ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 662

สัญชาตญาณบอกซูจื่ออวี๋ คำถามที่ฉู่อวิ๋นหยางอยากถาม ไม่ใช่เรื่องดีแน่นอน

ซูจื่ออวี๋หันมองจวินมู่เหนียนด้วยความกังวล แต่กลับเห็นเขานิ่งเฉย เหมือนไม่กลัวคำถามของฉู่อวิ๋นหยางเลย

ฉู่อวิ๋นหยางเห็นจวินมู่เหนียนท่าทางสงบนิ่ง จึงอดไม่ได้จนแทบอยากจะเข้าไปฉีกหน้าเขา

ฉู่อวิ๋นหยางหัวเราะ พร้อมเอ่ยถาม

“ขอถามท่านอ๋องฉิน ตราพยัคฆ์หยกขาว อยู่ในมือท่านหรือไม่?”

แกรก!

เสียงไม้ปริแตกเสียงหนึ่งดังขึ้น จู่ๆมันดังขึ้นข้างหูซูจื่ออวี๋

ซูจื่ออวี๋ก้มหน้ามองจวินมู่เหนียน นางสังเกตเห็นความผิดปกติ เพราะเขาบีบมือจนทำให้พนักรถเข็นแตก

บรรยากาศรอบด้านเยือกเย็นลงทันที ทำให้บรรยากาศรอบทะเลสาบก็เปลี่ยนเป็นหนักหน่วงไปด้วย

ซูจื่ออวี๋พบว่า จวินมู่เหนียนกำลังโกรธ หนำซ้ำโกรธมากด้วย

ซูจื่ออวี๋หันมองจวินมู่เยว่ พบว่าสีหน้าของจวินมู่เยว่มีความหวาดกลัวเล็กน้อย ดูจากท่าทางของเขา กลัวว่าจวินมู่เหนียนจะโกรธจนควบคุมตัวเองไม่ได้

เพราะอะไรกัน?

เพราะอะไรตราพยัคฆ์หยกขาวถึงทำให้จวินมู่เหนียนควบคุมตัวเองไม่ได้?

ซูจื่ออวี๋หันมองจวินมู่หลานกับจวินมู่ฉง พบว่าสองพี่น้องที่น่ารังเกียจ ตอนนี้กลับไม่ได้ยุยงส่งเสริม แต่สีหน้าเต็มไปด้วยความเกลียดชัง เห็นได้ชัดว่าพวกเขากำลังเกลียดคำถามของฉู่อวิ๋นหยาง

พวกเขาพี่น้อง ยากที่จะมีช่วงเวลาที่เห็นไปในทางเดียวกันเช่นนี้

ตกลงตราพยัคฆ์หยกขาว เกี่ยวข้องกับเรื่องในอดีตใดกันแน่?

ยังไม่ทันที่ซูจื่ออวี๋จะคิดอย่างละเอียด จวินมู่เหนียนเอ่ยปากว่า

“เจ้าแปด กลับ”

จวินมู่เยว่ไม่กล้ารอช้า รีบเข้าไปเข็นจวินมู่เหนียนกลับไปทันที ไม่มีท่าทางสนใจฉู่อวิ๋นหยางต่อแม้แต่น้อย

ซูจื่ออวี๋ชะงักอยู่ที่เดิม นางไม่รู้จะทำอย่างไร เพราะจวินมู่เหนียน...ทำเหมือนลืมนางไปแล้ว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน