ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 108

สายตาของเซวียนชางที่มองซูจื่ออวี๋ก็เริ่มเปลี่ยนเป็นไม่ดีขึ้นมา

ซูจื่ออวี๋ก็ไม่ได้โง่ แน่นอนว่านางเข้าใจว่าเหตุใดเซวียนชางถึงได้ใช้สายตาสำรวจอย่างอันตรายนี้เช่นนี้ นางไม่ได้อธิบายให้ตัวเอง กลับพูดตรงๆ “ทำไม? ไม่ไปหรือ? อ๋องฉินให้เจ้ามารับข้าไม่ใช่หรือ?”

เซวียนชางเม้มปาก “ท่านอ๋องไม่เหมาะที่จะถามที่นี่ หรือกล่าวอีกนัยหนึ่ง ไม่ได้มารับเจ้า แต่มาเพื่อถามเจ้า”

ซูจื่ออวี๋เลิกคิ้ว นางไม่สนใจคำพูดหักหน้านี้ นางแค่อยากบรรลุเป้าหมายที่บอกใครไม่ได้ของตัวเอง

......

จวนอ๋องฉิน

หลังจากที่เซวียนชางพาซูจื่ออวี๋ไปที่จวนของอ๋องฉินแล้ว นางก็รู้สึกไม่ค่อยดี ไม่ใช่เพราะนางกลัว แต่เป็นเพราะเซวียนชางหยิบเข็มขัดของนางและบินมาที่จวนอ๋องฉินฝืนบินอยู่สองสามครั้งโดยไม่สนใจความรู้สึกไม่สบายของนางเลย และไม่เหมาะกับวิชาตัวเบา

หลังจากซูจื่ออวี๋ลงมาถึงพื้น นางก็อดทนต่อการอยากอาเจียน นางสาบานในใจว่าจะต้องให้ จวินมู่เหนียนได้ลิ้มรสความเจ็บปวด

“นายท่าน มาแล้วพ่ะย่ะค่ะ” เซวียนชางรายงาน

จวินมู่เหนียนในห้องหนังสือก็วางหนังสือเล่มในมือลง “เข้ามา”

เซวียนชางนำซูจื่ออวี๋เข้าไปในห้องหนังสือ ไม่คิดว่าในเรือนจะมีคนอื่นอยู่ด้วย บุรุษหล่อเหลาสวมชุดสีขาว

นางไม่เคยเห็นรูปร่างหน้าตาของคนๆ นี้มาก่อน แต่การได้เห็นลักษณะของเขาแล้วก็ราวกับเทพที่ถูกเนรเทศลงมาจากสวรรค์ ทำให้นางนึกถึงเขาได้ไม่ยาก

ซูจื่ออวี๋กล่าวว่า “หม่อมฉันถวายบังคมอ๋องฉิน ทักทาย…ท่านหมอโม่”

โม่ซุนเลิกคิ้ว บางครั้งเขาก็ประหลาดใจเล็กน้อย อย่างหนึ่งคือซูจื่ออวี๋รู้จักเขา และอีกอย่างคือคนที่จวินมู่เหนียนขอให้เขารอก็คือคุณหนูสามจวนเสนาบดีซู

นี่……