“ฝ่าบาทเสด็จ! ฮองเฮาเสด็จ...” ขันทีเอ่ยเสียงดัง ทุกคนจึงรีบคุกเข่าลง
ขณะที่ฮ่องเต้เดินผ่านตระกูลซู ซูจื่ออวี๋อดขมวดคิ้วไม่ได้ นางพบว่ากลิ่นยาพิษบนตัวฝ่าบาท จางลงไม่น้อย
หรือว่าโม่ซุนเริ่มถอนพิษให้ฮ่องเต้แล้วหรือ?
ซูจื่ออวี๋เงยหน้ามองไปที่ตำแหน่งของจวินมู่เหนียน พบว่า ตำแหน่งที่นั่งของจวินมู่เหนียนว่างเปล่า มีเพียงอ๋องแปดจวินมู่เย่วนั่งอยู่คนเดียว
เอ๊? น่าแปลก เขาไปไหน?
“ลุกขึ้น!” เสียงของฮ่องเต้ หยุดความสงสัยของซูจื่ออวี๋ จากนั้นทุกคนต่างนั่งลง
ฮองเฮาไม่รอช้า เอ่ยปากพูดถึงหัวข้อการแข่งขันในวันนี้ “วันนี้ ข้าอยากจะดูฝีมือเฉพาะตัวของเด็กๆพวกนี้ กฏเหมือนกับเมื่อวาน!”
เมื่อฮองเฮาพูดจบ นางหันไปมองซูจื่ออวี๋ หัวใจซูจื่ออวี๋กระตุกวาบ รีบหันไปทางอื่น นางไม่อยากเป็นคนแรก
ฝีมือเฉพาะตัวของนาง ล้วนอยู่ที่สร้างยาพิษแก้ยาพิษทั้งหมด นางรู้สึกว่าฮองเฮาคงไม่อยากดูสักเท่าไหร่
ยังโชคดีที่องค์ฮองเฮายังไม่ทันเอ่ยปาก อานเป่ยเยว่ที่ชอบทำตัวโดดเด่นก็ลุกขึ้นซะก่อน บอกว่า
“เรียนฮองเฮา ให้หม่อมฉันก่อนก็ได้เพคะ หม่อมฉันเป็นลูกหลานแม่ทัพ ไม่เหมือนกับคุณหนูพวกนี้ ที่อิดๆออดๆ”
อานชินอ๋องหัวเราะบอกว่า
“เยว่เอ๋อร์ อย่าเสียมารยาท”
ฮองเฮายิ้มบอกว่า
“ไม่เป็นไร เยว่เอ๋อร์เป็นคนไร้เดียงสา ฝ่าบาทกับข้า ชอบนิสัยเถรตรงของนาง”
ฮ่องเต้เจาเหวินพยักหน้าหัวเราะ
“เจ้าจะแสดงฝีมือเฉพาะตัวอย่างไร? หวดแส้คงไม่ได้นะ ต้องตรงตามหัวข้อ”
อานเป่ยเยว่เอ่ยปาก
“เรียนฝ่าบาท หม่อมฉันเขียนตัวอักษรเพคะ”
……
ผ่านไปสักครู่พวกนางกำนัลนำชุดเขียนอักษรออกมา แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนตะลึงคือ อานเป่ยเยว่ใช้ทั้งสองมือเขียน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายานักปรุงพิษ
รอการอัพเดตอยู่นะคะ...
สนุกมาก รออ่านทุกวัน แต่ลงแค่วันละ 2 ตอน ฮือออออ...
จะเจอไหมนะ...
รอตอนต่อไปค่าาา ลงเยอะๆนะคะ สนุกมากจริงๆ...
หมิงโหลวคือใครกันระ...