ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 161

เมื่อองค์ฮองเฮาได้ยินว่าจวินมู่หลานเห็นด้วย จึงบอกซูจื่ออวี๋

“ซูจื่ออวี๋ เจ้าสามารถถอนพิษให้ท่านอ๋องรองได้แล้ว”

ซูจื่ออวี๋รีบตอบรับ

“หม่อมฉันรับบัญชา”

ซูจื่ออวี๋ยืนขึ้น นางเดินไปในระยะที่ห่างจากจวินมู่หลานสามก้าว นางทำท่าครุ่นคิดจากนั้นหันมองรอบด้าน ความสนใจของทุกคนอยู่ที่ซูจื่ออวี๋ เพราะอยากรู้ว่านางจะทำสิ่งใดกันแน่

ทันใดนั้นซูจื่ออวี๋หันมองอ๋องแปดจวินมู่เยว่ นางยิ้มแล้วบอกว่า

“ท่านอ๋องแปด หม่อมฉันขอความช่วยเหลือจากท่านได้หรือไม่เพคะ?”

จวินมู่เยว่ลุกขึ้นอย่างดีใจ เขากลัวจะไม่มีเรื่องสนุกนะสิ

จวินมู่เยว่วิ่งมาตรงหน้าซูจื่ออวี๋ บอกว่า

“คุณหนูซูต้องการให้ข้าช่วยเรื่องใดหรือ? ขอเพียงเป็นประโยชน์กับพี่รอง ข้ายอมบุกน้ำลุยไฟโดยไม่อิดออด!”

ทุกคนอดหัวเราะไม่ได้ ใครจะไม่รู้ว่าอ๋องฉินกับอ๋องแปด ไม่ถูกกับอ๋องรองและอ๋องสี่เหมือนน้ำกับไฟ

สีหน้าของอ๋องแปดแสดงออกเต็มที่ว่ามีความสุขบนความทุกข์ จะหวังดีกับอ๋องรองได้อย่างไร

ซูจื่ออวี๋หัวเราะบอกว่า

“ไม่ต้องยุ่งยากขนาดนั้น แต่ว่าวิธีถอนพิษชนิดนี้อาจจะเจ็บเล็กน้อย หม่อมฉันกลัวท่านอ๋องรองทนไม่ไหว หวังว่าท่านอ๋องแปดจะช่วยสกัดจุดให้ท่านอ๋องรอง เพื่อไม่ให้พระองค์เจ็บปวดแล้วดิ้นไปดิ้นมา

เมื่อได้ยินว่าเจ็บเล็กน้อย จวินมู่เหนียนกลับโล่งอก เขาเป็นลูกผู้ชาย จะทนกับความเจ็บปวดไม่ได้เชียวหรือ แต่เขาไม่ยอมให้จวินมู่เยว่แตะต้องเขา หันไปหาจวินมู่ฉง บอกว่า

“น้องสี่ เจ้ามานี่”

จวินมู่ฉงพยักหน้า เขายื่นมือแล้วสกัดจุดสองที สกัดจุดของจวินมู่หลานเอาไว้ ทำให้เขาขยับไม่ได้ และร้องออกมาไม่ได้

ซูจื่ออวี๋หันมองจวินมู่ฉง แล้วหันมองจวินมู่เยว่ จวินมู่เยว่เข้าใจทันที ซูจื่ออวี๋ไม่ได้ให้เขาออกมาสกัดจุด แต่ให้เขาออกมาจับตาดูจวินมู่ฉงไว้ต่างหากล่ะ

ไม่รู้ว่ายัยเด็กคนนี้มีวิชามารอะไรอีก

จวินมู่เยว่ดีใจจนเนื้อเต้น เขาแอบเข้าไปยืนข้างจวินมู่ฉงอย่างแนบเนียน