ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 201

ฮองเฮาหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมา พลางเช็ดรอยแดงบนใบหน้าของนางเบาๆ แล้วพูดขึ้นมาว่า “ในบรรดาลูกชายทั้งหมด จิ่งเหิงเป็นที่โปรดปรานของฝ่าบาท ให้เยว่เอ๋อร์แต่งงานกับจิ่งเหิงไม่ดีหรือ? แม่ของจิ่งเหิงก็คือจวงเสียนเฟย เป็นสนมที่ได้รับความโปรดปรานจากฝ่าบาทมากเหมือนกัน แม้ว่าครอบครัวสกุลเดิมจะเป็นพ่อค้า แต่ก็ครอบครองพื้นที่ด้านหนึ่ง มีความมั่งคั่งจนไร้ที่เปรียบในแคว้น นอกจากนี้ พี่ชายของเขายังอ๋องฉินมีอำนาจควบคุมทหารม้าครึ่งหนึ่งในตงโจว ไม่ว่าอย่างไรจิ่งเหิงก็เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดไม่ใช่หรือ?”

จิ่งเหิงก็คือชื่อเล่นของอ๋องสิบ

พระชายาอานชินอ๋องมองไปที่อานเป่ยเยว่ด้วยความลำบากใจ จริงๆ แล้วในใจของพระชายาอานชินอ๋องก็เห็นด้วยกับสิ่งที่ฮองเฮาตรัสมา นางอายุมากกว่าเพียงหนึ่งปี จึงไม่นับว่าเป็นช่องว่างมากนัก

แต่เมื่อเทียบกับการแต่งงานที่เหมาะสมแล้ว พระชายาอานชินอ๋องก็หวังว่าลูกสาวของนางจะได้แต่งกับคนที่ตัวเองชอบ

พระชายาอานชินอ๋องครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็พูดว่า “ฮองเฮาเพคะ จริงๆ แล้วอ๋องฉินเองตอนนี้ก็มีแค่พระชายารองเพียงคนเดียว อย่างไรก็ต้องเลือกพระชายาเอกไม่ใช่หรือเพคะ?”

ฮองเฮาโบกมือให้จิ่นซิ่ว ก่อนจะมองไปที่อานเป่ยเยว่อีกครั้ง

พระชายาอานชินอ๋องเข้าใจ จึงให้อานเป่ยเยว่ออกไปรอข้างนอก

...

ฮองเฮาและพระชายาอานชินอ๋องอยู่ในห้องกันตามลำพัง ไม่รู้ว่าพูดอะไรกัน หลังจากนั้นหนึ่งก้านธูป พระชายาอานชินอ๋องก็เดินออกจากห้องบรรทมของฮองเฮาด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีนัก

หลังจากเห็นเช่นนั้นแล้ว อานเป่ยเยว่รีบเข้าไปถามว่า “ท่านแม่ ฮองเฮาว่าอย่างไรบ้างเจ้าคะ? ข้าไม่ต้องแต่งงานกับเด็กที่ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมอย่างจวินมู่เหยียนแล้วใช่หรือไม่”

พระชายาอานชินอ๋องก็ตำหนิเสียงเบา “หุบปาก อย่าพูดไร้สาระ”

“ท่านแม่ ท่านคงไม่ได้เห็นด้วยใช่หรือไม่?” อานอานเป่ยเยว่กรีดร้องกล่าวว่า “ข้าไม่ยอม ข้าไม่ยอม ข้าจะแต่งงานกับพี่หลานซี ไม่แต่งกับใครทั้งนั้น”