ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 349

เมื่อเห็นว่าซูจื่ออวี๋ไม่ได้ขัดขืน อานเป่ยเยว่จึงสั่งให้คนเตรียมของ หลังจากนั้นไม่นานเหล่าสตรีก็นั่งเต็มที่นั่งในท้องพระโรงหลงเถิง นอกจากนี้ยังมีด้ายและลูกปัดห้าสีอยู่ด้วย

ตามที่อานเป่ยเยว่ได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ สตรีทุกนางต้องปั่นด้าย สอดด้าย ร้อยลูกปัด และถักด้ายด้วยตัวเองโดยไม่มีใครช่วย

เวลาถูกกำหนดไว้ที่ครึ่งชั่วยาม เวลาถือว่าไม่สั้นไม่ยาว ในตอนที่ทุกคนต่างผลัดถ้วยคืนจอกก็ผ่านไปแล้วอย่างรวดเร็ว

โดยทั่วไปแล้วสตรีที่คุ้นเคยกับการทำจะสามารถถักได้สิบเส้นในเวลาครึ่งชั่วโมง และเด็กสาวอายุน้อยก็ยังสามารถถักได้สี่ถึงห้าเส้นในเวลาเช่นนี้

กติกาของการแข่งขันคือผู้ชนะจะได้รางวัลจากฮองเฮา ผู้ที่ได้ที่โหล่จะถูกลงโทษให้ดื่มสุรา ผู้ได้ที่หนึ่งทำได้กี่เส้น ผู้ที่ได้อันดับสุดท้ายก็ต้องดื่มตามจำนวนนั้น

หลังจากที่ตระเตรียมของเสร็จแล้ว สตรีรุ่นราวคราวเดียวกับอานเป่ยเยว่าก็ได้นั่งลงตามที่นั่งทีละคนเพื่อเตรียมถักด้ายอายุยืน

ภายใต้การจับตามองของทุกคน ซูจื่ออวี๋ยืนขึ้นด้วยความจำใจและเข้ามาสู่กลางท้องพระโรง

เมื่อเห็นซูจื่ออวี๋นั่งลง อานเป่ยเยว่ก็แสดงรอยยิ้มสำเร็จตามแผน นางหันไปมองฮ่องเต้และฮองเฮาก่อนจะพูดว่า “ฝ่าบาท พระนางฮองเฮา ทุกอย่างพร้อมแล้ว”

ฮ่องเต้เจาเหวินพยักหน้าและส่งสายตาให้ฮองเฮา

ฮองเฮายิ้มเล็กน้อยก่อนจะตรัสขึ้นมา “จิ่นซิ่ว เจ้าลงไปตัดสินให้พวกนาง”

นางกำนัลจิ่นซิ่วพยักหน้า “เพคะ หม่อมฉันรับคำสั่ง”

จิ่นซิ่วลงมายังกลางท้องพระโรงและถามขึ้นมา “เตรียมตัวกันพร้อมหรือยัง?”

ทุกนางพยักหน้า

อานเป่ยเยว่กลับไปประจำตำแหน่งของนางเช่นกัน นางมองไปยังจวินมู่เหนียน ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความมั่นใจ

แต่อย่างไรก็ตาม จวินมู่เหนียนไม่ได้มองนางแม้แต่น้อย สายตาของเขาจับต้องไปที่ซูจื่ออวี๋ตลอดตั้งแต่ต้น

แต่ของคนอื่นในวังยังคงอยู่ดี แต่อันที่อยู่ในมือของนางกลับขาด นี่มันหมายความว่ายังไง? นี่เป็นการบอกว่านางเป็นกาลกิณี เป็นคนนำโชคร้ายมาสู่เทศกาลตวนหยางและนำปัญหามาให้่กับฮ่องเต้เจาเหวิน!

ซูจื่ออวี๋มองดูเส้นไหมหักในมือด้วยความตกตะลึง นางคาดไม่ถึงว่าอานเป่ยเยว่จะโจมตีอย่างโหดเหี้ยมเพื่อที่จะเอาชีวิตของนาง

จวินมู่เหนียนที่เฝ้ามองซูจื่ออวี๋อยู่ พบว่าซูจื่ออวี๋ไม่ได้เคลื่อนไหวมาตั้งแต่แรก จวินมู่เหนียนรู้สึกงงงวยเล็กน้อย หรือว่าซูจื่ออวี๋ถักด้ายอายุยืนนี้ไม่เป็น?

“ว้าว พี่เจ็ดท่านดู ฝีมือของเป่ยเยว่จวิ้นจู่นั้นรวดเร็วมาก เพิ่งเริ่มได้ไม่นานก็ถักไปได้ถึงสามเส้นแล้ว” คำพูดของจวินมู่เยว่ขัดจังหวะความคิดของจวินมู่เหนียน

จวินมู่เหนียนหันไปมองดก็เห็นนิ้วทั้งสิบของอานเป่ยเยว่ขยับอย่างพริ้วไหว นางถักด้ายอายุยืนอย่างรวดเร็ว

ฝีมือคุ้นเคยเช่นนี้ ทั้งสามารถปั่นด้ายไปพร้อมกับถักแต่กลับไม่ส่งผลต่อการถักเลยแม้แต่น้อย อานเป่ยเยว่ผู้นี้เตรียมพร้อมมาอย่างชัดเจนและนางอาจฝึกฝนอย่างหนักมาเป็นเวลานาน

เมื่อมองไปที่ซูจื่ออวี๋ ดูเหมือนว่าจะไม่มีความคืบหน้า เกิดอะไรขึ้นกับนาง?