TRICK TO LOVE หลอกให้รัก นิยาย บท 41

วันต่อมา…

“นี่กะจะเซอร์ไพร์สให้พี่ตกใจเหรอทิชา” เสียงเข้มของพิธาจ้องมองใบหน้าน้องสาวสุดที่รักสลับกับแฟนหนุ่มของเธอไปมาอย่างไม่ละสายตา

“อ่า…ชาแค่อยากแนะนำเขาให้พี่ธารู้จัก”

“คบกับมานานหรือยัง”

“สองเดือนกว่าๆ ค่ะ”

“มั่นใจแล้วเหรอถึงแนะนำให้พี่รู้จัก รู้ใช่ไหมว่าหลังจากนี้ถ้าเลิกกันพี่คงไม่พอใจมาก”

“ผมมั่นใจว่าผมไม่มีทางเลิกกับทิชาแน่นอน”

“…” พิธาจ้องหน้าลูแปงด้วยสายตาเยือกเย็น ที่จริงเขาก็เป็นผู้ชายที่ไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตนมักจะเปลี่ยนผู้หญิงบ่อยๆ และเขามองเห็นแบบนั้นในตัวลูแปงเหมือน…จะว่าผีเห็นผีก็ได้

“ชารู้ค่ะ แต่ว่าชาอยากลองดู” ถึงแม้ลูแปงจะเคยเป็นคนเจ้าชู้มากๆ จนถึงขั้นที่เธอยี๋เลยก็ว่าได้ แต่ทำยังไงได้ในเมื่อความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้ ต่อให้เธอพยายามขยี้ดับหลายที่แล้วก็ตาม

“ความเสียใจที่เกิดจากความรักมันเจ็บปวดนะ แน่ใจแล้วเหรอว่าเราอยากจะลองเสี่ยงกับมัน?”

“แน่ใจค่ะ” ลูแปงเลื่อนมือกุมมือเล็กไว้แน่นพึงพอใจกับคำตอบของคนตัวเล็กไม่น้อยจนเผลออมยิ้มออกมาก

“ถ้าอย่างนั้นพี่ก็คงไม่มีอะไรจะพูดกับเรา ลุกไปเข้าห้องน้ำสักสิบนาทีสิ พี่อยากคุยกับแฟนเราเป็นการส่วนตัว”

“…” ทิชาหันมองหน้าลูแปงเล็กน้อย แต่เขาก็พยักหน้าให้เธอทำตามที่พี่ชายบอกอย่างไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นหรือเกรงกลัวอะไร เมื่อเห็นแบบนั้นหญิงสาวจึงลุกจากเก้าอี้เดินออกมาจากตรงนั้น ปล่อยให้ผู้ชายทั้งสองคนได้คุยบางอย่างกัน

“ฉันรู้ว่านายเป็นคนยังไง แน่ใจเหรอว่าจะไม่ทำให้น้องฉันเสียใจจริงๆ”

“เรื่องนั้นผมให้คำตอบพี่ไม่ได้ แต่ผมจะพยายามทำให้ทิชามีความสุขที่สุด” ถ้าทุกเรื่องที่มาจากเขามั่นใจได้เลยว่ามันจะไม่มีทางทำให้ทิชาเสียใจ แต่ถ้าเป็นคนอื่นที่เข้ามาเขาไม่แน่ใจ

“แล้วคิดยังไงถึงอยากจะจริงจังกับน้องฉัน นายเป็นคนเจ้าชู้ไม่ใช่เหรอ ฉันพูดถูกไหม”

“นั่นมันเมื่อก่อนครับ ตอนนี้ผมมีทิชาคนเดียว”

“นายยังไม่ได้ตอบคำถามฉันนะ”

“เพราะทิชาไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่ผ่านเข้ามาในชีวิตผม ทำให้ผมอยากท้าทายความสามารถตัวเอง แต่สุดท้ายเธอก็เอาผมอยู่หมัด…ผมพูดแบบนี้ได้ใช่ไหมเพราะมันคือความจริง”

“ฉันชอบที่นายพูดตรงไปตรงมา แต่ฉันก็ยังไม่มั่นใจอยู่ดีว่านายจะเป็นคนดีไปได้สักแค่ไหน” ลูแปงเลื่อนสายตาสบกับคนตัวเล็กที่ยืนมองเขาอยู่ไกลๆ ก่อนจะหันมาสบตากับพี่ชายเธออีกครั้ง

“ผมอยากรับผิดชอบการกระทำที่ผมทำลงไป”

“นายทำอะไร”

“ผมว่าพี่น่าจะรู้ว่าระหว่างผมกับทิชาไม่ใช่แค่แฟนกันธรรมดา ทิชาเป็นมากกว่านั้นครับ”

“นี่นายล้อเล่นฉันอยู่หรือไงวะ” ท่าทางของพิธาดูหัวเสียขึ้นมาหลังจากได้ยินสิ่งที่ลูแปงกำลังจะสื่อให้เขารู้

“ผมไม่ได้ล้อเล่น”

“น้องสาวฉันเป็นเด็กดีมาตลอด นายกำลังทำให้น้องฉันแปดเปื้อน”

“ผมรู้ครับ แต่ผมว่าพี่น่าจะรู้ว่าความรู้สึกรัก โลภ โกรธ หลงมันมีอยู่ในตัวของทุกคน…ผมพูดถูกไหม” ลูแปงเองก็รู้สึกว่าพิธามีนิสัยคล้ายคลึงกลับตัวเองราวกับโคลนนิ่งกันออกมา หากไม่ใช่พี่ชายของทิชาก็น่าจะเป็นพี่ชายของเขามากกว่า

“ที่กล้าพูดกับฉันแบบนี้ แปลว่านายจะรับผิดชอบน้องสาวฉันถึงขั้นแต่งงาน?”

“น้องพี่มากกว่าที่ไม่ยอมให้ผมทำแบบนั้น”

“แค่ห้าสิบเปอร์เซ็น เพราะถ้าจะให้หายโกรธทั้งหมดคืนนี้ต้องขึ้นให้ตามที่สัญญากันไว้”

“หึ” ทิชาแค่นหัวเราะในลำออกมาเบาๆ มองหน้าแฟนหนุ่มด้วยสายตาหยอกล้อ ลูแปงก็ยังคงเป็นลูแปงที่คิดเรื่องอย่างว่าและไม่เคยพลาดสิ่งที่ทำให้ได้เปรียบเลยสักครั้ง

หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ออกมาเดินเล่นแถวๆ โรงแรมเนื่องจากมันตั้งอยู่ใจกลางผังเมืองจึงใกล้สถานที่เที่ยวต่างๆ มากมาก แถมอากาศเย็นสบายยังทำให้ทั้งคู่เดินเล่นกันได้อย่างไม่มีปัญหาอะไร

“เมื่อวานไปหอไอเฟลมาวันนี้อยากไปไหนไหม”

“จริงๆ ฉันไม่ได้อยากไปไหนนะ นายล่ะ”

“อยากไปกับเธอจะที่ไหนก็ได้”

“เมื่อคืนนายบอกจะพาฉันไปไหนนะ”

“ไปเจอปู่กับย่าฉัน ท่านอาศัยอยู่ที่นี่แหละ”

“แปลว่านายเป็นลูกครึ่งฝรั่งเศส?” ได้ทีทิชาก็ถามสิ่งที่ต้องการรู้ออกมาทันที แต่ดูเหมือนว่าความคิดของเธอจะไม่ผิดแน่

“รู้?”

“รู้สิ ถึงแม้ว่าพ่อนายจะพูดไทยชัด แต่หน้าท่านก็เหมือนชาวยุโรปมาก”

“แต่แม่ฉันเป็นคนไทยแท้นะ สวยด้วย สวยเหมือนเธอเลย”

“อยู่ในช่วงเอาใจเหรอ หลังจากนี้คงหมดโปรโมชัน” ทิชาย้อนกลับมาด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ เพราะมันคงเป็นแบบนี้ทุกคู่ ที่มีช่วงเวลาโปรโมชันและหมดโปรโมชัน แต่หากคู่ไหนที่ยังเสมอต้นเสมอปลายเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงก็คงจะเป็นคู่ที่รักและมีความสุขกันมาก

“ไม่มีวันหมดหรอก ถ้าเป็นเธอน่ะ” ลูแปงกระชับมือที่ยังคงกุมมือเล็กไว้ให้แน่นขึ้นกว่าเดิม แล้วพาทิชาเดินมาตามทางเดินเพื่อขึ้นรถไปยังคฤหาสน์ของปู่และย่าของเขาตามที่ตั้งใจไว้ทันที