ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 215

ซูจื่ออวี๋มึนงง ที่นี่? ที่นี่หมายถึงที่ใด?

ซูจื่ออวี๋หันมองด้านหลัง พบว่าตัวเองเดินมาถึงหน้าประตูทางเข้าหอแปดสมบัติ

ให้ตายสิสรรค์ นางไม่ได้จะมาหาจวินมู่เหนียนเลยนะ นางแค่อยากหาร้านเครื่องประดับที่เชื่อถือได้ แต่กลับเดินมาที่ร้านอัญมณีหลิงหลงโดยไม่รู้ตัว

ซูจื่ออวี๋เม้มปาก บอกว่า

“ข้า...ข้าก็แค่...”

“ซื้อสินเดิมหรือ?” ทั้งที่น้ำเสียงของจวินมู่เหนียนราบเรียบ แต่ซูจื่ออวี๋ฟังแล้วอดหูร้อนขึ้นมาไม่ได้

เขาเข้าใจผิดหรือไม่ นึกว่านางรีบร้อนอยากออกเรือนขนาดนั้นเชียวหรือ?

เห็นซูจื่ออวี๋ไม่ตอบ จวินมู่เย่วหัวเราะบอกว่า

“พี่เจ็ด ท่านดูสิ คนเขาพูดกันว่าดูออกไม่เปิดโปง ท่านไม่เห็นหรือหน้าของซ้อเจ็ดแดงหมดแล้ว”

ซ้อ...ซ้อเจ็ดหรือ?

เดิมทีก็ไม่ได้เขินนัก แต่เมื่อถูกเรียกเช่นนี้ ทำให้นางเขินขึ้นมาจริงๆอย่างอดไม่ได้

ริมฝีปากของซูจื่ออวี๋ขยับอย่างอึดอัด กำลังคิดว่าจะอธิบายอย่สงไรดี ถึงจะทำให้จวินมู่เหนียนไม่เข้าใจความหมายของนางผิดไป

แต่จวินมู่เหนียนกลับไม่เปิดโอกาสให้นางได้อธิบาย บอกว่า

“ไม่จำเป็นต้องซื้อสิ่งใด” เพราะจวนอ๋องฉินของเขามีครบทุกอย่าง

ทว่าเมื่อคำพูดนี้เข้าไปในหูของซูจื่ออวี๋ ความหมายกลับกลายเป็นอีกอย่าง (เจ้าไม่จำเป็นต้องซื้อสิ่งใด เพราะพวกเราแต่งกันในนามเท่านั้น)

ซูจื่ออวี๋อดไม่ได้จึงกลอกตา จากนั้นพูดอย่างไม่สบอารมณ์

“ข้าไม่ได้มาหาท่านอ๋อง ข้าเพียงแต่ผ่านมาเท่านั้น อีกอย่าง ข้าไม่คิดจะซื้อสินเดิม เพราะข้าไม่มีเงิน หากท่านอ๋องไม่มีธุระใดแล้ว ข้าขอตัวก่อน”

ซูจื่ออวี๋จับข้อมือของชิวขุยแล้วหันหลังจากไปทันที

เมื่อเห็นแผ่นหลังที่จากไปของซูจื่ออวี๋ จวินมู่เหนียนสับสนอย่างเห็นได้ชัด เขาพูดผิดไปหรือ? เหตุใดซูจื่ออวี๋จึงดูเหมือนโกรธเคือง?

จวินมู่เย่วที่ยืนอยู่ข้างกันกระเดาะปาก แล้วตบบ่าจวินมู่เหนียน บอกว่า