TRICK TO LOVE หลอกให้รัก นิยาย บท 43

@โรงแรมใจกลางกรุง

“เป็นไง ครอบครัวฉันน่ารักใช่หรือเปล่า” ลูแปงเอ่ยถามคนข้างกาย ในตอนที่เดินจูงมือเธอเข้ามาในโรงแรมหลังจากรับประทานอาหารเย็นร่วมกับโซเฟียกับริชาร์ดเสร็จเรียบร้อย และดูเหมือนว่าพวกท่านเอ็นดูทิชามากกว่าที่คิดเสียอีก

“น่ารัก” น่าแปลกใจที่ทุกคนในครอบครัวของลูแปงต้อนรับเธอเป็นอย่างดี แม้จะเป็นเพียงครั้งแรกที่เจอกันก็ตาม

“ถ้าฉันชอบใคร พวกท่านก็ชอบไปด้วยนั่นแหละ”

“แล้วถ้านายชอบผู้หญิงคนอื่น พวกท่านจะชอบด้วยเหรอ”

“ถ้ามีเธออยู่แล้วฉันไปมีผู้หญิงคนอื่น คงโดนตัดออกจากกองมรดก” ชายหนุ่มนึกคิดก็แค่นหัวเราะออกมาเบาๆ ทุกวันนี้พ่อแม่เขาเห็นทิชาเป็นลูกสาวอีกคนนึงไปแล้ว ถ้าเกิดเขาทำอะไรให้ทิชาเสียใจคงจะไม่พอใจเอามากๆ

“นายก็จะโดนฉันตัดออกจากชีวิตเหมือนกัน”

“มีเค้าสะใภ้มาเฟียละนะเนี่ย” ทิชาเลื่อนสายตามองค้อนดวงตากลมโตที่ยิ้มกรุ่มกริ่มหยอกล้อเธออย่างไม่ได้จริงจังมากนัก ก่อนที่จะพากันขึ้นมายังชั้นยี่สิบสองซึ่งเป็นห้องพักของทิชาในทันที

“ฉันอาบน้ำก่อนนะ รู้สึกเหนียวตัวนิดหน่อย”

“อืม ฉันขอสูบบุหรี่มวนนึงแล้วเดี๋ยวตามเข้าไป”

“โอเค” หญิงสาวพยักหน้ารับน้อยๆ อย่างเข้าใจ ก่อนจะเดินเลี่ยงมาเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกทาง เมื่อลูแปงเห็นว่าทิชาเดินลับสายตาเข้าไปในห้องน้ำเรียบร้อยแล้ว เขาจึงเดินตรงมาที่ระเบียงเพื่อสูบบุหรี่มวนแรกของวัน น่าแปลกใจที่ปกติเขาเป็นคนติดบุหรี่มาก หากไม่ได้สูบก็จะรู้สึกกระวนกระวายใจ แต่วันนี้กลับไม่เป็นอย่างนั้นเลย แค่มีทิชาอยู่ใกล้ๆ ก็รู้สึกว่าเสพติดเธอมากกว่าบุหรี่เสียอีก

ครืดดดดด ครืดดดดด~ แรงสั่นสองสามครั้งจากโทรศัพท์ในกางเกงยีนส์ ทำให้ลูแปงล้วงมันขึ้นมาดูว่ามีใครส่งข้อความอะไรมาให้กับเขา แต่ทว่าข้อความบนหน้าจอโทรศัพท์จากเบอร์ที่ไม่ได้ถูกส่งเข้ามาเป็นเวลานานจนเขาลืมมันไปเสียสนิทได้ส่งเข้ามาอีกครั้ง

‘คิดถึงนะ ยังรอกันอยู่หรือเปล่า’

“…” ลูแปงมองข้อความตรงหน้าที่ถูกส่งเข้ามาด้วยสายตาเรียบเฉย แต่ทว่าก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายกลับเต้นแรงจนแทบจะระเบิดออกมา เขาลืมมันไปหมดหัวใจจำไม่ได้ว่ามีใครที่เขาเคยให้คำสัญญาไว้เมื่อหลายปีก่อน

…ที่จริงมันเป็นเหตุผลว่าทำไมที่ผ่านมาสี่ปีในรั้วมหาวิทยาลัย เขาไม่เคยคิดอยากจะจริงจังกับผู้หญิงคนไหน เพราะตอนนั้นเขามีคำสัญญาที่ได้ให้กับใครคนนึงเป็นชะงักติดหลังไว้ แต่พอมีทิชาคำสัญญานั้นเขาก็รู้สึกอยากจะปล่อยปะละเลยให้สัญญามันเป็นเพียงแค่คำพูดไม่ได้จริงจังเหมือนที่ผ่านมา

ลูแปงขยี้ดับบุหรี่มวนแรกลงที่เขี่ย ก่อนจะหยิบอีกมวนขึ้นมาจุดสูบพร้อมกับกดลบข้อความที่ถูกส่งเข้ามาให้หายไปจากโทรศัพท์และความรู้สึกของเขา…ตอนนี้เขาเริ่มกลัวแล้วล่ะสิ หากวันนึงทิชารู้เรื่องนี้เธอจะโอเคกับมันหรือเปล่า แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้คิดอยากจะกลับไปตามสัญญา เพราะเขารู้ว่าที่แท้จริงแล้วหัวใจเขากำลังรู้สึกกับใคร

“รอนานไหม”

“ไม่นาน แต่ฉันอาบใกล้เสร็จแล้ว เดี๋ยวนายมาอาบต่อแล้วกันนะ” ทิชาตอบด้วยโดยไม่ได้หันหน้าไปมองคนข้างหลัง ก่อนที่จะสะดุ้งตัวเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายเดินเข้ามายืนซ้อนจากทางด้านหลัง แล้วพรมจูบลงบนซอกคอระหงจนขนลุกขนชัน “เป็นอะไร อ้อนเอาอะไร”

“อยากกอด ไม่ได้เหรอ”

“น้ำเสียงนี่ไม่ได้อ้อนเลยนะ” ทิชาแค่นหัวเราะให้กับเสียงออดอ้อนของคนด้านหลัง ก่อนที่เธอจะแกะมือเขาออกจากเอวแล้วหันหน้าไปยืนตรงข้ามกับเขา “อยากให้ฉันอาบน้ำให้เหรอ เป็นเด็ก?”

“เป็นผัว”