ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 664

ซูจื่ออวี๋เม้มปาก แล้วบังคับให้ตัวเองกลืนบัวลอยสีแดงในปากลงคอ ต่อมาหันมองท่านอ๋องแปด พร้อมถามเสียงต่ำ “ท่านอ๋องแปด เห็นเทียนชิงหรือไม่?”

จวินมู่เยว่ชะงักไป ไม่เข้าใจว่าเหตุใดจู่ๆซูจื่ออวี๋จึงถามถึงเทียนชิง เขาจึงส่ายหน้า

“ท่านพูดเช่นนี้กลับเป็นการเตือนข้า หลังจากพี่เจ็ดสั่งให้เขากลับไปเอาเสื้อคลุมก็ไม่เห็นเขาอีกเลย”

ในใจซูจื่ออวี๋ชาวาบ รีบลุกขึ้น

“ข้ากินอิ่มแล้ว เชิญทุกท่านตามสบาย”

เมื่อเห็นซูจื่ออวี๋จากไป อานเป่ยเยว่กลอกตาแล้วพูดเสียงเย็น

“ไม่มีมารยาท”

ซูจื่ออวี๋ไม่มีเวลามาต่อปากต่อคำกับอานเป่ยเยว่ เทียนชิงน่าจะเกิดเรื่องแล้ว

จวินมู่เยว่เห็นสีหน้าซูจื่ออวี๋ไม่ดีนัก จึงรีบลุกขึ้นขอตัว แล้วคุ้มกันซูจื่ออวี๋ขึ้นไปที่ห้องพักแขกด้านบน

จวินมู่ฉงเห็นซูจื่ออวี๋เดินขึ้นไปห้องพักแขก จึงไม่ใส่ใจนัก เพียงแต่สายตาของเขาเหลือบมองเรือนด้านหลังแวบหนึ่ง

หลังจากซูจื่ออวี๋เดินเข้าไปในห้องพักแขก เดิมทีจวินมู่เยว่เตรียมจะเอ่ยลา แต่กลับถูกนางดึงเข้าไปในห้อง

จวินมู่เยว่สะดุ้งโหยง เขาสะดุดจนเกือบจะโผไปกอดซูจื่ออวี๋เอาไว้

หัวใจจวินมู่เยว่เต้นแรง เขาเว้นระยะห่างจากซูจื่ออวี๋พลางเอ่ยถาม

“อาซ้อน้อย มี...มีอะไร?”

ซูจื่ออวี๋เปิดหน้าต่างด้านหลังพร้อมบอกว่า

“ท่านอ๋องแปด พาข้าลงไป ข้าจะไปห้องครัว”

จวินมู่เยว่ประหม่าเล็กน้อย ขมวดคิ้วถามว่า

“เกิดเรื่องใดขึ้นหรือ?”

ซูจื่ออวี๋ส่ายหน้า

“ข้าเองก็ไม่แน่ใจ แต่คิดว่าเทียนชิงน่าจะเกิดเรื่องแล้ว ท่านส่งข้าลงไป จากนั้นท่านกลับไปที่โต๊ะอาหาร พยายามรั้งพวกเขาไว้ให้นานที่สุด เมื่อใดที่เห็นข้าหรือเห็นเทียนชิง ท่านค่อยออกมา”

เมื่อเห็นซูจื่ออวี๋สีหน้าร้อนใจ จวินมู่เยว่จึงไม่ถามให้มากความ เขากอดเอวซูจื่ออวี๋ แล้วพานางกระโดดลงมาจากหน้าต่างตรงชั้นสาม แล้วร่วงลงไปตรงเรือนส่วนหลัง

แต่หากปล่อยให้ซูจื่ออวี๋ไปที่ห้องครัวคนเดียว จวินมู่เยว่ไม่มีทางวางใจแน่นอน เขาจึงดึงดันจะไปดูด้วยว่าตกลงเกิดอะไรขึ้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน