ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 243

เมื่อเห็นว่าสีหน้าของจวินมู่เหนียนแย่ลงเรื่อยๆ จวินมู่ฉงก็ยิ้มอย่างดุร้าย “ทำไมล่ะน้องเจ็ด ไม่ไพเราะหรือ? ไอ๊โย ดูจากความจำของข้าแล้ว สองขาของน้องเจ็ดพิการ เกรงว่าจะยังไม่เคยได้ลิ้มลองสตรีสินะ วันนี้พี่สี่จะสอนเจ้าให้ ผู้หญิงน่ะ ปากไม่ตรงกับใจ เวลานางบอกให้ช้า ก็หมายความว่าเจ้าต้องเร็ว ถ้านางบอกให้หยุด แสดงว่าให้เจ้าขยับ นางบอกว่าไม่ต้องก็แสดงว่าต้อง...ขยับ...ให้เร็ว ฮ่าๆๆๆๆๆ”

จวินมู่ฉงก็พูดแต่คำหยาบคายและสกปรกออกมา ความโกรธแค้นของจวินมู่เหนียนได้มาถึงขีดจำกัดแล้ว

แต่ถึงแม้จะมีความโกรธในใจ จวินมู่เหนียนก็ไม่ได้ตะคอก เขาเพียงพูดด้วยน้ำเสียงเฉยชา “แตะของของข้า ก็ต้องตัวชดใช้ราคาให้ดี”

เสียงของจวินมู่เหนียนจบเขาก็กดรถเข็น เตรียมจะยืนขึ้น

เขาไม่อาจรับความอัปยศอดสูเช่นนี้ได้ และยิ่งไม่อยากจะคิด หลังจากซูจื่ออวี๋แปดเปื้อน จะทำอย่างไรต่อไป

เขาไม่เชื่อว่าซูจื่ออวี๋จะเต็มใจทำเรื่องเช่นนี้กับจวินมู่หลาน นางต้องถูกลอบวางแผนเป็นแน่

เขาต้องช่วยนาง ต้องพานางออกไป จากนั้น...

ก็ฆ่าทุกคนที่ทำร้ายนาง

อายสังหารบนร่างกายของจวินมู่เหนียนนั้น ทำให้เซวียนชางรู้สึกหวาดกลัว เซวียนชางอดเตือนไม่ได้ “ท่านอ๋อง ใจเย็น ใจเย็นก่อนพ่ะย่ะค่ะ”

ใจเย็นรึ?

เขาไม่มีทางใจเย็นได้แล้ว

ทันใดนั้นเสียงแกรกก็ดังขึ้น พนักวางแขนของรถเข็นถูกจวินมู่เหนียนกดจนหัก ตอนนี้จวินมู่เหนียนอยากจะยืนขึ้น เซวียนชางเองก็เผยใบหน้าที่ดุร้าย วันนี้คนที่เห็นท่านอ๋องยืนได้ต้องตายให้หมด

หากพวกเขาไม่ตาย คนที่ตายก็คือท่านอ๋องเอง

ขณะที่ไอสังหารได้แผ่ออกมาทั่วร่างของจวินมู่เหนียน ขณะที่จวินมู่ฉงกำลังกำดาบในมือแน่น ขณะที่พลธนูเล็งธนูไปที่จวินมู่เหนียน ขณะที่เสียงของชายหญิงในห้องที่กำลังมีความสุขกำลังดังลั่นไปทั่ว

จวินมู่เหนียนลุกขึ้นมาอย่างฉับพลัน ทำให้ทุกคนมองเขาอย่างตะลึง ท่านฉินอ๋องไม่ได้พิการหรือ?