ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 132

ซิวขุยหยักหน้าตอบ “ฮูหยินไม่ได้ขัดขวาง แต่ฮูหยินให้เทียบอนุญาตกับท่านและอนุหยางเช่นเดียวกัน ไม่รู้ว่าอนุหยางออกจากจวนไปทำไม”

ซูจื่ออวี๋ยกยิ้ม ไม่ว่านางจะทำอะไรก็ดูไม่ใช่เรื่องดีทั้งนั้น

แต่นางไม่ได้กังวลใจแต่อย่างใด เพราะฮูหยินซูได้เข้าสู่กระดานเกมหมากรุกของนางแล้ว ดังนั้นนางจึงทำได้เพียงเดินตามเกม

ซูจื่ออวี๋เปิดหน้าต่างและรินชาซานจางและใส่บ๊วยเปรี้ยวทั้งหมดลงในขวด จากนั้นลุกขึ้นพร้อมกับเทียบในมือและพูดว่า “ไปกันเถอะ พวกเราไปยังที่นัดหมายกัน”

วันนี้นางเดินเดินออกทางประตูใหญ่ นางจึงสามารถพาสาวใช้ของนางไปด้วยได้

เมื่อเจ้านายและคนรับใช้เดินไปที่ประตูจวนเสนาบดี คุณหนูใหญ่อย่างซูจื่อหยวนและคุณหนูรองซูจื่อเยียนกำลังยืนอยู่ที่ประตูจวนด้วยท่าทางที่กำลังรอซูจื่ออวี๋อย่างชัดเจน

ซูจื่ออวี๋เลิกคิ้วขึ้นและเดินออกมาอย่างสง่างาม

ซูจื่อเยียนเดินเข้ามาขวางอยู่ตรงหนเของซูจื่ออวี๋เอาไว้และถามขึ้นมา “ทำไมฝ่าบาทฉินอ๋องถึงได้มาเชิญเจ้า?”

เปิดปากก็ถามออกมาแม้แต่คำว่าน้องก็ยังไม่เรียก แค่เห็นว่าฉินอ๋องมาเพื่อเชิญซูจื่ออวี๋ก็ทำให้ซูจื่อเยียนโกรธมากจนนางแทบเสียสติ

ซูจื่ออวี๋หัวเราะเยาะ “พี่รอง ฝ่าบาทฉินอ๋องมาเชิญข้าทั้งที ท่านควรจะดีใจไม่ใช่หรือ?”

ซูจื่อเยียนพูดออกมาอย่างแข็งกร้าว “ข้าต้องมีความสุขอะไร?” นางโมโหจะบ้า!

ซูจื่ออวี๋เลิกคิ้วขึ้นและพูดว่า “เพราะถ้าฉินอ๋องไม่มาเชิญข้า ก็อาจจะเป็นไปได้ว่าอ๋องรองจะมาเชิญข้า หรือว่าท่านพี่อยากเห็นว่าฝ่าบาทรองกับข้าออกไปด้วยกัน?”

ประโยคหนึ่งจุดประกายไฟโทสะในใจของซูจื่อเยียนออกมา ซูจื่อเยียนง้างมือขึ้นหมายจะฟาดมันลงไปแต่กลับถูกซูจื่ออวี๋คว้ามือของเธอเอาไว้