ซูจื่ออวี๋ถอนหายใจด้วยความโล่งอก นางรู้สึกดีใจที่สามารถรอดพ้นจากความตายได้ นางรีบพลิกตาลงจากเตียงแล้ววิ่งไปเปิดประตูอย่างเร่งรีบ จนไม่มีเวลาจัดเสื้อผ้าและทรงผมให้เรียบร้อย
ดังนั้นเมื่อประตูเปิดออก สิ่งที่โม่ซุนเห็นคือซูจื่ออวี๋ที่มีผมเผ้ากระเซิงและเสื้อผ้ายุ่งเหยิง
โม่ซุนตะลึงงันไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็เห็นจวินมู่เหนียนนั่งอยู่บนรถเข็นข้างหลังซูจื่ออวี๋ ใบหน้าของเขานิ่งเหมือนน้ำ จึงอดไม่ได้ที่จะยิ้มกระอักกระอ่วน “ข้า...ข้ามาผิดเวลาหรือ?”
จวินมู่เหนียนกลอกตาใส่โม่ซุนแล้วเอ่ยเสียงเย็นชา “หมอโม่ซุนมาส่งอะไรดึกดื่นแบบนี้?”
โม่ซุนยิ้มอย่างอ่อนโยน แล้วยกถุงสมุนไพรให้จวินมู่เหนียนดู ก่อนจะพูดว่า “แม่นางซูบอกยาที่แช่เท้าของท่านอ๋องมีหลายอย่างที่หายาก จึงให้ข้าช่วยหา และหาอยู่หลายวันถึงได้เจอ ข้าก็เลยแทบรอไม่ไหวอยากมาส่งทันที”
จวินมู่เหนียนตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วมองไปที่ซูจื่ออวี๋ด้วยความประหลาดใจ ไม่คิดว่านางจะปากไม่ตรงกับใจ นางยังห่วงใยเขาอยู่เสมอ
จวินมู่เหนียนถูจมูกอย่างรู้สึกผิดและลำบากใจ “ทำให้...ทำให้หมอโม่ลำบากแล้ว”
โม่ซุนยิ้ม แล้วส่งสมุนไพรให้ซูจื่ออวี๋ ก่อนจะพูดว่า “สมุนไพรตี้หวยนี้ต้องต้มน้ำอุ่นสามน้ำร้อนสาม น้ำอุ่นสายหมายความว่า ต้องใช้น้ำร้อนที่ไม่ลวกปาก ล้างสามครั้ง แล้วเอาไปตากให้แห้ง จากนั้นก็ใช้น้ำร้อนจัดๆ ต้มสามครั้ง แล้วเอาไปตากให้แห้ง พิษในสมุนไพรตี้หวยนี้จะออกมา จากนั้นก็สามารถนำมาทำเป็นยาได้ แล้วก็สมุนไพรหลงขุยนี้ ต้องบีบเจ็ดตากแปด...”
หลังจากได้ฟังคำพูดฉะฉานของโม่ซุนเกี่ยวกับวิธีการปรุงยา จวินมู่เหนียนก็พูดอย่างจนใจ “พวกเจ้าคุยกันไปก่อนนะ ข้ายังมีเรื่องที่ต้องจัดการ”
จวินมู่เหนียนมองซูจื่ออวี๋ ซูจื่ออวี๋ก็เบี่ยงหน้าหนีไม่สนใจเขา เห็นได้ชัดว่ายังโกรธ
จวินมู่เหนียนถอนหายใจอย่างหมดหนทาง แล้วเรียกเทียนชิงมาเข็นเขาออกจากเรือนของซูจื่ออวี๋
จนกระทั่งร่างของจวินมู่เหนียนหายไปในลานบ้าน โม่ซุนก็เอาสมุนไพรทั้งหมดให้ซูจื่ออวี๋แล้วพูดว่า “ที่เหลือนี้ ต้องทำอย่างไร แม่นางซูก็น่าจะเข้าใจดี ข้าจะไม่พูดอะไรให้มากเกินไป”
คำพูดที่คลุมเครือนี้ ทั้งหมายความว่าจะจัดการกับวัสดุยาอย่างไร แต่ยังรวมถึงวิธีที่นางจะจัดการกับความสัมพันธ์ระหว่างคนอย่างไรด้วย
ซูจื่ออวี๋โค้งคำนับให้โม่ซุนอย่างช้าๆ ด้วยความลำบากใจแล้วพูดว่า “ขอบคุณหมอโม่ที่ช่วยเหลือ”
โมซุนยิ้มแล้วโบกมือไม่ได้สนใจนัก “ข้าแค่มาที่นี่เพื่อส่งยาให้เจ้า เจ้าก็ไม่ต้องพูดสุภาพอะไรกับข้าหรอก” ความหมายอีกความหมายหนึ่ง เขาไม่อยากเข้าไปข้องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ทางอารมณ์ระหว่างซูจื่ออวี๋และจวินมู่เหนียน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายานักปรุงพิษ
เรื่องนี้ไม่อัพเพิ่มแล้วหรอคะ...
ต้องมีบางสิ่งเกิดขึ้นแน่ๆ...
นางเอกทนงตนเกินไปว่าตัวเองเก่งทำให้ไม่ระแวดระวังและไม่ยอมให้มีคนคุ้มกัน...
สนุกมากๆเลยค่ะ รอ admin นะคะ...
ไม่ลงตอนใหม่แล้วเหรอคะ...
สนุกค่ะ รออัพเดทนะคะ...
ตอนที่241 รอบอัพอยู่ค่ะ 242 มาตอนไหนค่ะ...
รอการอัพเดตอยู่นะคะ...
สนุกมาก รออ่านทุกวัน แต่ลงแค่วันละ 2 ตอน ฮือออออ...
จะเจอไหมนะ...