ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 656

ม่านรถถูกเปิดออกและกลิ่นชะมดลอยมากระทบใบหน้าของนาง นางเห็นหญิงสาวเปลือยกายกำลังคุกเข่าอยู่ระหว่างขาของจวินมู่ฉง

ทั้งสองมือของนางจับจวินมู่ฉง นางก้มศีรษะลงและพงกหัวเป็นจังหวะ นางปรนเปรอเจ้านายของนางอย่างขยันขันแข็ง

ในทางกลับกันจวินมู่ฉงนั่งอยู่ตรงนั้นโดยแต่งตัวเรียบร้อยและเปิดเผยให้เห็นเพียงส่วนสำคัญของเขาเท่านั้น

เมื่อเห็นภาพอนาจารตรงหน้า อานเป่ยเยว่เกือบกรีดร้องโดยไม่รู้ตัว แต่กลับจวินมู่ฉงพูดขึ้นมาก่อน “ข้าบอกเจ้าแล้วว่าไม่สะดวก แต่เจ้าต้องขึ้นมาดู งั้นก็ดูเสียสิ นางบำเรอของข้าเกร็งไปหมดแล้ว”

อานเป่ยเยว่เบิกตามองจวินมู่ฉงด้วยความอับอายและโกรธ นางพูดด้วยความไม่พอใจ “ไร้ยางอาย!” หลังจากพูดจบ อานเป่ยเยว่ก็หันหลังกลับออกไป

แต่จู่ ๆ จวินมู่ฉงก็พูดว่า “ข้าได้คิดวิธีจัดการกับพวกเขาแล้ว ให้เจ้ารอจนกว่าถึงท่าเรือเฟิงหลิงก่อน เจ้าอดทนหน่อย น้องสาวคนดีของข้า”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ถูกพูดออกมา อานเป่ยเยว่ก็ไม่ขยับเท้าของนางได้อีกต่อไป

อานเป่ยเยว่หันกลับมามองจวินมู่ฉงแล้วถามว่า “เจ้าจะทำอะไร?”

จวินมู่ฉงหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า “พี่เยว่เอ๋อร์ เจ้าแน่ใจหรือว่าต้องการฟังตอนนี้? หรือเจ้าจะนั่งคุยกัน?”

อานเป่ยเยว่กระทืบเท้าด้วยความโมโหและลงจากรถม้าไปโดยไม่หันกลับมามอง

หลังจากที่อานเป่ยเยว่ไปแล้ว จวินมู่ฉงก็ตบหน้าหรูอี้ หรูอี้เข้าใจและเร่งความเร็วทันที นางใช้ทักษะทางปากทั้งหมดที่มี จนกระทั่งจวินมู่ฉงรู้สึกโล่งแล้ว หรูอี้จึงลุกขึ้นมาปรนนิบัติทำความสะอาดร่างกายให้จวินมู่ฉง

เมื่อเห็นว่าจวินมู่ฉงไม่ได้ต้องการนาง หรูอี้ก็เริ่มแต่งตัวด้วยความผิดหวัง แต่นางกลับไม่ตำหนิ

นางเป็นนางบำเรอและหน้าที่ของนางคือปรนนิบัติเขา จะเอาความกล้าที่ไหนมาขอให้อ๋องสี่มาร่วมบรรเลงกับนาง

เมื่อเห็นว่าหรูอี้เชื่อฟัง จวินมู่ฉงจึงเอื้อมมือไปคว้านางมาไว้ในอ้อมแขนของเขาและลูบไล้เล่นกับร่างกายของหรูอี้ แต่เขารู้สึกว่ามันไม่ดีเท่า อานเป่ยเยว่

เอวไม่บางพอ หน้าอกไม่ใหญ่พอ และสะโพกไม่กลมกลึง ในฐานะสตรีเหมือนกัน รูปร่างของอานเป่ยเยว่ถือว่ามีเอกลักษณ์เฉพาะตัว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน