICHA : ทำไมยังไม่นอน นั่งเฝ้าโทรศัพท์เหรอ ทำตัวเป็นเด็กไปได้

LUPIN : เป็นคนที่คิดถึงเมียมากต่างหาก

LUPIN : นอนไม่หลับ คิดถึงๆๆๆ

“หึ” ครั้งนี้ทิชาแค่นหัวเราะในลำคอ เมื่อนึกถึงเสียงงอแงของลูแปงเวลาเขาอ้อนจนน่าเอ็นดู เธอจึงเลือกที่จะกดวิดีโอคอลหาเขา ไม่นานนักอีกฝ่ายก็รับสาย “รู้จักนอนให้มันเป็นเวลาบ้าง”

(ก็บอกเหตุผลไปแล้วว่าเพราะอะไร)

“ดื้อด้าน”

(หนีไปเที่ยว ปล่อยผัวนอนหงอยอยู่ไทยยังจะกล้ามาพูดแบบนี้อีกเหรอ)

“ห่างกันบ้างเถอะ นายกับฉันตัวติดกันจนเป็นปาท่องโก๋แล้วไหม”

(ไม่อยากห่าง อยากกอดจะตายอยู่แล้วเนี่ย)

“ก็บินตามมาสิ”

(พูดแล้วนะ ฉันบินไปจริงๆ นะ)

“ล้อเล่นไหม อีกอาทิตย์นึงฉันก็กลับแล้ว”

(…)