ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 372

ผู้คนที่อยู่นอกประตูไม่สามารถใช้คำว่าตกใจมาอธิบายได้อีกแล้ว แต่ละคนราวกับถูกฟ้าผ่า

จวินมู่เยว่หันไปมองโม่ซุนผู้ที่ถือหนังสือแต่ไม่ได้พลิกหน้าต่อไปเลย และถามด้วยวิธีแปลกๆ “เจ้าหมายความว่าอย่างไร...นั่งลง...บิดเอง?”

ทันใดนั้นก็เกิดเสียงดังปึก หนังสือในมือของโม่ซุนก็ตกลงไปที่พื้น

โม่ซุนโน้มตัวลงหยิบหนังสือแพทย์ขึ้นมาอย่างกระอักกระอ่วน เขาก้มลงหยิบทักษะการแพทย์ขึ้นมาแล้วพูดว่า “แค่กๆ ท่านอ๋องช่างกระปรี้กระเปร่าจริงๆ ข้า... ข้าไปรอข้างนอกดีกว่า”

เมื่อเห็นโม่ซุนวิ่งหนี จวินมู่เยว่ก็หันไปมองเซวียนชางอีกครั้ง

เซวียนชางตกใจจนรีบร้อนพูดว่า “ผู้ข้าน้อยไม่ได้ยินอะไรเลย”

มุมปากจวินมู่เยว่กระตุก นี่ไม่ใช่การอุดหูขโมยกระดิ่งหรือ?!

ขณะที่จวินมู่เยว่กำลังจินตนาการแปลกๆ ในใจ เสียงของหนานหยวนหรัวก็ดังมาจากชั้นล่าง

หนานหยวนหเอ่ยเสียงเคร่งขรึม “สมกับเป็นพวกสายเลือดชั้นต่ำที่ออกมาจากอนุจริงๆ เรื่องแบบนี้ก็ยังทำออกมาได้ ไม่สำรวมเลยสักนิด!”

เสียงของหนานหยวนหรัวดังมาก ราวกับว่านางตั้งใจอยากให้ทุกคนได้ยิน

จวินมู่เยว่ที่อยู่ชั้นบนก็ไม่พอใจทันที ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “องค์หญิง หยวนหรัวได้โปรดพูดให้กระจ่าง เรื่องแบบนี้ เป็นเรื่องแบบใดกันแน่?”