ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 620

ซูจื่ออวี๋ถอนหายใจ

“ได้ ปล่อยไปก่อน” นางเองก็ไม่อยากให้มีคนตายอีก

ระหว่างที่พูดคุยกัน ทั้งสองมาถึงเรือนจำสำนักจิงจ้าวแล้ว

ว่ากันตามกฏระเบียบ ไม่นานก่อนหน้าพวกของซูจื่ออวี๋เพิ่งส่งเรื่องขอเข้าเยี่ยม อย่างน้อยต้องรอถึงวันพรุ่งนี้จึงจะได้รับคำตอบ

ทว่าตอนนี้จวินมู่เหนียนเดินทางมาด้วยตัวเอง อย่าว่าแต่เจ้าหน้าที่เลย ต่อให้จ้าวจ่างซิ่งมาเอง ก็ขวางไว้ไม่ได้

ทุกคนเข้ามาที่ห้องขังพร้อมกัน เห็นหันหรูเฟิงทำสีหน้าหมดอาลัยตายอยาก

ทันทีที่หันหรูเฟิงเห็นจวินมู่เหนียนก็นึกเสียใจ พูดหน้าเศร้า

“ข้าขอโทษศิษย์พี่รอง ข้านำความยุ่งยากมาให้ท่าน”

จวินมู่เหนียนไม่ได้เอ่ยปากตำหนิ แต่พูดเสียงราบเรียบ

“เรื่องราวเป็นมาอย่างไร เล่ามาให้ละเอียด”

ซูจื่ออวี๋หันมองจวินมู่เหนียนแวบหนึ่ง พบว่าชายผู้นี้ พูดน้อยมากต่อหน้าคนอื่น เรียกได้ว่าประหยัดคำพูดได้เท่าใดก็ยิ่งพูดน้อยเท่านั้น ทำให้รู้สึกเข้มงวดและเย็นชา

ซูจื่ออวี๋เห็นท่าทีลำบากใจของหันหรูเฟิง จึงพูดอย่างจนใจ

“คุณชายหัน ท่านค่อยๆคิด ค่อยๆพูด อย่านำความคิดเห็นส่วนตัวของท่านผสมโรงเข้าไป จงบอกความจริงมา”

ห้นหรูเฟิงพยักหน้า พร้อมบอกว่า

“วันก่อน ก็คือวันที่พวกท่านเข้าวังไปร่วมงานเลี้ยง ข้าได้รับข่าวว่าฮวาฮวาถูกรังแกที่สำนักฝูอี่ จึงคิดจะไปแก้แค้นให้นาง แต่ฮวาฮวาไม่ยอมให้ข้าไป กลัวว่าข้าจะส่งผลกระทบต่อแผนของศิษย์พี่รองและอาซ้อน้อย ข้าเองก็คิดเหมือนกัน ว่าจะทำอะไรบุ่มบ่ามไม่ได้ จึงได้แอบเข้าไปตอนกลางคืน”

ซูจื่ออวี๋เอ่ยถาม

“เจ้าจากไปตอนกลางคืนเมื่อคืนก่อนหรือ?”

หันหรูเฟิงส่ายหน้า

“ไม่ใช่ เดิมทีข้าก็คิดจะจากไปตั้งแต่คืนก่อน แต่หากออกเดินทางตอนกลางคืน จะไปถึงสำนักฝูอี่ในช่วงกลางวัน ไม่อาจซ่อนตัวได้ ดังนั้นข้าจึงออกจากเมืองหลวงเมื่อวานตอนเช้า ตอนที่ข้าออกไปฮวาฮวายังไม่กลับมา น่าจะเป็นช่วงเวลาก่อนที่พวกท่านจะออกจากวัง ข้าไปถึงสำนักฝูอี่ในช่วงเย็น จากนั้นหาที่ซ่อนตัว กระทั่งเวลายามสองถึงได้เข้าไปที่สำนักฝูอี่”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน