ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 347

เมื่อเห็นเช่นนี้หนานหยวนชิงก็พูดด้วยเสียงแผ่วเบา “หรัวเอ๋อร์ เจ้าเห็นหรือยัง เจ้าไม่ต้องลงมือ นางก็มีศัตรูอยู่แล้ว พวกเรารอดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นเงียบๆและรอซ้ำเติม”

หนานหยวนหรัวยกยิ้มมุมปากและตอบรับ “ท่านพี่วางใจ หรัวเอ๋อร์จะไม่วู่วาม”

คนฉลาดเปิดปาก คนโง่ลงมือ ในเมื่อสามารถดูการแสดงได้ เหตุใดต้องลงมือลำบากแสดงเอง?

เมื่อเห็นว่าหนานหยวนตอบรับ เขาจึงพยักหน้าอย่างพอใจ

และชายาอานชินอ๋องที่อยู่ตรงนั้นก็ได้พูดคุยกับบุตรสาวของตนอย่างเข้าขากัน

ชายาอานชินอ๋องถามว่า “แม่เด็กคนนี้ พูดอะไรครึ่งๆกลางๆ ทุกคนรออยู่ เจ้ามีความคิดอะไรดีๆให้ทุกคนสนุกสนานงั้นหรือ?”

อานเป่ยเย่วหัวเราะคิกคัก “ท่านแม่ เทศกาลตวนหยางในทุกปีต่างมีการแข่งขันเรือมังกร แต่การแข่งเรือมังกรมีแต่ชายหนุ่มเข้าร่วม เหล่าสตรีทำได้แค่รับชมความสนุก ทั้งเข้าร่วมไม่ได้ รางวัลก็ไม่มี ช่างน่าเบื่อจริงๆ”

พระนางฮองเฮาได้ฟังก็ได้เอ่ยเย้าขึ้นมา “ข้ารู้แล้ว เยว่เอ๋อร์อยากจะขึ้นมาระบำบนกลองปลุกมังกรงั้นหรือ?”

อานเป่ยเยว่กล่าวด้วยน้ำเสียงกระเง้ากระงอด “พระนางฮองเฮาอย่าเย้าหม่อมฉันสิเพคะ เยว่เอ๋อร์มีความสามารถแบบนั้นที่ไหนกัน! ความหมายของเยว่เอ๋อร์คือ เหตุใดสตรีเฉกเช่นเราจึงไม่สามารถแข่งขันได้? ยามที่ชนะก็สามารถจะได้รางวัลเฉกเช่นเดียวกับเหล่าชายชาตรีมิใช่หรือ? การแข่งขันเรือมังกรก็ได้รับพระมหากรุณาธิคุณจากฝ่าบาทแล้ว เช่นนั้นสตรีที่ชนะการแข่งขันก็ควรจะได้รับพระมหากรุณธิคุณจากพระนางฮองเฮาเช่นกันมิใช่หรือเพคะ? ”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ทุกคนในท้องพระโรงมีสีหน้าต่างกัน ผู้คนต่างรู้ใจของอานเป่ยเยว่ผู้นี้

นางมาเพื่อขอพระมหากรุณาธิคุณ ส่วนพระกรุณาธิคุณอันใด ยังต้องบอกอีกหรือ แน่นอนว่าต้องเป็นเรื่องตำแหน่งพระชายาของฉินอ๋อง

นางต้องการชนะการแข่งขันครั้งนี้ จากนั้นจะทูลขอพระราชทานการอภิเษกสมรสจากพระนางฮองเฮา!

ดวงตาของอานเป่ยเยว่วาววับ นางเอ่ยปากว่า “กราบทูลฮองเฮา การแข่งขันอย่างดนตรี หมากล้อมศิลปะแขนงเหล่านี้น่าเบื่อยิ่งนัก จะให้ขี่ม้ายิงธนูก็จะดูหยาบกระด้างไป วันนี้เป็นเทศกาลตวนหยาง เยว่เอ๋อร์มีสิ่งหนึ่งที่เหมาะกับเทศกาลนี้ ทั้งยังน่าสนุกเพคะ”

ฮองเฮาถามออกมาด้วยความสนอกสนใจอย่างมาก “หือ? ไหนเจ้าลองพูดมา”

อานเป่ยเยว่หันมองซูจื่ออวี๋ ถึงใบหน้าของนางจะมีรอยยิ้ม แต่แววตาของนางแสดงออกถึงการยั่วยุอย่างชัดเจน

นางกล่าวว่า “เช่นนั้นก็แข่ง…การถักด้ายอายุยืน นี่เป็นสิ่งที่สตรีทุกบ้านต่างทำได้” กล่าวอีกนัยหนึ่งสตรีทุกนางไม่มีข้อแก้ตัวที่จะไม่เข้าร่วม

เมื่อได้ยินคำตอบนี้ ทุกคนก็หัวเราะออกมา นี่มันง่ายมาก เกือบทุกคนทำได้เป็นแค่การแข่งขันธรรมดาๆ จะน่าสนใจได้อย่างไร