TRICK TO LOVE หลอกให้รัก นิยาย บท 47
สรุปบท TRICK 46: TRICK TO LOVE หลอกให้รัก
TRICK 46 – ตอนที่ต้องอ่านของ TRICK TO LOVE หลอกให้รัก
ตอนนี้ของ TRICK TO LOVE หลอกให้รัก โดย -Something ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนซ์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง TRICK 46 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
@CRUZ PUB
“ยัยทิชา!” เท้าเล็กหยุดเดินเมื่อได้ยินเสียงเพื่อนตะโกนเรียกอยู่ไม่ไกลมากนัก ในขณะที่กำลังตบตีกับแฟนหนุ่มที่เอาแต่พูดเรื่องชุดที่เธอใส่มาเที่ยวในวันนี้
“มาคนเดียวเหรอ แล้วไข่มุกกับเอนจอยล่ะ”
“สองคนนั้นรออยู่ในผับตั้งนานแล้วย่ะ แล้วนี่ผัวแกเป็นอะไรทำหน้าบึ้งแบบนั้น” ประโยคหลังบีน่าเดินเข้ามากระซิบถามพร้อมกับเหลือบมองคนตัวสูงด้านหลังเพื่อนด้วยความสงสัย
“งี่เง่านิดหน่อย”
“ทะเลาก่อนมาเที่ยวจะสนุกเหรอ”
“ฉันปกติ…”
“แต่ผัวแกไม่ปกติทิชา”
“…” ทิชาเอี้ยวตัวมองแฟนหนุ่มที่กำลังสูบบุหรี่ปล่อยควันสีขาวคละคลุ้งเล็กน้อย พลางนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ไปด้วย
‘พร้อมแล้ว ไปกัน’
‘ไปเปลี่ยนชุด’
‘ฉันจะใส่ชุดนี้’
‘ชุดบ้าอะไรของเธอวะ โชว์อีกนิดนี่คือชุดนอนไม่ได้นอนแล้วนะ’
‘ลูแปงอย่าเวอร์ มันก็แค่เดรสปกติ’
‘แล้วนมตัวเองปกติเหมือนชาวบ้านเขาหรือไงฮะ ไปเปลี่ยนชุด ไม่งั้นไม่ให้ไป’
‘ขึ้นเสียงใส่ฉันเหรอ’
‘เออ บอกให้ไปเปลี่ยน’
‘ไม่เปลี่ยน อย่างี่เง่าก็แค่ชุดธรรมดา’ ทิชายังคงยืนกรานปฏิเสธไม่ทำตามที่อีกฝ่ายต้องการ มันก็แค่ชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำที่ใครๆ เขาก็ใส่กัน ไม่ได้โชว์สัดส่วนของเธอมากเลยด้วยซ้ำ ‘ถ้าจะไปก็ตามมา แต่ถ้าไม่ไปก็รออยู่นี่’
“เลิกทำหน้าบูดสักทีได้ไหม มาเที่ยวนะไม่ได้มางานศพ”
“ก็ใครแม่งพูดไม่ฟังล่ะ” ลูแปงตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์นัก แต่สุดท้ายเขาก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี เพราะตอนนี้ทิชาเหนือกว่าทุกอย่าง
“รีบสูบให้เสร็จ จะได้เข้าไปข้างใน”
“อือ” ชายหนุ่มโยนบุหรี่ลงพื้นแล้วขยี้ดับมันด้วยรองเท้า ก่อนจะจูงมือเธอเดินเข้ามาในผับโดยมีเพื่อนเธอเดินตามมาข้างหลัง ลูแปงเริ่มหงุดหงิดกับสายตาของผู้ชายหลายๆ คนที่เริ่มมองทิชาอย่างให้ความสนใจ “พวกแม่งมองกันจนจะทะลุอยู่แล้ว เห็นไหม”
“มองแล้วเอาไปได้ไหมล่ะ คนที่เอาได้คือใครก็นายไง”
“แม่งหงุดหงิด”
“พี่ลูแปง~” และทันทีที่ลูแปงเดินมาส่งทิชาถึงโต๊ะวีไอพี ฟ้าใสก็ทักทายเขาอย่างสนิทสนมขึ้นมา เขาปรายตามองเธอด้วยสายตาเย็นชาแต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป
“ฉันไปนั่งโต๊ะนั้นกับเพื่อนนะ ดูแลตัวเองด้วย อยากกลับแล้วส่งข้อความมา เดี๋ยวฉันเดินมารับ” จากความเย็นชาที่ส่งผ่านทางดวงตาให้กับผู้หญิงอีกคน แปรเปลี่ยนเป็นความอบอุ่นที่ส่งมาพร้อมกับคำพูดเป็นห่วงเป็นใยให้กับทิชา
“อือ”
“ครับ อย่ากินให้มันเมามาก อย่าอ่อยผู้ชายด้วย”
“ฉันไม่ใช่นายนะ”
“ไปก่อนนะ รักครับ” ลูแปงปล่อยมือออกจากมือของทิชา ก่อนที่เขาจะรั้งศีรษะเธอเพื่อจูบบนหน้าผากมนหนักๆ หนึ่งที หลังจากนั้นจึงเดินไปที่โต๊ะของตัวเอง
“อิจฉาคนรักกันจริงๆ เลยโว๊ยยย!”
“ไม่เอา ไม่อิจฉาดิ” ทิชาหันไปขยิบตาให้กับบีน่าที่เอ่ยกับเธอด้วยคำพูดประชดประชัน พร้อมกับหย่อนตัวนั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับน้องรหัสตัวเองแล้วคลี่ยิ้มออกมาบางๆ
“…”
“ฟ้าแกเมาแล้วก็กลับไปนอนไป อย่ามาพูดจาเพ้อเจ้อ”
“ฟ้าพูดเรื่องจริงนี่พี่มุก ฟ้าแค่เห็นใจพี่ทิชาที่กำลังถูกพี่แปงหลอกต่างหาก เพราะแฟนเขาน่ะทั้งสวยและก็นิสัยดีมาก ที่สำคัญพี่แปงรักแฟนเขามากด้วยนะ” ฟ้าใสยังคงพูดต่อโดยไม่สนใจสีหน้าของคนทั้งโต๊ะที่เริ่มเจื่อนกับคำพูดของเธอ แน่นอนว่าฟ้าใสกำลังอิจฉาที่ทิชาได้ลูแปงไปทั้งที่เธอพยายามตามตื๊อและมอบความบริสุทธิ์ครั้งแรกให้ ทว่าลูแปงกลับไม่เห็นค่ามันเลยสักนิด
“เรื่องเก่าๆ พี่ไม่สนใจหรอกฟ้าใส เพราะอีกไม่ถึงเดือนพี่กับลูแปงกำลังจะหมั้นกันแล้ว พี่คงไม่เอาเรื่องในอดีตมาทำให้งานหมั้นมันล้มไม่เป็นท่าหรอก…จริงไหม” ทิชาตอกกลับพร้อมกับคลี่ยิ้มบางๆ แบบฉบับรุ่นพี่ใจดี แต่ที่จริงแล้วเธอกลับรู้สึกไม่ชอบใจกับคำพูดที่ดูไม่ประสงค์ดีของรุ่นน้องคนนี้เลย คำพูดของทิชาทำฟ้าใสหน้าเสียเพราะดูเหมือนว่าเธอจะปั่นทิชาไม่ขึ้น แถมยังถูกตอกกลับจนหน้าชาขนาดนี้
“เมื่อกี้แกว่ายังไงนะทิชา” เอนจอยถามย้ำ
“ฉันกำลังจะหมั้นกับลูแปงในอีกสามอาทิตย์…ถือโอกาสนี้ชวนทุกคนเลยก็แล้วกันนะ” หญิงสาวยิ้มบอก ก่อนจะใช้มือข้างซ้ายที่สวมแหวนเพชรเม็ดโตไว้ยื่นไปหยิบแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มาดื่มด้วยท่าทางสบายใจ มันเป็นแหวนที่ลูแปงซื้อและสวมให้กับเธอไว้ก่อนที่จะหมั้นกันจริงๆ
“กรี๊ดดดด~ แหวนเพชรเม็ดใหญ่มาก วิบวับแยงตาไปหมดละค๊าาาาา” บีน่าทำท่าทีตื่นเต้นยกใหญ่ รีบพูดผสมโรงให้ทิชา เพราะรู้ว่าเพื่อนตั้งใจทำให้รุ่นน้องเกิดความอิจฉา
“สวยปะ”
“สวยมากแก จองไว้ก่อนงี้เหรอ”
“ลูแปงบอกจองนิ้วนางฉันไว้ก่อน ตอนใส่แหวนหมั้นจริงๆ จะได้ชิน”
“โอ๊ยยย~ ปังสุด ผัวรักผัวหลง”
“ฟ้าขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” ทิชากระตุกยิ้มมุมปากเมื่อฟ้าใสลุกจากโซฟาด้วยท่าทีไม่พอใจ แล้วกึ่งวิ่งกึ่งเดินออกไปจากโต๊ะ บีน่าที่เห็นแบบนั้นก็หัวเราะคิกคักแล้วพูดขึ้นมากลางวง
“เดี๋ยวนี้สู้คนนะแกน่ะ ทำน้องรหัสยัยมุกหน้าเสียไปเลย”
“ทิชาแกโอเคปะวะฟ้าใสพูดแบบนั้นอะ ฉันขอโทษนะแก” ไข่มุกถามด้วยความเป็นห่วงเพื่อน เพราะหากทิชารู้สึกไม่ดีก็คงเป็นความผิดของเขาที่ห้ามปรามอะไรน้องรหัสตัวเองไม่ได้เลย
“ไม่ใช่ความผิดของแกหรอกมุก ถ้าเด็กมันจะไม่เคารพฉันเพราะเรื่องผู้ชายก็ช่างมัน ฉันไม่สนใจ แต่ครั้งหน้าฉันจะไม่ใจดีแบบนี้อีกแล้ว” ครั้งนี้เธอเลือกที่จะปล่อยฟ้าใสไปก่อน หากเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกเธอจะไม่ทนพูดจาดีด้วยแบบนี้อีกต่อไป ไม่รู้ว่าสิ่งที่ฟ้าใสพูดเป็นความจริงมากน้อยแค่ไหน แต่อย่างน้อยเธอต้องปกป้องศักดิ์ศรีและสถานะของตัวเองไว้ก่อน
“ถามจริงนี่ใจดีของแกเหรอ อวดแหวนเพชรเม็ดใหญ่ขนาดนี้ น้องฟ้าครึ้มคงไปนั่งร้องไห้ในห้องน้ำแล้วมั้ง” แล้วทุกคนก็หัวเราะให้กับสรรพนามใหม่ที่เอนจอยใช้เรียกฟ้าใสน้องรหัสของเพื่อนพวกเธอ
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: TRICK TO LOVE หลอกให้รัก