ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 424

“เพื่อเจ้าแล้ว ข้าทำได้ทุกอย่าง”

“เพื่อพระชายาแล้ว ไม่มีสิ่งใดที่ข้าทำไม่ได้”

คำพูดของจวินมู่เหนียนเป็นเหมือนคำสาปแช่งที่ดังสะท้อนอยู่ในหัวของซูจื่ออวี๋ซ้ำไปซ้ำมา

พวกมันกำลังกลืนกินหัวใจของซูจื่ออวี๋ สิ่งที่เรียกว่า “สติสัมปชัญญะ” ซูจื่ออวี๋เริ่มรู้สึกว่าไม่ได้สติมากขึ้นเรื่อยๆ หัวใจของนางเอนเอียงไปหาจวินมู่เหนียนอย่างควบุคมไม่ได้

ซูจื่ออวี๋ตกใจจนตัวสั่น ได้สติกลับมาทันที ในใจก็เตือนตัวเองว่า “ซูจื่ออวี๋ เจ้าตั้งสติหน่อยสิ ระหว่างเจ้ากับจวินมู่เหนียนมีการตกลงกัน ที่เขาทำเป็นโปรดปรานเจ้าอยู่ข้างนอกก็เพื่อช่วยเจ้า เป็นสัญญาที่พวกเจ้าตกลงไว้ เจ้าห้ามคิดมากเด็กขาด และห้ามเข้าผิด”

ซูจื่ออวี๋สูดหายใจเข้าลึกๆ ข่มกลั้นความหวาดกลัวที่มีอยู่เต็มอกเอาไว้

และในเวลานี้จวินมู่เหนียนยังโต้เถียงกับอานเป่ยเยว่อยู่

จวินมู่เหนียนเอ่ยว่า “ชุดนี้เป็นชุดพระราชทานไม่ผิด ในเมื่อเสด็จพ่อพระราชทานให้ข้าแล้ว เช่นนั้นก็เป็นของของข้า หากเจ้าคิดว่าข้าไปละเมิดกฎของแคว้นข้อไหน ก็ไปฟ้องต่อหน้าเสด็จพ่อเถอะ ข้าเองก็อยากจะดู เสด็จพ่อจะลงโทษข้าเพียงเพราะชุดตัวเดียวหรือไม่”

ทันทีที่เสียงของจวินมู่เหนียน เทียนชิงก็เข้าไปเข็นรถเข็นของจวินมู่เหนียนไปยังที่นั่ง

อานเป่ยเยว่ยังอยากจะพูดบางอย่างแต่กลับถูกอานเป่ยซานลากออกไป อานเป่ยซานขมวดคิ้วกล่าวว่า “ยังขายหน้าไม่พออีกหรือ? ทูตหนานเจียงก็ยังอยู่ที่นี่นะ”

อานเป่ยเยว่ที่ขุ่นเคืองมากไม่เพียงแต่หน้าแดงเท่านั้น แม้แต่เบ้าตาก็ยังแดงขึ้นอีกด้วย นางไม่เข้าใจ อ๋องฉินจวินมู่เหนียนที่ไม่เคยพูดจาดีกับสตรีใดๆ เลย เหตุใดถึงเหมือนถูกพิษของซูจื่ออวี๋ คอยปกป้องนางทุกที

เอ๋? ถูกพิษ?

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ สีหน้าของอานเป่ยเยว่ก็แย่ลง

ไม่ผิดแน่ ซูจื่ออวี๋ได้มีวิชาแพทย์ ไม่แน่นางอาจจะวางยาพิษที่สั่นไหวจิตใจของคนให้จวินมู่เหนียนก็ได้?