อานเป่ยเยว่ชักมือของนางกลับและมองดูจวินมู่ฉงด้วยความระแวง แม้ว่านางจะเป็นผู้หญิง แต่เจ้าก็ไม่ได้เพิกเฉยต่อโลกนี้ นางรู้ดีว่าจวินมู่ฉงคิดอย่างไรกับนาง
อานเป่ยเยว่เม้มริมฝีปากของเจ้าและส่งเสียงหึอย่างเย็นชา “ไม่อยากช่วยก็ช่างเถอะ ข้าเองก็มีวิธีของข้า หึ!”
หลังจากสิ้นคำเสียง อานเป่ยเยว่ก็ลุกขึ้นและเดินไป นางคิดว่าคราวนี้จวินมู่ฉงจะจับมือนางและทำตามใจนางต่อ แต่ครานี้จวินมู่ฉงไม่ได้จับนางไว้
จวินมู่ฉงไม่มองนางเลยด้วยซ้ำ เขาแค่ยกยิ้มมุมปากหัวเราะเยาะแล้วพูดว่า “ทำให้ซูจื่ออวี๋และเทียนชิงเป็นชู้กัน แบบนี้ไม่น่าตื่นเต้นกว่าหรือ? พระชายาผู้สูญเสียความบริสุทธิ์และหมารับใช้ที่ทำให้เจ้านายมีมลทิน ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว...”
อานเป่ยเยว่หยุดฝีเท้า เพียงได้ยินสิ่งที่จวินมู่ฉงพูด มันก็ทำให้นางอดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นขึ้นมา หากนางสามารถเห็นภาพแบบนั้นได้จริง มันคงจะบรรเทาความชิงชังของนางลงได้มาก!
อานเป่ยเยว่รีบหันกลับมา และย่อตัวลงนั่งข้างจวินมู่ฉง นางจับแขนของเขาด้วยมือทั้งสองข้าง และถามด้วยความร้อนใจ “พี่ฮวายหรง เจ้าทำเรื่องนี่ได้จริงเหรอ? เจ้าช่วยข้ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวได้หรือ”
จวินมู่ฉงมองอานเป่ยเยว่และพูดด้วยรอยยิ้มครึ่งหนึ่ง “พี่ฮวายหรงเคยโกหกเจ้าหรือ?”
อานเป่ยเยว่ตอบทันที “ไม่เคยโกหกแม้แต่น้อย! ถ้าเช่นนั้นบอกข้ามาว่าต้องทำอย่างไร?”
จวินมู่ฉงหันหน้าไปทางแม่น้ำแล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเรามาดูกันว่า ข้าจะได้ประโยชน์อะไรบ้าง”
อานเป่ยเยว่กัดริมฝีปากของนางและมองจวินมู่ฉง โดยรู้ว่าหากนางไม่ปล่อยให้เขาเอาเปรียบ เขาจะไม่ช่วยอย่างแน่นอน
อานเป่ยเยว่กัดฟันและทำใจก่อนจะโน้มไปข้างหน้าเพื่อจูบจวินมู่ฉงบนใบหน้า
จูบจากหญิงสาวสวยควรจะเป็นสิ่งสวยงามในโลกนี้ แต่ในตอนนี้จวินมู่ฉงกลับไม่รู้สึกมีความสุขเลย
เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าอานเป่ยเยว่จะเอาตัวเข้าแลกเพื่อโยนจวินมู่เหนียน เขาอยากรู้จริง ๆ ว่าขอบเขตของอานเป่ยเยว่อยู่ที่ไหนกันแน่
จวินมู่ฉงแสร้งทำเป็นไม่สนใจและเยาะเย้ย “แค่นี้?”
นี่...นี่ไม่เท่ากับเป็นการทรยศพี่หลานซีหรือ?
อานเป่ยเยว่ลังเลและเมื่อเห็นว่าท้องฟ้าเริ่มมืดแล้ว
จวินมู่ฉงจึงกล่าวว่า “หากไม่อยากทำจริง ๆ ก็ลืมมันเสีย พวกเรากลับค่ายกันเถอะ”
เมื่อเห็นว่าจวินมู่ฉงกำลังจะลุกขึ้นยืน อานเป่ยเยว่จึงรีบย่อตัวนั่งลงข้างเขา และดึงแขนเสื้อของเขาด้วยมือทั้งสองข้างด้วยความประหม่า แต่ไม่ได้บอกว่าเจ้าเต็มใจหรือไม่
เมื่อเห็นท่าทางแบบนี้ของนาง จวินมู่ฉงก็รู้ว่าตอนนี้นางได้คำตอบแล้ว
หัวใจของจวินมู่ฉงไม่มีความสุขแม้แต่น้อย แต่เขาอยากจะทำลายนางด้วยความโกรธ เขาขบฟันเพื่อระงับไฟชั่วร้ายที่โหมกระหน่ำอยู่ในใจ เขาโอบเอวของอานเป่ยเยว่ โถมตัวคว้านางไปที่ริมฝั่งแม่น้ำทันที เขาก้มลงไปจูบนาง...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายานักปรุงพิษ
เรื่องนี้ไม่อัพเพิ่มแล้วหรอคะ...
ต้องมีบางสิ่งเกิดขึ้นแน่ๆ...
นางเอกทนงตนเกินไปว่าตัวเองเก่งทำให้ไม่ระแวดระวังและไม่ยอมให้มีคนคุ้มกัน...
สนุกมากๆเลยค่ะ รอ admin นะคะ...
ไม่ลงตอนใหม่แล้วเหรอคะ...
สนุกค่ะ รออัพเดทนะคะ...
ตอนที่241 รอบอัพอยู่ค่ะ 242 มาตอนไหนค่ะ...
รอการอัพเดตอยู่นะคะ...
สนุกมาก รออ่านทุกวัน แต่ลงแค่วันละ 2 ตอน ฮือออออ...
จะเจอไหมนะ...