ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 100

เสนาบดีซูถือปิ่นเปลือกหอยของซูจื่ออวี๋ เดินไปเข้าประชุมเช้าอย่างกระตือรือร้น เดิมทีคิดว่าหลังจากเลิกประชุมเช้าแล้วจะเอาปิ่นนี้ไปถามจวินมู่เหนียน แต่ไม่คิดว่าจวินมู่เหนียนจะไม่มาเข้าประชุมในวันนี้

เสนาบดีซูผิดหวังอยู่บ้าง แต่ถ้าผลีผลามเดินไปที่จวนอ๋อง หากเข้าถึงพระกรรณของฝ่าบาทเกรงว่าจะไม่ดีเท่าไร

แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือไปถึงหูของอ๋องรองจวินมู่หลาน ยิ่งไม่ดีอย่างที่สุด

การเลือกพระชายากำลังจะมาถึง ถ้าจวินมู่หลานคิดว่าเขาสนิทกับอ๋องฉิน อาจจะโกรธทันทีจนไม่ต้องการซูจื่อเยียน เช่นนั้นเขาไม่เท่ากับเสียซ้ำเสียซ้อนหรือ?

เสนาบดีซูครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ตัดสินใจสงบสติอารมณ์ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน

เขาสามารถยับยั้งตัวเองได้ แต่บางคนกลับห้ามไม่อยู่

เกี้ยวของเสนาบดีซูเดินๆ ไปก็ถูกคนขวางไว้

“เสนาบดีซู ข้าอยากเชิญเสนาบดีซูไปดื่มชาที่หอลู่หมิงเซียงหน่อย” เสียงของลั่วไป๋องครักษ์จวินมู่หลานดังมาจากด้านหน้าเกี้ยว

จวินมู่หลานอยากเจอเขาหรือ?

เสนาบดีซูกลอกตา รู้ทั้งรู้ว่ากลัวปัญหาจะมา แต่เขาก็ปฏิเสธไม่ได้

เสนาบดีซูพูดว่า “ข้าจะตามท่านอ๋องไปเดี๋ยวนี้”

......

จวินมู่หลานและเสนาบดีเดินเข้าไปในหอลู่หมิงเซียง

ตอนนี้ยังเช้าอยู่ ในโรงน้ำชาจึงมีลูกค้าไม่มาก แบบนี้ก็ดี จะพูดสะดวก

จวินมู่หลานพาเสนาบดีซูมาที่ห้องส่วนตัวชั้นสาม เขาไม่พูดจาอ้อมค้อม “เสนาบดีซู อีกไม่กี่วัน พวกเราก็จะเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว ท่านวางใจเถอะ เยียนเอ๋อร์แต่งงานเข้ามาจะได้เป็นพระชายาอ๋องแน่ ข้าจะดูแลนางอย่างดี”

ถ้าเป็นเมื่อวาน เขาอาจจะตอบตกลงโดยไม่คิด ถือโอกาสซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง

แต่หลังจากคุยกับซูจื่ออวี๋เมื่อคืน เขาไม่อยากโยนไข่ทั้งหมดลงในตะกร้าใบเดียวแล้ว

ถึงอย่างไรอ๋องฉินจวินมู่เหนียนก่อนจะได้รับบาดเจ็บและพิการ ก็เป็นลูกชายคนโปรดของฮ่องเต้เจาเหวิน เขาควบคุมทหารม้าครึ่งหนึ่งของต้าโจว อายุยังไม่ถึงยี่สิบปีเขาก็รบไปร้อยครั้งและชนะร้อยครั้ง

ถ้าไม่ใช่ตอนนี้จวินมู่เหนียนพิการ ตำแหน่งรัชทายาทก็อาจจะอยู่ในมือเขา

แต่ตอนนี้...

เสนาบดีซูไม่รู้ว่าจะปฏิเสธอย่างไร เพื่อไม่ให้จวินมูหลานขุ่นเคือง

จวินมู่หลานเห็นสีหน้าลำบากใจของเสนาบดีซูก็อดสงสัยไม่ได้ เสนาบดีซูควรจะตอบรับด้วยความซาบซึ้งในความเมตตาไม่ใช่หรือ?