ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 626

หนานหยวนหรัวตอบรับอย่างไม่เต็มคำ เดิมทีนึกว่าฉู่อวิ๋นหยางจะแนบชิดกับนางต่อ กลับไม่คิดว่าเขาจะปล่อยมือกะทันหัน กระทั่งช่วยนางจัดแจงเสื้อผ้า

เมื่อถูกดันตัวออก หนานหยวนหรัวที่เปล่าเปลี่ยวทำตัวไม่ถูก ในใจทรมานเหลือเกิน

แต่ไม่ว่าอย่างไร นางคงไม่อาจมารยาสาไถเพื่อขอความรักอย่างที่ซูจื่อเยว่ทำ จึงได้แต่อดกลั้นเอาไว้พร้อมบอกลาฉู่อวิ๋นหยาง

บ่อน้ำใสอย่างหนานหยวนหรัว ถูกฉู่อวิ๋นหยางกวนจนขุ่นอย่างสิ้นเชิง

……

ในขณะนี้จวินมู่หลานไม่รู้เลยว่า มงกุฏหยกขาวที่ครอบเส้นผมอยู่บนหัวตัวเองได้กลายเป็นสีเขียวแล้ว

เขามองซูจื่ออวี๋ที่ชันสูตรศพอยู่อย่างตกตะลึง

ศพของชายทั้งสองคนที่วางอยู่ตรงหน้า แม้แต่เขาที่เป็นบุรุษยังอกสั่นขวัญแขวน แต่ซูจื่ออวี๋ที่เป็นสตรี กลับไม่กลัวเลยสักนิด กระทั่งยังเข้าไปจับตัวศพ

เมื่อลองคิดดูให้ดี วันเทศกาลส้างซื่อ เพื่อยืนยันความบริสุทธิ์ของตัวเอง เหมือนนางเคยชันสูตรศพด้วย หญิงผู้นี้มีความสามารถเหนือผู้อื่นไปทั่ว

หลังจากชันสูตรศพเสร็จแล้ว ซูจื่ออวี๋ถอดถุงมือออก พร้อมเอ่ยปาก

“เทียนชิง ตักน้ำ ล้างมือ”

เทียนชิงรีบรับคำสั่งโดยการไปตักน้ำมาหนึ่งกะละมัง ทุกคนกำลังรอข้อสรุปของซูจื่ออวี๋อยู่ แต่นางกลับเอาแต่ล้างมือ

จวินมู่หลานจึงเอ่ยขึ้นอย่างรำคาญ

“เจ้าดูไปตั้งครึ่งค่อนวัน พบเห็นสิ่งใดหรือไม่? หรือแสร้งทำเป็นมีลับลมคมใน”

ซูจื่ออวี๋เกลียดจวินมู่หลานมากจริงๆ แค่ชั่วช้าก็ทำให้เป็นที่เกลียดชังมากพออยู่แล้ว แต่มนุษย์ทุกคนล้วนทำเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง เรื่องนี้เป็นที่เข้าใจได้ แต่คนที่โง่เขลานั้นยากจะให้อภัยจริงๆ กระนั้นจวินมู่หลานดันเป็นคนที่ทั้งโง่ทั้งชั่ว

ซูจื่ออวี๋กลอกตา ไม่ได้สนใจจวินมู่หลาน นางล้างมือไปด้วย พลางหันไปถามเจ้าหน้าที่ชันสูตรศพ

“เจ้าได้ชันสูตรก่อนข้าไปแล้ว เจ้าสรุปว่าอย่างไร?”

เจ้าหน้าที่ชันสูตรศพหันมองจ้าวจ่างซิ่ง อีกฝ่ายพยักหน้า เพื่อให้เขาพูดได้

เจ้าหน้าที่ชันสูตรศพรีบตอบทันที

อาจารย์ใหญ่ฉินขมวดคิ้วหันมองซูจื่ออวี๋ พร้อมทั้งข้องใจอยู่บ้าง แต่เขายังพออดกลั้นได้ ทว่าหลิวไต้กลับทนไม่ไหว เอ่ยถามว่า

“พระชายาอ๋องฉิน ท่านว่าหันหรูเฟิงไม่ใช่คนร้าย มีหลักฐานหรือไม่?”

ซูจื่ออวี๋เอ่ยปาก

“ข้าจะให้พวกท่านดูหลักฐานเดี๋ยวนี้ ทว่าต้องรอสักครู่”

ซูจื่ออวี๋หันมองเทียนชิง พร้อมเอ่ยปาก

“เทียนชิง ไปหาไส้หมูสะอาดมาสักหนึ่งท่อน เติมน้ำเข้าไปแล้วผูกหัวผูกท้ายให้ดี”

เทียนชิงไม่เข้าใจ แต่ก็ไม่ได้สงสัยสักนิด รีบไปเตรียมการทันที

ระหว่างที่รอ ซูจื่ออวี๋หันไปชี้ตรงบาดแผลของศพทั้งสอง นางหันไปบอกเจ้าหน้าที่

“สิ่งที่เจ้าพูดเมื่อกี้ไม่ได้ถูกต้องทั้งหมด สาเหตุการตายของทั้งสองเจ้าพูดถูกแล้ว แต่บาดแผลที่ทำให้ถึงแก่ชีวิตตรงลำคอ กับจำนวนครั้งที่ได้รับบาดเจ็บ เจ้าพูดผิด”