TRICK TO LOVE หลอกให้รัก นิยาย บท 50

“ทิชา…”

“ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว” ทิชาเอ่ยขัดทันทีที่ลูแปงเตรียมจะอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้เธอฟัง แต่ทว่ามันคงไม่ทันเพราะความรู้สึกที่หัวใจถูกกระทบกระเทือนของเธอมันกำลังเจ็บปวดจนไม่อยากฟังอะไรทั้งนั้น

“แต่ฉันต้องพูด…ถ้ามันจะทำให้เธอเข้าใจฉันมากขึ้น”

“นายจะให้ฉันเข้าใจอะไร ให้เข้าใจว่าผู้หญิงคนนั้นกับนายไม่มีอะไรกัน ผู้หญิงคนนั้นแค่มาเคาะผิดห้องทั้งที่ชั้นนี้ต้องมีคีย์การ์ดถึงจะขึ้นมาได้” ไม่มีทางที่ใครจะขึ้นมามั่วๆ ได้ เพราะชั้นนี้มีเพียงแค่ลูแปงคนเดียวเท่านั้นที่อาศัยอยู่

“เรื่องนั้นมันผ่านมาเกือบสี่ปีแล้วทิชา”

“มันคือข้อแก้ตัวของผู้ชายจับปลาสองมืออย่างนาย”

“ขอร้อง…ฟังฉันสักหน่อยได้ไหม” ร่างสูงเดินเข้าไปดึงคนตัวเล็กเข้ามากอดแน่น ด้วยความกลัวว่าเธอจะหายไป…กลัวว่าทิชาจะไม่ยอมฟังอะไร แล้วจะเลิกกับเขาท่าเดียว”

“…”

“ฉันรู้ว่าเธอเสียใจที่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจ…ฉันอยากบอกว่าฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ” น้ำเสียงของเขาสั่นเครือ บ่งบอกได้ถึงความกังวลที่อัดแน่นอยู่ในหัวใจ เขาไม่อยากให้เรื่องวุ่นวายแบบนี้มันเกิดขึ้นเลยสักนิด เพราะความสัมพันธ์ระหว่างเขากับดารินมันควรจะจบไปตั้งนานแล้ว

“มีคำพูดที่ดีกว่านี้ไหม ถ้าไม่มีก็ไม่ต้องพูด ฉันไม่อยากฟัง”

“ฉันไม่อยากเลิกกับเธอ ไม่อยากให้เธอยกเลิกงานหมั้น…อย่าทำแบบนั้นเลยนะ” ไม่ว่าทิชาจะให้เขาทำอะไร เขาก็พร้อมจะยอมทุกอย่าง หากมันทำให้เธอไม่ยกเลิกงานหมั้น…เขาพร้อมจะทำมันทั้งหมด

“จะให้ฉันหมั้นกับนายทั้งที่รู้ว่านายมีแฟนอยู่แล้วน่ะเหรอ มันเห็นแก้ตัวนะลูแปง”

“เธอคือแฟนฉัน ดารินไม่ใช่” สำหรับเขาทิชาเป็นผู้หญิงคนเดียวที่อยู่ในหัวใจเขา ไม่ใช่คนอื่น…และไม่มีทางจะเป็นคนอื่นไปได้

“…”

“ดารินเคยเป็นแฟนฉันก็จริง แต่มันจบตั้งแต่เธอไปเรียนต่อต่างประเทศ ส่วนฉันอยู่ที่นี่ใช้ชีวิตเสเพลจนกระทั่งมาเจอเธอ” ที่ลูแปงไม่ได้บอกเลิกดารินตั้งแต่ตอนนั้น เป็นเพราะยังอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ หากเขาบอกเลิกเธออาจจะทำให้เธอเสียใจจนเสียการเรียน นั่นก็เป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงเจ้าชู้มีความสัมพันธ์บนเตียงกับผู้หญิงมากหน้าหลายตา เพราะความรู้สึกเขาไม่ได้ยินดีที่จะมีดารินอีกต่อไป

“แต่สิ่งที่นายทำคือการให้ความหวัง”

“ทิชาเรื่องดารินน่ะ ฉันจะรีบจัดการให้เรียบร้อย…เราไม่เลิกกันได้ไหม อย่าเพิ่งถอดใจจากฉันเลยนะ”

“แล้วฉันจะรู้ได้ยังไงว่านายจะไม่ปลอบเธอลับหลังเหมือนที่นายกำลังทำกับฉันอยู่ ฉันจะรู้ได้ยังไงว่านายจะจบความสัมพันธ์กันจริงๆ” ทิชาเริ่มไม่มั่นใจในตัวลูแปงว่าเขาจะเปลี่ยนเป็นคนใหม่อย่างที่คิดได้จริงหรือเปล่า เพราะที่ผ่านมาเขาเป็นคนเจ้าชู้มาก เธอไม่สามารถทำใจเชื่อเขาในตอนนี้ได้

“ฉันจะไม่ทำอะไรแบบนั้นกับใครนอกจากเธอ เธอก็รู้ว่าฉันมีแค่เธอคนเดียว” ชายหนุ่มพร่ำบอกพร้อมกับเลื่อนมือโอบแผ่นหลังบางด้วยมืออันสั่นเทา

“ฉันตัดสินใจดีแล้ว…เราเลิกกันมันเป็นทางออกที่ดีที่สุด” พูดจบทิชาก็เลี่ยงเดินออกมาจากห้องของลูแปงทันที หากนานกว่านี้เธออาจจะไม่กล้าตัดสินใจทำอะไรที่มันสำคัญที่สุดในตัวเองได้…น้ำตาของเขามันอาจจะทำให้เธออ่อน

ปัง~

“ไปคอนโดxxxค่ะ” ทิชาเอ่ยบอกคนขับแท็กซี่ด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ก่อนจะหลับตาลงอย่างๆ เมื่อน้ำตากำลังจะไหลออกมาอีกละลอกใหญ่ เสียงสะอื้นของทิชาทำให้ลุงขับแท็กซี่เปิดเพลงจากวิทยุให้กลบเสียงของเธออย่างรู้งาน มันหนักหนาจนทำให้ทิชาไม่อาจจะกลั้นน้ำตาแล้วไปร้องไห้คนเดียวเงียบๆ ที่บ้านของตัวเองได้

…ร่างเล็กเพิ่งรู้ว่าการจบความสัมพันธ์กับรักครั้งแรก มันไม่ง่ายเลยที่จะตัวเองไม่ให้เสียใจ ทั้งที่เธอพยายามแล้ว…พยายามหยุดน้ำตาไม่ไหลออกมาอีก แต่ดูเหมือนว่าหัวใจมันจะไม่ฟังเธอที่เป็นเจ้าของเลยสักนิด

ลูแปงยังยื่นนิ่งอยู่ที่เดิม แม้ทิชาจะเดินออกจากห้องไปแล้ว แต่กลิ่นกายของเธอก็ยังลอยคละคลุ้งอยู่ในห้องแห่งนี้ เขาไม่คิดเลยว่าความรักที่คิดว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิตของเขา…มันจะจบง่ายขนาดนี้

“…” ร่างสูงเดินกลับเข้ามาในห้องนอนของตัวเอง ที่ผ้าปูเตียงยังยับยู่ยี่จากการร่วมรักเมื่อคืน ทั้งที่เพิ่งมีความสัมพันธ์กันไป แต่ทำไมทิชาถึงราวกับว่าไม่มีเยื่ออะไรหลงเหลืออยู่อีกแล้ว

…เขากำลังหวังจนหมดหัวใจว่าเธอที่ทำเพราะกำลังโกรธจนขาดสติ ไม่ได้อยากเลิกกับเขาอย่างที่พูดจริงๆ หากหลังจากนี้ชีวิตเขาไม่มีเธอ ทุกอย่างมันก็คงไม่เหมือนเดิม…ไม่มีเหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว

“โธ่เว๊ย!”

เพล๊ง! แจกันที่วางอยู่ไกลถูกโยนลงบนพื้นจนเศษแก้วแตกกระจัดกระจายไปคนละทิศละทาง ลูแปงกำลังโมโหตัวเองที่เขาไม่ยอมทำอะไรให้มันชัดเจนก่อนที่อดีตคนรักจะกลับมาจนทำให้ต้องเสียคนที่เขารักมากที่สุดไป