ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 620

ซูจื่ออวี๋ถอนหายใจ

“ได้ ปล่อยไปก่อน” นางเองก็ไม่อยากให้มีคนตายอีก

ระหว่างที่พูดคุยกัน ทั้งสองมาถึงเรือนจำสำนักจิงจ้าวแล้ว

ว่ากันตามกฏระเบียบ ไม่นานก่อนหน้าพวกของซูจื่ออวี๋เพิ่งส่งเรื่องขอเข้าเยี่ยม อย่างน้อยต้องรอถึงวันพรุ่งนี้จึงจะได้รับคำตอบ

ทว่าตอนนี้จวินมู่เหนียนเดินทางมาด้วยตัวเอง อย่าว่าแต่เจ้าหน้าที่เลย ต่อให้จ้าวจ่างซิ่งมาเอง ก็ขวางไว้ไม่ได้

ทุกคนเข้ามาที่ห้องขังพร้อมกัน เห็นหันหรูเฟิงทำสีหน้าหมดอาลัยตายอยาก

ทันทีที่หันหรูเฟิงเห็นจวินมู่เหนียนก็นึกเสียใจ พูดหน้าเศร้า

“ข้าขอโทษศิษย์พี่รอง ข้านำความยุ่งยากมาให้ท่าน”

จวินมู่เหนียนไม่ได้เอ่ยปากตำหนิ แต่พูดเสียงราบเรียบ

“เรื่องราวเป็นมาอย่างไร เล่ามาให้ละเอียด”

ซูจื่ออวี๋หันมองจวินมู่เหนียนแวบหนึ่ง พบว่าชายผู้นี้ พูดน้อยมากต่อหน้าคนอื่น เรียกได้ว่าประหยัดคำพูดได้เท่าใดก็ยิ่งพูดน้อยเท่านั้น ทำให้รู้สึกเข้มงวดและเย็นชา

ซูจื่ออวี๋เห็นท่าทีลำบากใจของหันหรูเฟิง จึงพูดอย่างจนใจ

“คุณชายหัน ท่านค่อยๆคิด ค่อยๆพูด อย่านำความคิดเห็นส่วนตัวของท่านผสมโรงเข้าไป จงบอกความจริงมา”

ห้นหรูเฟิงพยักหน้า พร้อมบอกว่า

“วันก่อน ก็คือวันที่พวกท่านเข้าวังไปร่วมงานเลี้ยง ข้าได้รับข่าวว่าฮวาฮวาถูกรังแกที่สำนักฝูอี่ จึงคิดจะไปแก้แค้นให้นาง แต่ฮวาฮวาไม่ยอมให้ข้าไป กลัวว่าข้าจะส่งผลกระทบต่อแผนของศิษย์พี่รองและอาซ้อน้อย ข้าเองก็คิดเหมือนกัน ว่าจะทำอะไรบุ่มบ่ามไม่ได้ จึงได้แอบเข้าไปตอนกลางคืน”

ซูจื่ออวี๋เอ่ยถาม

“เจ้าจากไปตอนกลางคืนเมื่อคืนก่อนหรือ?”

หันหรูเฟิงส่ายหน้า

“ไม่ใช่ เดิมทีข้าก็คิดจะจากไปตั้งแต่คืนก่อน แต่หากออกเดินทางตอนกลางคืน จะไปถึงสำนักฝูอี่ในช่วงกลางวัน ไม่อาจซ่อนตัวได้ ดังนั้นข้าจึงออกจากเมืองหลวงเมื่อวานตอนเช้า ตอนที่ข้าออกไปฮวาฮวายังไม่กลับมา น่าจะเป็นช่วงเวลาก่อนที่พวกท่านจะออกจากวัง ข้าไปถึงสำนักฝูอี่ในช่วงเย็น จากนั้นหาที่ซ่อนตัว กระทั่งเวลายามสองถึงได้เข้าไปที่สำนักฝูอี่”

“เจ้าเห็นเคอจิงหัวกับลู่หมิงกำลังร่วมประเวณีกันใช่หรือไม่?”

จวินมู่เยว่สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วมองหันหรูเฟิงอย่างตะลึง

จวินมู่เหนียนขมวดคิ้วและแสดงสีหน้าเกลียดชัง

ส่วนหันหรูเฟิงกลับทำสีหน้าลำบากใจ แล้วพยักหน้า

“ถูกต้อง ข้ารังเกียจจึงไม่อยากเข้าไป แต่ข้าก็ไม่อยากเสียเที่ยว ต้องล้างแค้นให้ได้ถึงจะพอใจ ดังนั้นข้าจึงรออยู่ที่หน้าต่าง กระทั่งล่วงเลยไปถึงยามสอง ในห้องถึงได้สงบลง ข้าจึงเข้าไปท่ามกลางความมืด ภายในห้องนั้นมีเครื่องหอมจุดอยู่ จึงมีควันอบอวลบวกกับไม่ได้จุดไฟ จึงทำให้ข้ามองเห็นทุกอย่างไม่ชัดเจน ในตอนที่ข้ากำลังจะเดินอ้อมฉากกั้นไปที่เตียงนั้น จู่ๆมีคนจู่โจมข้าจากด้านหลัง”

ซูจื่ออวี๋พูดขัดหันหรูเฟิงขึ้นมาด้วยความสงสัย

“ช้าก่อน เจ้าบอกว่าภายในห้องจุดเครื่องหอมหรือ?”

หันหรูเฟิงพยักหน้า

“ถูกต้อง เป็นเครื่องหอมแน่นอน แต่ไม่ใช่เครื่องหอมของพวกเรา เป็นเครื่องหอมคุณภาพต่ำ แต่เป็นเครื่องหอมที่กระตุ้นกำหนัด มันถูกจุดจนควันเต็มห้องไปหมด ข้าแทบจะสำลักตายอยู่แล้ว ต่อมาข้ารู้สึกว่าถูกจู่โจมจากด้านหลังจึงเบี่ยงตัวหลบ คนผู้นั้นวรยุทธ์ไม่เลว แม้จะทำร้ายข้าไม่ได้ แต่ก็ดึงผ้าปิดหน้าของข้าไปได้”