ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 669

วิธีพื้นบ้าน? อะไรคือวิธีพื้นบ้าน?

ทุกคนพากันหันไปมองเสวี่ยเฉิงอัน จวินมู่ฉงยิ่งถามขึ้นอย่างร้อนใจ

“นายน้อยเสวี่ย มีวิธีใดหรือ ท่านรีบบอกมาเถอะ ข้าจะต้องทวงความยุติธรรมให้กับอนุและองครักษ์ของข้าแน่นอน ขอเพียงพวกเขาฟื้นขึ้นมา จึงจะชี้ตัวคนผิดได้”

จวินมู่ฉงมีเจตนาพุ่งเป้าไปที่เทียนชิง

เสวี่ยเฉิงอันพยักหน้า

“เป็นที่รู้กันในหมู่ชาวบ้าน หากอยากแก้ยาปลุกกำหนัดม้า ต้องใช้ฉี่ม้า ตอนที่คนเลี้ยงม้าช่วยม้าขยายพันธุ์ บางครั้งอาจจะใช้ยาเกินขนาด ในสถานการณ์ที่ใช้ยาเกินขนาด พวกเขาจะกรอกฉี่ม้าให้ม้าตัวเองกิน ซึ่งจะช่วยลดทอนฤทธิ์ยาได้มาก แต่นี่เป็นเพียงวิธีพื้นบ้านเท่านั้น ข้าน้อยเองก็ไม่เคยลอง แต่คิดว่าน่าจะได้ผล เพราะสติปัญญาล้วนมาจากชาวบ้าน”

ซูจื่ออวี๋อยากหัวเราะอย่างอดไม่ได้ นี่เรียกว่าอะไร นี่เรียกว่ากรรมตามสนอง

พวกเขาทั้งสองใช้อุบายชั่วช้าเล่นงานเทียนชิง แต่ตอนนี้กลับตกหลุมพรางเองไม่ใช่หรือ?

เมื่อทุกคนได้ยินข้อเสนอของเสวี่ยเฉิงอัน ต่างพากันปิดจมูก นี่ช่างน่าสะอิดสะเอียนยิ่งนัก แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่มีวิธีใดอีกแล้ว

……

พวกองครักษ์รีบไปนำฉี่ม้ามา แล้วกรอกใส่ปากชือหลีกับหรูอี้ กลิ่นเหม็นฉี่ตลบอบอวลไปทั่วเรือนด้านหลัง จนทำให้ทุกคนถอยหลังไปอย่างไมรู้ตัว

แต่จะว่าไป ฉี่ม้าก็ใช้ได้ผลดี เพราะในเวลาแค่สิบห้านาทีจากนั้น ชือหลีที่ร่างกายแข็งแกร่งก็เริ่มฟื้นคืนสติกลับมา

หลังจากชือหลีได้สติ รีบคุกเข่าลงพื้นโดยไม่รอช้า เห็นได้ชัดว่ายานั่นทำให้เขาเสียการควบคุม แต่ไม่ได้ทำให้เขาความจำเสื่อม

ชือหลีเอ่ยปาก

“ข้าน้อยสมควรตาย ขอท่านอ๋องโปรดประหารข้าด้วย !”

จวินมู่ฉงอยากจะสังหารองครักษ์ที่ทำงานไม่ได้เรื่องและไม่เอาไหนตรงหน้าทันที แต่ตอนนี้เขาทำอย่างนั้นไม่ได้

จวินมู่ฉงเอ่ยปาก

“บอกมา! ตกลงเกิดเรื่องใดขึ้นกันแน่?”

เกิดเรื่องใดขึ้นหรือ...

ชือหลีลำบากใจและไม่อาจเอ่ยปากได้ เพราะตัวเขาเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

“เจ้าเพ้อเจ้อ !”

จวินมู่ฉงหันไปตะคอกใส่เทียนชิง

“เจ้าช่างบังอาจนัก ข้าถามเจ้าแล้วหรือ? รีบแก้ต่างเช่นนี้ หรือกลัวว่าชือหลีจะพูดความจริงออกมา?”

เทียนชิงไม่กล้าโต้แย้งกับจวินมู่ฉงโดยตรง หนึ่งเพราะนายบ่าวมีฐานะแตกต่าง สองคือเขาไม่อยากให้จวินมู่เหนียนลำบากไปด้วย จึงก้มหน้าบอกว่า

“ข้าน้อยเพียงแค่ใจร้อน ไม่กล้าล่วงเกินท่านอ๋องสี่”

จวินมู่ฉงทำเสียงฮึดฮัด จากนั้นหันไปบอกชือหลี

“เจ้าพูดต่อสิ”

ชือหลีรีบบอกว่า

“เรียนท่านอ๋อง ข้าน้อยคุมกันฮูหยินหรูอี้กลับมาที่ศาลาพักม้า ระหว่างทางเกิดมีปากเสียงกับเทียนชิงสองสามคำ เทียนชิงอาศัยจังหวะที่พวกข้าเดินอยู่ด้านหน้า ลงมือทำร้ายข้ากับฮูหยินหรูอี้ ข้ารู้สึกเพียงแค่หน้ามืดแล้วหมดสติไป เรื่องราวต่อจากนั้น ก็เป็นเหมือนที่ท่านอ๋องเห็น ข้าน้อยทำผิด ขอท่านอ๋องโปรดประหารข้าด้วยเถอะ”