ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 638

จวินมู่เหนียนเอ่ยว่า “เป็นรองผู้บัญชาการในค่ายใหญ่จูเชี่ย ใต้เขาลั่วเสีย”

ซูจื่ออวี๋ประหลาดใจแล้วพูดว่า “เขาลั่วเสีย? เขาลั่วเสียอีกแล้วหรือ?”

จวินมู่เหนียนเลิกคิ้วแล้วเอ่ยว่า “ทำไมหรือ?”

ซูจื่ออวี๋ก็เอ่ยว่า “ข้าเพิ่งได้รับข่าวจากโม่ซุน ว่าที่เขาลั่วเสียมียอดเขาเขาหลิงอวิ๋น ด้านหลังยอดเขาหลิงอวิ๋นนั้นก็มีไม้เทียนเจ๋ออายุร้อยปีต้นหนึ่ง มันคือต้นไม้กำยาน เดือนห้าถึงเดือนเจ็ดจะผลิตยางไม้ออกมา ท่านอ๋อง กำยานร้อยปีเชียวนะ”

จวินมู่เหนียนก็รู้สึกประหลาดใจ ไม่คิดว่าจะพบกำยานอายุร้อยปีเร็วขนาดนี้ หากได้กำยานนี้มา ก็เป็นชิ้นที่สี่ในเจ็ดกลิ่นหอมแล้ว

จวินมู่เหนียนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่าจะเจอกำยานร้อยปีเร็วขนาดนี้ หากได้รับกำยานอายุร้อยปี กลิ่นหอมทั้งเจ็ดก็จะได้สี่แล้ว

เมื่อเห็นซูจื่ออวี๋มีความสุข จวินมู่เหนียนก็ยิ้มแล้วพูดว่า “อวี๋เอ๋อร์เจ้าคือดาวแห่งโชคลาภของข้าจริงๆ”

ซูจื่ออวี๋ยิ้มอย่างกระอักกระอ่วนแล้วกล่าวว่า “มันแค่บังเอิญ...”

จวินมู่เหนียนกอดซูจื่ออวี๋เอาไว้แน่น “แทนที่จะบอกว่าเป็นเรื่องบังเอิญ ข้ายอมเชื่อว่านี่เป็นโอกาสมากกว่า ข้ามีวาสนากับอวี๋เอ๋อร์ ส่วนอวี๋เอ๋อร์ก็มีวาสนากับยาสมุนไพร”

ซูจื่ออวี๋ทนสายตาร้อนแรงของจวินมู่เหนียนไม่ไหว จึงเอื้อมมือไปผลักจวินมู่เหนียนที่ต้องการเข้ามาใกล้ แล้วเปลี่ยนเรื่องคุย “ท่านอ๋อง มีคนแอบซื้อกลิ่นหอมทั้งเจ็ดที่สำนักจู๋เยว่ เรื่องนี้จะปล่อยผ่านไม่ได้นะ คนที่แอบซื้อไป ไม่แน่ว่าอาจจะเป็นคนที่วางยาพิษท่านอ๋องก็ได้”

จวินมู่เหนียนตอบอืมแบบขอไปที ตอนนี้เขาไม่อยากจะพูดเรื่องเครียด บรรยากาศดีๆ แบบนี้ มีหญิงงามอยู่ในอ้อมกอด เขาอยากจะหอมสักฟอด

จวินมู่เหนียนค่อยๆ เข้าไปใกล้แก้มของซูจื่ออวี๋ แต่ซูจื่ออวี๋ก็รีบเอื้อมมือไปปิดริมฝีปากของจวินมู่เหนียน แล้วพูดอย่างกระอักกระอ่วนว่า “ท่านอ๋อง...ท่านอ๋อง ยังมีชู่ซี ข้ารู้สึกว่าชู่ซีมีปัญหา ก่อนหน้านี้เขาเอ่ยถึงเสี่ยวอวี๋ที่ตายไปแล้ว ทำให้ข้ารู้สึกว่าเขาไม่ปกติ ท่านอ๋องช่วยข้าได้หรือไม่...ช่วยตามหาเขาให้ข้าที”

จวินมู่เหนียนจับมือของซูจื่ออวี๋อย่างจนใจ แล้วเอาสองมือของนางไพร่ที่หลัง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน