ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 160

เว่ยคงชิงไม่พอใจ พูดอย่างโมโห

“นังเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม อย่าได้พูดจาสามหาว ผลข้างเคียงจากหญ้าหลงหยาง ขอเพียงรักษาโดยวิธีระบายความร้อน หลังจากเจ็ดวัน จะสามารถหายเป็นปกติได้”

ซูจื่ออวี๋ทำหน้าอมยิ้ม บอกว่า

“โอ้? จากนั้นเจ็ดวันหรือ ท่านจะเอาสิ่งใดมารับประกัน? หัวของท่านหรือ? ไม่ทราบว่าหัวของหมอหลวงเว่ยจะสามารถชดเชยความเสียหายของท่านอ๋องรองได้หรือไม่?”

เว่ยคงชิงกำลังจะตอบโต้ แต่กลับได้ยินจวินมู่หลานเอ่ยขึ้น

“พอแล้ว! ทะเละาอะไรกัน! ซูจื่ออวี๋ เจ้าว่าเจ้าแก้พิษได้ แล้วข้าจะเชื่อเจ้าได้อย่างไร เจ้าจะเอาอะไรมารับประกัน?”

ซูจื่ออวี๋เอ่ยปากโดยไม่ต้องคิด

“ผู้ที่ใกล้ชิดกับหม่อมฉันที่สุดก็คือท่านพ่อกับท่านแม่ ตอนนี้ท่านแม่เสียไปแล้ว ขณะนี้หม่อมฉันของใช้หัวของท่านพ่อเป็นประกัน ขอเพียงท่านอ๋องรองเชื่อฟังหม่อมฉัน หม่อมฉันย่อมทำให้พิษบนตัวท่านอ๋องหายไปได้แน่นอน”

เสนาบดีซูที่ยืนอยู่อีกข้างใบหน้ากระตุก เขาแทบอยากจะตัดสัมพันธ์พ่อลูกกับซูจื่ออวี๋ซะเดี๋ยวนี้

นังหนูคนนี้มันคิดไว้อย่างดิบดี หากสำเร็จแล้วนางได้รับรางวัล หากผิดพลาดก็ให้ผู้เป็นพ่อรับโทษหรือ?

ฮ่องเต้เจาเหวินมองซูเหวินเฟิงที่สีหน้าบิดเบี้ยว กลับรู้สึกอยากจะหัวเราะ

ฮ่องเต้เจาเหวินหันมองฮองเฮา ฮองเฮารับรู้ได้ทันที บอกว่า

“ซูจื่ออวี๋ เช่นนั้นอย่าได้รอช้า รีบไปช่วยฮวายหยวนถอนพิษเร็ว”

ซูจื่ออวี๋หันมาคุกเข่าให้ฮ่องเต้และฮองเฮา “ฝ่าบาท ฮองเฮา หม่อมฉันยังมีเรื่องขอร้องเพคะ”

ฮองเฮาเอ่ยถาม

“จะขอร้องเรื่องอะไร?”

ซูจื่ออวี๋พูดต่อ

“วิธีการแก้พิษของหม่อมฉัน แตกต่างจากผู้อื่น บางทีอาจจะดูผิดแผกไปบ้าง หรืออาจน่าตกใจไปบ้าง ดังนั้นหม่อมฉันหวังว่าจะได้รับการอภัยจากองค์ฮ่องเต้และฮองเฮา ไม่ว่าหม่อมฉันจะทำอะไร ล้วนสามารถอภัยให้ได้ อีกอย่าง ภายหน้าท่านอ๋องรองก็ห้ามเอาเรื่องนี้มาคิดบัญชีทีหลังเพคะ”

ทุกคนต่างสนอกสนใจ ภายหน้าไม่อาจคิดบัญชีทีหลัง ตกลงซูจื่ออวี๋จะทำสิ่งใดกันแน่?

……