หลังจากนั้นเพียงครู่เดียวกล่องอาหารก็ถูกยกเข้ามา เว่ยคงชิงดมมันอย่างระมัดระวังและปิดทั้งจมูกทั้งปากของเขาทันที แต่เขาไม่ได้กลิ่นหอมหวานนั้น มันมีแค่เพียงกลิ่นของอาหารเท่านั้น ผ่านไปสักพัก เว่ยคงชิงก็ไม่รู้สึกถึงความผิดปกติใด
เว่ยกงชิงเอ่ยออกมา “คนที่ใช้พิษนี้ฝีมือสูง พิษประเภทนี้หายไปในอากาศได้อย่างรวดเร็ว ตอนนี้กล่องอาหารนี้ไม่มีพิษอยู่แล้ว”
ฮูหยินซูตบโต๊ะด้วยความเกรี้ยวกราด “นางโดนพิษจริงๆ ท่านพี่ถอนพิษได้หรือไม่?”
เว่ยคงชิงถอนหายใจและพูดว่า “หากยังมีพิษตกค้างอยู่กับกล่องอาหาร ข้าสามารถที่จะจัดยาแก้พิษให้ได้ แต่ตอนนี้บนกล่องอาหารไม่มีพิษหลงเหลืออยู่แล้ว มันยากที่จะแก้ อย่างไรเสียมันก็มีพิษมากมายนับไม่ถ้วนที่ทำให้รู้สึกคัน ถ้าหากใช้ยาผิดตัว เกรงว่าจะมีผลร้ายต่อร่างกาย”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้แล้ว เว่ยคงชิงมองไปยังฮูหยินซูด้วยความสงสัยใครรู้ “ใครมันบังอาจใช้พิษนี้กับเยียนเอ๋อร์? และฝีมือทำไมร้ายกาจเช่นนี้?”
ใคร?
หรือจะไม่ใช่ซูจื่ออวี๋นั่น?
ฮูหยินซูจมเข้าไปอยู่ในความคิดของตนเกี่ยวกับสิ่งที่ซูจื่ออวี๋ได้พูดไว้
“ข้าเป็นคนดีสวรรค์จึงเมตตา ถ้าอย่างนั้นนางก็คงจะเป็นสิ่งตรงกันข้าม”
ทันใดนั้นฮูหยินซูก็เปิดตากว้างขึ้นมาทันทีและเข้าใจจุดสำคัญของเรื่องนี้ ซูจื่อเยียนวางยาพิษซูจื่ออวี๋ ซูจื่ออวี๋ได้ซ้อนแผนนาง แต่ซูจื่ออวี๋ไม่ได้หมายจะเอาชีวิตซูจื่อเยียน นางต้องการแค่เพียงถูกปล่อยตัวออกจากคุก ดังนั้นจึงใช้พิษที่ไม่ถึงกับตายพวกนี้
นังเด็กแพศยานั่นวางแผนดีจริงๆ ทำให้จวนของอานชินอ๋องไม่พอใจและยังอยากให้จวนเสนาบดีออกหน้ามาปกป้องนาง หรืออยากจะไว้ชีวิตนางจริงๆ?
หรืออยากจะไว้ชีวิตนางจริงๆ?
ก่อนที่ฮูหยินซูจะคิดได้อย่างกระจ่างก็มีเสียงรายงานดังมาจากประตู “ฮูหยิน ” "ท่านผู้หญิง นายท่านมาแล้ว"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายานักปรุงพิษ
รอการอัพเดตอยู่นะคะ...
สนุกมาก รออ่านทุกวัน แต่ลงแค่วันละ 2 ตอน ฮือออออ...
จะเจอไหมนะ...
รอตอนต่อไปค่าาา ลงเยอะๆนะคะ สนุกมากจริงๆ...
หมิงโหลวคือใครกันระ...