ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 171

ซูจื่ออวี๋มองผ่านผู้คนมากมาย หันไปมองจวินมู่เหนียนที่ไม่ได้เบียดเสียดเข้ามา จวินมู่เหนียนเองก็เงยหน้ามองซูจื่ออวี๋ เมื่อทั้งสองสบตากัน รู้สึกว่าทุกสิ่งรอบตัวเหมือนว่างเปล่าไปหมด !

ซูจื่ออวี๋ยักคิ้ว ถามเขาด้วยสายตาว่า

(“เป็นอย่างไร?”)

จวินมู่เหนียนหัวเราะ ใช้สายตาตอบว่า

(“ใช้ได้”)

การตอบโต้ของทั้งสองไม่ได้เป็นที่สนใจ แต่จวินมู่หลานกลับเห็นเข้า

จวินมู่หลานโกรธจนเกือบจะบีบจอกเหล้าในมือจนแหลก เขาแอบสาบานอยู่ในใจ ต้องได้ตัวซูจื่ออวี๋มาให้ได้ และต้องให้ซูจื่ออวี๋มีชีวิตอยู่ภายใต้เงาของเขาตลอดชีวิต

คนที่โกรธเหมือนจวินมู่หลาน ยังมีอานเป่ยเยว่ที่ถูกแย่งความโดดเด่นไป

เมื่อเห็นทุกคนชื่นชมซูจื่ออวี่ อานเป่ยเยว่เกือบจะนั่งไม่ติด อยากจะเข้าไปข่วนให้หน้าของซูจื่ออวี๋เละ

แต่ฮ่องเต้เจาเหวินประกาศผลไปแล้ว นางจึได้แต่กล้ำกลืนฝืนทน เก็บความแค้นเอาไว้ในใจ

เมื่อเห็นลูกสาวตัวเองหน้าขาวซีด พระชายาอานชินอ๋องพูดเสียงต่ำ

“ยิ่งนางปีนขึ้นไปสูงเท่าใด ตกลงมายิ่งเจ็บมากเท่านั้น !”

อานเป่ยเยว่พ่นลมหายใจออกมา จากนั้นหันไปพยักหน้าให้พระชายาอานชินอ๋อง

……

ในจำนวนสามสิบคน ตอนนี้คัดเหลือสิบห้าคนเท่านั้น ในรอบต่อไปเป็นการแข่งขันรอบสุดท้าย

ซูจื่ออวี๋จับไปที่กระดาษตรงเอวของนาง แล้วหลุบตาลงต่ำ ในหัวของนางกำลังคิดวิธีรับมือ

ฮองเฮาหันมองฮ่องเต้เจาเหวิน หัวเราะบอกว่า