ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 523

จวินมู่เหนียนรับปากอย่างว่าง่าย

“ได้ แต่ว่าคืนนี้ข้าจะนอนที่นี่”

ซูจื่ออวี๋ประหลาดใจ

“ทำไมหรือ?”

ทำไมนะหรือ? จะเป็นเพราะอะไรได้อีก ก็เพราะเห็นสาวงามหลังอาบน้ำ ทำให้หัวใจของเขาคึกคะนอง ต่อให้ไม่สามารถทำอะไรนางได้ เขาก็อยากกอดนางแล้วนอนหลับไปด้วยกัน

เขายุ่งวุ่นวายเพราะยัยเด็กคนนี้ ยุ่งจนไม่มีเวลาใกล้ชิดนาง ในใจคนึงหาเหลือเกิน

แต่ซูจื่ออวี๋ล่ะ นางใจดำเหลือเกิน เอาแต่ระแวงเขา

เมื่อได้ยินซูจื่ออวี๋ถามว่าทำไม จวินมู่เหนียนมีแผนอยู่ในใจ

“เจ้าบอกว่ารักษาโรคต้องค่อยเป็นค่อยไปไม่ใช่หรือ? แต่ก็คงจะสามวันหาปลาสองวันตากแหไม่ได้กระมัง ต้องทำอย่างต่อเนื่องไม่ใช่หรือ? หลายวันมานี้ข้าไม่ได้กอดเจ้าเลย ไม่รู้ว่าการรักษาก่อนหน้านี้ จะเสียเปล่าไปแล้วหรือยัง”

“เอ่อ...” ซูจื่ออวี๋ชะงักอยู่ที่เดิม พบว่านางไม่อาจปฏิเสธเหตุผลนี้ได้เลย

ซูจื่ออวี๋เบะปาก

“กอดก็ส่วนกอด แต่มือเท้าของท่านต้องสำรวมบ้างนะ”

จวินมู่เหนียนพยักหน้า ถือว่าเขารับปาก

ซูจื่ออวี๋กัดฟันกรอด แล้วแข็งใจ ปีนขึ้นไปบนเตียงนอนแล้วคุกเข่า ค่อยๆดึงเสื้อผ้าด้านหลังของตัวเองขึ้น

จวินมู่เหนียนหลุบตามอง เห็นตำหนิที่เป็นจุดสีแดงบริเวณกางเกงชั้นในของนาง

จวินมู่เหนียนยื่นมือไปดึงกางเกงชั้นในของซูจื่ออวี่ ทำให้นางตกใจจนสะดุ้ง แล้วรีบหลบทันที

“ท่านจะทำอะไร?”

จวินมู่เหนียนจนใจ

“โดนบังนะสิ ก้นกบอยู่ด้านล่าง เจ้านอนคว่ำซะ ข้าจะเปิดดูเอง”

ซูจื่ออวี๋พูดอย่างระวัง

“อย่า...อย่านะ ข้า...ข้าทำเอง”

ซูจื่ออวี๋นั่งคุกเข่าใหม่ มือหนึ่งดึงเสื้อไว้ อีกมือหนึ่งค่อยๆถอดกางเกงชั้นในออก เมื่อรู้สึกว่าพอประมาณแล้ว ซูจื่ออวี๋ถึงได้หยุดแล้วเอ่ยถาม

“ได้...ได้หรือยัง?”

ซูจื่ออวี๋มองอยู่สักครู่ รู้สึกแปลกใจ จึงเอ่ยถาม

“หางปลาหรือ? หางปลามีสองแฉกไม่ใช่หรือ? แต่ทำไมมีสี่แฉก? เหมือนหางปลาทอง”

จวินมู่เหนียนไม่รู้ว่าปลาทองคืออะไร แต่เขากลับรู้จักสัญลักษณ์นี้

จวินมู่เหนียนเอ่ยปาก

“ดูแล้วเหมือน หางปลาหลั่ว แฉกที่อยู่ตรงกลางทั้งสองคือหางปลา ส่วนทั้งสองที่อยู่ด้านนอกคือปีก”

ซูจื่ออวี๋กระพริบตา ถามอย่างสงสัย

“ปลาหลั่ว? ข้าไม่เคยได้ยินมาก่อน อะไรคือปลาหลั่วหรือ?”

จวินมู่เหนียนกระโดดขึ้นเตียง แล้วกอดซูจื่ออวี๋นอนลง พูดเสียงอ่อน

“ในบันทึกประหลาดเก้าทิศเคยเขียนไว้ว่า มีสัตว์ประหลาดชนิดหนึ่งที่มีตัวเหมือนปลา แต่กลับมีปีกเหมือนนก สามารถอยู่ในน้ำและบินบนฟ้าได้ มีชื่อว่าปลาหลั่ว ปลาหลั่วอยู่กันเป็นคู่ผัวตัวเมียเหมือนนกยวนยาง อีกทั้งน้ำเสียงก็ยังเหมือนกันด้วย พวกมันต้องอยู่กันเป็นคู่ หากผืนน้ำใดที่เห็นพวกมันอยู่โดดเดี่ยวตัวเดียว แสดงว่าที่แห่งนั้นใกล้เกิดอุทกภัยแล้ว”

มุมปากซูจื่ออวี๋กระตุก

“ฟังแล้วไม่เหมือนสัตว์มงคลเลยนะ เหตุใดบนตัวข้าจึงมีสัญลักษณ์เช่นนี้อยู่? มารดาของข้าไม่เคยบอกเรื่องนี้กับข้าเลย”