ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 652

อานเป่ยเยว่ตกใจมากจนรีบปิดปาก จุมพิตของจวินมู่ฉงจึงจรดลงบนหลังมือของนาง

จวินมู่ฉงมองนางและพูดว่า “อย่าฝืนตัวเองเพื่อจวินมู่เหนียน มันไม่คุ้ม”

เขาไม่เคยต้องการให้อานเป่ยเยว่ต่อต้านเขาเหมือนในตอนนี้มาก่อน

และถึงแม้ว่าดวงตาของอานเป่ยเยว่จะแดงก่ำ แต่นางยังคงไม่ขัดขืน นางค่อย ๆ เปิดมือของตัวเองออกและถามว่า “สวรรค์รู้โลกรู้ เจ้ารู้ข้ารู้ อย่าบอกใคร”

หัวใจของจวินมู่ฉงรู้สึกราวกับว่ามีคนเทน้ำเย็นลงไป มันก็เย็นยะเยือกจนถึงกระดูกในทันใด

จวินมู่ฉงหลับตาลง เขาไม่มองดวงตาคู่นั้นที่หลั่งน้ำตาของอานเป่ยเยว่อีก เขากลัวว่าเขาจะตัดใจหากมองมากเกินไป

จูบปะทะลงบนใบหน้าราวกับพายุโหมกระหน่ำ

อานเป่ยเยว่ดันไหล่ของจวินมู่ฉง แต่นางจะต้านกำลังของชายร่างสูงด้วยความแข็งแกร่งของนางได้อย่างไร

จวินมู่ฉงจับข้อมือเรียวเล็กของนางมาโอบคอตนไว้และลิ้มรสความงามของนางอย่างไร้สำนึก

คนหนึ่งเป็นทหารผ่านศึกผู้ช่ำชอง และอีกคนเป็นสาวน้อยผู้ไม่เคยมีความรัก

ในการดวลกันระหว่างทั้งสองคน อานเป่ยเยว่ไม่นับว่าเป็นคู่มือเลย

อย่างชำนาญในการไล้เลียของจวินมู่ฉง การจูบที่ทรงพลังและมัวเมา การชี้แนะทีละขั้น ทำให้จิตสำนึกของอานเป่ยเยว่เริ่มพร่ามัวมากขึ้น

จนกระทั่งเสื้อคลุมตัวใหญ่และเสื้อด้านในถูกรั้งไว้ลงมาถึงกระดูกไหปลาร้า เมื่อมีลมเย็นพัดปะทะร่างกายของนาง อานเป่ยเยว่ก็กลับมามีสติและเริ่มดิ้นรนอย่างหนักในทันใด

จวินมู่ฉงไม่ได้คลายการบดขยี้ปากนางแต่อย่างใด เขาใช้มือใหญ่ลูบไล้ไปตามความนุ่มนวลอย่างไร้ยางอาย

อานเป่ยเยว่กัดริมฝีปากของเจ้าแน่น น้ำตาไหลอาบแก้ม แต่นางกลับไม่ลืมที่จะถาม “เจ้า...เจ้าต้องทำตามที่เจ้าพูด”

หัวใจของจวินมู่ฉงเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความโศกเศร้า ความตั้งใจในการฆ่าของเขาแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ สักวันหนึ่ง เขาจะฆ่าจวินมู่เหนียน แค่จวินมู่เหนียนตาย เขาก็จะได้หัวใจของ อานเป่ยเยว่กลับคืนมา

จวินมู่ฉงไม่ได้คายผลไม้สีแดงที่ยืดหยุ่นในปากออกมา แต่พูดด้วยน้ำเสียงอู้อี้ “พี่ฮวายหรงเคยโกหกเจ้าหรือ?”

อานเป่ยเยว่เม้มริมฝีปากของนางและไม่ตอบ ไม่ใช่ว่านางไม่ต้องการตอบ แต่เสียงครวญครางที่ออกมาจากปากของนางมันทำให้นางรู้สึกละอายใจ

การต่อต้านของจิตใจไม่สามารถปกปิดความรู้สึกทางกายได้เลย ความรู้สึกชาแทรกซึมจากหน้าอกไปยังแขนขา

มือของจวินมู่ฉงสอดเข้าไปยังชายกระโปรงของอานเป่ยเยว่และพูดว่า “เยว่เอ๋อร์ ผ่อนคลายสักหน่อย พี่ฮวายหรงจะทำให้เจ้ามีความสุข”

เมื่อรู้สึกว่าร่างของหญิงสาวในอ้อมแขนของเขาแข็งทื่อขึ้นมา จวินมู่ฉงจึงรีบกล่าวเสริมว่า “ข้าจะไม่ทำให้ร่างกายเจ้าเสียเด็ดขาด เมื่อข้าจูบเจ้าและสัมผัสเจ้ามากพอแล้ว ข้าจะปล่อยเจ้ากลับไป…”