วันต่อมา…
“นี่กะจะเซอร์ไพร์สให้พี่ตกใจเหรอทิชา” เสียงเข้มของพิธาจ้องมองใบหน้าน้องสาวสุดที่รักสลับกับแฟนหนุ่มของเธอไปมาอย่างไม่ละสายตา
“อ่า…ชาแค่อยากแนะนำเขาให้พี่ธารู้จัก”
“คบกับมานานหรือยัง”
“สองเดือนกว่าๆ ค่ะ”
“มั่นใจแล้วเหรอถึงแนะนำให้พี่รู้จัก รู้ใช่ไหมว่าหลังจากนี้ถ้าเลิกกันพี่คงไม่พอใจมาก”
“ผมมั่นใจว่าผมไม่มีทางเลิกกับทิชาแน่นอน”
“…” พิธาจ้องหน้าลูแปงด้วยสายตาเยือกเย็น ที่จริงเขาก็เป็นผู้ชายที่ไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตนมักจะเปลี่ยนผู้หญิงบ่อยๆ และเขามองเห็นแบบนั้นในตัวลูแปงเหมือน…จะว่าผีเห็นผีก็ได้
“ชารู้ค่ะ แต่ว่าชาอยากลองดู” ถึงแม้ลูแปงจะเคยเป็นคนเจ้าชู้มากๆ จนถึงขั้นที่เธอยี๋เลยก็ว่าได้ แต่ทำยังไงได้ในเมื่อความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้ ต่อให้เธอพยายามขยี้ดับหลายที่แล้วก็ตาม
“ความเสียใจที่เกิดจากความรักมันเจ็บปวดนะ แน่ใจแล้วเหรอว่าเราอยากจะลองเสี่ยงกับมัน?”
“แน่ใจค่ะ” ลูแปงเลื่อนมือกุมมือเล็กไว้แน่นพึงพอใจกับคำตอบของคนตัวเล็กไม่น้อยจนเผลออมยิ้มออกมาก
“ถ้าอย่างนั้นพี่ก็คงไม่มีอะไรจะพูดกับเรา ลุกไปเข้าห้องน้ำสักสิบนาทีสิ พี่อยากคุยกับแฟนเราเป็นการส่วนตัว”
“…” ทิชาหันมองหน้าลูแปงเล็กน้อย แต่เขาก็พยักหน้าให้เธอทำตามที่พี่ชายบอกอย่างไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นหรือเกรงกลัวอะไร เมื่อเห็นแบบนั้นหญิงสาวจึงลุกจากเก้าอี้เดินออกมาจากตรงนั้น ปล่อยให้ผู้ชายทั้งสองคนได้คุยบางอย่างกัน
“ฉันรู้ว่านายเป็นคนยังไง แน่ใจเหรอว่าจะไม่ทำให้น้องฉันเสียใจจริงๆ”
“เรื่องนั้นผมให้คำตอบพี่ไม่ได้ แต่ผมจะพยายามทำให้ทิชามีความสุขที่สุด” ถ้าทุกเรื่องที่มาจากเขามั่นใจได้เลยว่ามันจะไม่มีทางทำให้ทิชาเสียใจ แต่ถ้าเป็นคนอื่นที่เข้ามาเขาไม่แน่ใจ
“แล้วคิดยังไงถึงอยากจะจริงจังกับน้องฉัน นายเป็นคนเจ้าชู้ไม่ใช่เหรอ ฉันพูดถูกไหม”
“นั่นมันเมื่อก่อนครับ ตอนนี้ผมมีทิชาคนเดียว”
“นายยังไม่ได้ตอบคำถามฉันนะ”
“เพราะทิชาไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่ผ่านเข้ามาในชีวิตผม ทำให้ผมอยากท้าทายความสามารถตัวเอง แต่สุดท้ายเธอก็เอาผมอยู่หมัด…ผมพูดแบบนี้ได้ใช่ไหมเพราะมันคือความจริง”
“ฉันชอบที่นายพูดตรงไปตรงมา แต่ฉันก็ยังไม่มั่นใจอยู่ดีว่านายจะเป็นคนดีไปได้สักแค่ไหน” ลูแปงเลื่อนสายตาสบกับคนตัวเล็กที่ยืนมองเขาอยู่ไกลๆ ก่อนจะหันมาสบตากับพี่ชายเธออีกครั้ง
“ผมอยากรับผิดชอบการกระทำที่ผมทำลงไป”
“นายทำอะไร”
“ผมว่าพี่น่าจะรู้ว่าระหว่างผมกับทิชาไม่ใช่แค่แฟนกันธรรมดา ทิชาเป็นมากกว่านั้นครับ”
“นี่นายล้อเล่นฉันอยู่หรือไงวะ” ท่าทางของพิธาดูหัวเสียขึ้นมาหลังจากได้ยินสิ่งที่ลูแปงกำลังจะสื่อให้เขารู้
“ผมไม่ได้ล้อเล่น”
“น้องสาวฉันเป็นเด็กดีมาตลอด นายกำลังทำให้น้องฉันแปดเปื้อน”
“ผมรู้ครับ แต่ผมว่าพี่น่าจะรู้ว่าความรู้สึกรัก โลภ โกรธ หลงมันมีอยู่ในตัวของทุกคน…ผมพูดถูกไหม” ลูแปงเองก็รู้สึกว่าพิธามีนิสัยคล้ายคลึงกลับตัวเองราวกับโคลนนิ่งกันออกมา หากไม่ใช่พี่ชายของทิชาก็น่าจะเป็นพี่ชายของเขามากกว่า
“ที่กล้าพูดกับฉันแบบนี้ แปลว่านายจะรับผิดชอบน้องสาวฉันถึงขั้นแต่งงาน?”
“น้องพี่มากกว่าที่ไม่ยอมให้ผมทำแบบนั้น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: TRICK TO LOVE หลอกให้รัก