ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 479

จวินมู่เหนียนจากไปด้วยความโกรธ เขาโกรธจนเสียสติ แต่ก็ไม่สามารถลงมือโหดเหี้ยมกับซูจื่ออวี๋ เขาที่โกรธกลับไม่อยากให้นางได้รับบาดเจ็บ

เขาเดินอยู่ในจวนอ๋องฉินอย่างไร้จุดหมาย แล้วเดินไปที่สวนดอกไม้จนบังเอิญเจอโม่ซุน

เมื่อโม่ซุนเห็นจวินมู่เหนียน ก็ตกตะลึงเป็นอย่างแรก จากนั้นสายตาก็มองไปที่ขาทั้งสองข้างของเขา มุมปากกระตุกอย่างอดไม่ได้

เห็นใบหน้าของจวินมู่เหนียนเขียนคำว่า “ข้าไม่มีความสุข” โม่ซุนก็เอ่ยถามด้วยรอยยิ้มขมขื่น “ท่านอ๋อง ข้าเป็นคนปากหนัก ท่านคงไม่ฆ่าคนปิดปากใช่หรือไม่”

จวินมู่เหนียนกลอกตามองโม่ซุน ก่อนจะเอ่ยเสียงเย็นชา “ท่านรู้มานานแล้วไม่ใช่หรือ?”

เป็นหมอเทวดา จะมองพิการจริงกับแกล้งพิการไม่ออกได้อย่างไร

หมอโม่ผายมือแล้วไหวไหล่ เอ่ยว่า “มองออกแต่ไม่พูดเปิดโปง นั่นเป็นจรรยาบรรณของหมอ”

จวินมู่เหนียนรู้สึกหงุดหงิด ไม่อยากเห็นใครทั้งนั้น จึงหันหลังจากไป แต่โม่ซุนก็พูดขึ้นมาทันที “ท่านอ๋อง ท่านโกรธแม่นางซูหรือ?”

เส้นเลือดที่หน้าผากของจวินมู่เหนียนกระตุก หันไปมองโม่ซุน ท่าทางที่ดูโหดเหี้ยมเช่นนั้น โม่ซุนที่ไม่มีพลังแม้แต่จะจับไก่ก็ได้แต่ถอยหลังไปสองก้าวทันที

จวินมู่เหนียนพูดด้วยเสียงเย็นชา “หมอโม่เมื่อครู่เพิ่งจะบอกว่าดูออกแต่ไม่พูดเปิดโปง แต่เหตุใดไม่นานท่านก็ไม่มีจรรยาบรรณหมอแล้วล่ะ?”

โม่ซุนยิ้มอย่างขมขื่น เอ่ยว่า “เฮ้อ ท่านอ๋อง เป็นอัจฉริยะในการพิชิตสงคราม แต่เรื่องของชายหญิง ท่านอ๋องกลับดูไร้ความสามารถ ท่านไม่รู้จริงๆ หรือว่าเหตุใดแม่นางซูถึงต้องการจะไป?”

จวินมู่เหนียนรู้สึกคับข้องใจเล็กน้อย เขาพูดว่า “ในสายตาของข้า พวกเราเป็นสามีภรรยากันแล้ว” พวกเขาไหว้ฟ้าดินแล้ว เขาจดทะเบียนสมรสแล้วไม่ใช่หรือ?

โมซุนส่ายหัวเบาๆ แล้วกล่าวว่า “ท่านคืออ๋องฉินผู้สูงส่งที่มีทหารนับล้านอยู่ในท่านเคยชินกับการใช้สายตา ใช้การกระทำเพื่อมาแสดงถึงความคิดและคำสั่งของท่าน แต่แม่นางซูไม่ใช่ผู้ใต้บังคับบัญชาของท่าน ไม่เพียงแต่นางไม่ใช่ผู้ใต้บังคับบัญชาของท่านเท่านั้น แต่นางแตกต่างจากสตรีทั่วไป สิ่งที่นางจะไม่ทำคือการยอมจำนน ยอมประจบเพื่อให้ได้การยอมรับ หรือลดคุณค่าตัวเองเอาใจผู้มีอำนาจ นางไม่มีทางทำเช่นนั้นแน่ ท่านอ๋อง ท่านลองสื่อสารกับนางอย่างเท่าเทียมดู อย่าให้วาสนาที่ดีกลายเป็นวาสนาที่โชคร้ายเลย”

จวินมู่เหนียนรู้สึกว่าที่โม่ซุนพูดมานั้นก็มีเหตุผล จึงรีบถามว่า “ข้าจะสื่อสารกับนางอย่างเท่าเทียมได้อย่างไร?”

โม่ซุนมุมปากกระตุก อดไม่ได้ที่จะคิดว่า ชาติก่อนเขาไปทำกรรมอะไรไว้ ชาตินี้ถึงได้มาเจอจวินมู่เหนียน

จวินมู่เหนียนสามารถตามเขาท่ามกลางคนนับหมื่นได้ยังไม่พอ ยังให้เขาทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตอนนี้ยังบังคับเขาให้ถ่ายทอดวิถีของสามีภรรยาอีก พูดตามสัตย์จริง ฟ้าดินเป็นพยาน เขาเป็นแค่หมอ ไม่ใช่เฒ่าจันทรา!