ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 666

ซูจื่ออวี๋ยื่นมือไปตบมือของเขาออก พร้อมเอ่ยอย่างร้อนใจ

“รีบไปช่วยเขาเร็วเข้า!”

ป๋ายหลี่เชียนซางผายมือ แล้วเอ่ยอย่างไม่ร้อนใจ

“กลับไปรอที่ห้องพัก!” เมื่อพูดจบ เขาหายตัวไปทันที

ซูจื่ออวี๋ชะงักอยู่ที่เดิม คิดในใจว่า ป๋ายหลี่เชียนซางไปช่วยคนแล้วหรือ?

……

อีกด้านหนึ่ง ในที่สุดจวินมู่เยว่ก็รั้งพวกของจวินมู่ฉงเอาไว้ไม่อยู่ จวินมู่ฉงดันตัวจวินมู่เยว่ออกพร้อมแค่นหัวเราะ แล้วพาทุกคนออกไปทางด้านหลัง ตรงไปยังคอกม้าที่เกิดเสียงดังขึ้นทันที

หัวใจจวินมู่เยว่ชาวาบ คิดไปคิดมาจึงตามมาด้วย หากคนที่อยู่ในคอกม้าเป็นเทียนชิงจริง ถ้ามีเขาอยู่ด้วยคงพอควบคุมสถานการณ์ได้บ้าง เพื่อไม่ให้จวินมู่ฉงลงโทษเทียนชิงในทีเดียว

จากที่ด้านนอกมีความเคลื่อนไหวมากขนาดนี้ เชื่อว่าจวินมู่เหนียนคงได้ยินเหมือนกัน รอให้จวินมู่เหนียนมาที่นี่ เทียนชิงคงไม่เป็นไรแล้ว

จวินมู่ฉงเดินไปที่คอกม้าอย่างกระหยิ่ม ในหัวของเขาคิดเอาไว้แล้ว ว่าครั้งหน้าจะขอรางวัลจากอานเป่ยเยว่อย่างไร

อานเป่ยเย่วเองก็ดูดีใจไม่น้อย นางใช้สายตาถามจวินมู่ฉง จวินมู่ฉงหันไปกระพริบตาใส่นาง เพื่อเป็นการตอบรับ

เมื่ออานเป่ยเย่วเห็นสีหน้าของเขา รอยยิ้มบนใบหน้าของนางปิดไม่มิดอีกต่อไป

ยิ่งเข้าใกล้คอกม้า เสียงคร่ำครวญที่คุ้นเคยก็ยิ่งดังขึ้นเรื่อยๆ

เสียงกรีดร้องของหญิงสาวเริ่มอู้อี้ ไม่รู้ว่าเพราะหมดแรงแล้ว หรือว่าถูกอุดปากกันแน่

เสียงคล้ายเสียงปรบมือนี้ ช่างบาดหูอย่างเด่นชัดในยามค่ำคืน

จวินมู่หลานหันมองฉู่อวิ๋นหยางที่ขมวดคิ้ว อดไม่ได้จึงพูดอย่างโมโห

“ข้าจะดูสิ ว่าใครหน้าไหนที่มันช่างบังอาจขนาดนี้ กล้าทำเรื่องบัดสีอย่างโจ่งแจ้ง ทำให้ตงโจวของเราต้องเสียหน้า ลั่วไป๋ คบเพลิง!”

ลั่วไป๋รีบนำคบเพลิงมาส่องสว่างคอกม้าทันที

ทุกคนเห็นว่าม้าสองตัวในคอกม้าถูกผูกไว้ด้านตะวันตก ตรงกองหญ้าที่อยู่ด้านตะวันตก กลับมีบางอย่างกำลังเคลื่อนไหว เห็นได้ชัดว่าด้านในมีคนอยู่ เพียงแต่ถูกหญ้าแห้งพวกนั้นบดบัง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน