ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 167

เสนาบดีซูขมวดคิ้ว

“หยวนเอ๋อร์ เจ้าเป็นพี่สาวคนโต เจ้าน่าจะเข้าใจ ทำเพื่อบรรลุเป้าหมายกับทำตามอำเภอใจ อย่างไหนสำคัญกว่า”

ซูจื่อหยวนกับซูจื่ออวี๋ล้วนเข้าใจในสิ่งที่เสนาบดีซูพูด ความหมายของเสนาบดีคือ ซูจื่อหยวนเข้าหาจวนอ๋องฉิน แทบไม่มีทางชนะเลย

แต่ซูจื่อหยวนเป็นบุตรสาวคนโตของจวนเสนาบดี หากเจ้าหาท่านอ๋องสี่ รับรองว่าสำเร็จแน่นอน

หนึ่งเพราะท่านอ๋องสี่หมกมุ่นในเรื่องสตรี และซูจื่อหยวนงดงามโดดเด่น

สองคือความสัมพันธ์ของจวินมู่หลานกับซูจื่อเยียนแน่นอนแล้ว อ๋องสี่จวินมู่ฉงกับจวินมู่หลานเกิดจากแม่คนเดียวกัน จวินมู่หลานมีใจอยากดูแลจวนเสนาบดี จวินมู่ฉงก็ต้องทำตามใจพี่รองของเขาอยู่แล้ว

ส่วนข้อสามนั้น...

สามก็คือท่านอ๋องฉินไม่สนใจซูจื่อหยวนแม้แต่น้อย กลับให้ความเอ็นดูซูจื่ออวี๋เป็นพิเศษ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ซูจื่อหยวนจะหาเรื่องใส่ตัวทำไม จะทำให้เสียโอกาสในการได้กลายเป็นพระชายาท่านอ๋องสี่เปล่าๆ

ซูจื่อหยวนหลุบตาลงต่ำ พยักหน้าเชื่องช้า ไม่รู้ว่านางได้ฟังสิ่งที่เสนาบดีซูพูดหรือไม่

——

ประตูทางเข้าวัง

รถม้าของตระกูลซู จอดอยู่ที่ทางเข้าประตูวังหนึ่งก้านธูปแล้ว คนอื่นต่างทยอยเข้าวังหมดแล้ว มีเพียงพวกเขาที่ยังรอซูจื่อเยียนอยู่

ถึงอย่างไรก็เป็นลูกสาวตระกูลซู จึงต้องเข้าวังไปพร้อมกัน แต่ซูจื่อเยียนไปหาท่านอ๋องรองตั้งแต่เมื่อคืนยังไม่กลับมา นัดกันแล้วว่าวันนี้เจอกันที่ประตูทางเข้าวัง แต่นานขนาดนี้แล้วทำไมยังไม่มาอีก

ซูจื่อหยวนรู้สึกหงุดหงิด หากไม่ใช่เพราะน้องสาวไร้ยางอายของนางปีนขึ้นเตียงท่านอ๋องรอง ท่านพ่อของนางคงไม่ทำเหมือนซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง ยัดเยียดนางให้กับท่านอ๋องสี่เช่นนี้

ซูจื่ออวี๋กลับไม่ได้รู้สึกอะไร นางพิงอยู่ในรถม้าแล้วหลับตาลง ทำให้ไม่รู้ว่าคิดสิ่งใดอยู่

เมื่อจวนจะได้เวลาเริ่มการแข่งขันแล้ว ซูจื่อเยียนถึงได้มาเอาป่านนี้

เสนาบดีเห็นแต่ไกลว่าซูจื่อเยียนกำลังเดินตัวลอยมาทางโน้น เดิมทีเสนาบดีอยากจะตำหนินาง แต่เมื่อเห็นจวินมู่หลานที่ตามหลังมาด้วย กลับรีบเปลี่ยนสีหน้าทันที

“เยียนเอ๋อร์ ทำไมถึงเพิ่งมา ไม่รู้จักกาลเทศะ หากไปสายแล้วจะทำอย่างไร”